Vatican News donosi o wypowiedzi Roberta Chrząszcza, „biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej”, który objął funkcję delegata KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. Chrząszcz wyraża zaskoczenie nominacją, prosi o modlitwę i zapowiada kontynuację dzieła poprzedników. Podkreśla znaczenie jedności Polonii w kultywowaniu polskości i wiary, gdzie „rdzeniem jest Jezus Chrystus”. Nawiązuje do swojego doświadczenia misyjnego w Brazylii i wskazuje na wyzwania związane z globalizacją i potrzebą osobistego kontaktu. Na koniec kieruje przesłanie do Polonii, pozdrawiając, błogosławiąc i prosząc o modlitwę.
Krytyczna analiza wypowiedzi „biskupa” Chrząszcza
Artykuł z Vatican News, relacjonujący słowa Roberta Chrząszcza, „biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej”, stanowi przykład posoborowej nowomowy, która pod płaszczykiem pobożnych frazesów przemyca modernistyczne i heretyckie idee. Z perspektywy integralnej wiary katolickiej, wyznawanej przed 1958 rokiem, konieczne jest zdemaskowanie błędów i nieścisłości zawartych w tym tekście.
Fałszywa jedność i ekumenizm
Chrząszcz podkreśla znaczenie jedności Polonii w kultywowaniu polskości i wiary, gdzie „rdzeniem jest Jezus Chrystus”. Takie stwierdzenie, choć na pozór poprawne, w kontekście posoborowym nabiera fałszywego znaczenia. Jedność, o której mówi Chrząszcz, to jedność w ramach zafałszowanej, posoborowej doktryny, która odrzuca niezmienne nauczanie Kościoła katolickiego. Prawdziwa jedność może istnieć tylko w oparciu o wiarę katolicką, wyznawaną w całości i bez kompromisów, zgodnie z nauczaniem papieży przed 1958 rokiem. Jak naucza św. Ireneusz: „Bóg jeden, jeden Chrystus, jeden Kościół i jedna wiara”.
Ponadto, posoborowy nacisk na „dialog” i „wspólne wartości” z heretykami i schizmatykami jest sprzeczny z nauczaniem Kościoła. Papież Leon XIII w encyklice *Satis Cognitum* naucza, że „Jezus Chrystus ustanowił w jednym Kościele jedną tylko władzę, której powierzył wszystkie prawdy, które objawił, aby je strzegła i aby ich nauczała”. Zatem, prawdziwa jedność może istnieć tylko w Kościele katolickim, poza którym nie ma zbawienia.
„Błogosławieństwo” bez autorytetu
Chrząszcz „z całego serca pozdrawia, błogosławi i prosi o modlitwę”. Jednakże, jego „błogosławieństwo” nie ma żadnej wartości, ponieważ pochodzi od osoby, która nie posiada ważnej jurysdykcji w Kościele katolickim. Struktury posoborowe, w których działa Chrząszcz, są jedynie imitacją Kościoła, pozbawioną prawdziwej władzy i sakramentów. Jak naucza św. Cyprian: „Nie może mieć Boga za Ojca, kto nie ma Kościoła za Matkę”.
Ponadto, prośba o modlitwę w intencji Chrząszcza jest szczególnie niepokojąca. Zamiast nawoływać do modlitwy o nawrócenie heretyków i schizmatyków, Chrząszcz prosi o wsparcie dla swojej działalności w ramach posoborowych struktur. Jest to sprzeczne z nauczaniem Kościoła, który zawsze wzywał do modlitwy o nawrócenie błądzących, aby mogli powrócić do jedynego prawdziwego Kościoła.
Fałszywe pojęcie „polskości” i „wiary”
Chrząszcz podkreśla, że Polonia „stara się kultywować polskość, ale też przede wszystkim wiarę”. Jednakże, w kontekście posoborowym, pojęcia „polskości” i „wiary” uległy wypaczeniu. „Polskość” często sprowadza się do pustego patriotyzmu, pozbawionego głębokiego zakorzenienia w katolickiej tradycji. Natomiast „wiara” jest rozumiana jako subiektywne uczucie religijne, oderwane od obiektywnej prawdy objawionej przez Boga.
Prawdziwa polskość jest nierozerwalnie związana z wiarą katolicką, która kształtowała polską kulturę i tożsamość przez wieki. Jak nauczał św. Jan Paweł II (przed swoim pontyfikatem), „Polska zawsze była wierna Chrystusowi i Kościołowi”. Zatem, kultywowanie polskości bez odniesienia do katolickiej tradycji jest jedynie pustą formą, pozbawioną głębszego sensu.
Odrzucenie tradycji i sakramentów
W artykule brak jest jakiegokolwiek odniesienia do tradycyjnej liturgii, sakramentów i nauczania Kościoła katolickiego. Chrząszcz, jako „biskup” posoborowy, promuje nową, zmodernizowaną wersję katolicyzmu, która odrzuca niezmienne dogmaty i praktyki. Jest to sprzeczne z nauczaniem Soboru Trydenckiego, który potępił wszelkie próby zmiany tradycyjnej liturgii i sakramentów.
Papież Pius XII w encyklice *Mediator Dei* naucza, że „liturgia jest kultem publicznym, który nasz Odkupiciel oddaje Ojcu Niebieskiemu jako Głowa Kościoła, a który oddaje również społeczność wiernych Chrystusowi i przez Niego Bogu”. Zatem, wszelkie zmiany w liturgii, które nie są zgodne z tradycją Kościoła, są niedopuszczalne.
Podsumowanie
Artykuł z Vatican News, relacjonujący słowa „biskupa” Chrząszcza, stanowi przykład posoborowej nowomowy, która pod płaszczykiem pobożnych frazesów przemyca modernistyczne i heretyckie idee. Z perspektywy integralnej wiary katolickiej, wyznawanej przed 1958 rokiem, konieczne jest odrzucenie fałszywej jedności, ekumenizmu, „błogosławieństwa” bez autorytetu, wypaczonego pojęcia „polskości” i „wiary”, oraz odrzucenia tradycji i sakramentów. Prawdziwi katolicy powinni trwać w wierze swoich ojców, odrzucając wszelkie nowinki teologiczne i praktyki, które są sprzeczne z niezmiennym nauczaniem Kościoła katolickiego.
Za artykułem: Bp Chrząszcz: z całego serca pozdrawiam i błogosławię całą Polonię
Data artykułu: 13.06.2025
