Portal informacyjny podający się za katolicki (20 czerwca 2025) publikuje rozważania na temat fragmentu Ewangelii Mateusza (Mt 6, 19-23), w których „Jezus” naucza o gromadzeniu skarbów w niebie, a nie na ziemi. Artykuł zachęca do refleksji nad własnymi skarbami i miejscem, w którym znajduje się serce człowieka.
Analiza tego tekstu z perspektywy integralnej wiary katolickiej ujawnia poważne braki i potencjalne błędy, które mogą prowadzić do wypaczenia prawdziwego znaczenia Ewangelii.
«Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność».
Fragment ten, wyrwany z kontekstu, może prowadzić do błędnego przekonania, że wszelkie dobra materialne są złem i należy ich unikać. Tymczasem, jak naucza Kościół, bogactwo samo w sobie nie jest grzechem. Grzechem jest natomiast przywiązywanie do niego serca i stawianie go ponad Boga. Św. Tomasz z Akwinu w *Summa Theologica* wyjaśnia, że posiadanie dóbr materialnych jest naturalne i potrzebne do godnego życia, ale należy z nich korzystać z umiarem i zgodnie z wolą Bożą.
Autor artykułu pyta: „Jaki jest mój skarb? Czy rozróżniam skarb z dzisiejszej Ewangelii, którego mól nie zniszczy, ani rdza nie skoroduje? Gdzie jest moje serce, czym ono jest wypełnione, w którym miejscu ono jest?” Pytania te, choć pozornie pobożne, mogą wprowadzać niepokój i fałszywe poczucie winy. Prawdziwy skarb, o którym mówi Ewangelia, to przede wszystkim łaska uświęcająca, życie w zgodzie z Bogiem i pełnienie Jego woli. To właśnie te skarby są niezniszczalne i prowadzą do życia wiecznego.
„Czegoż to człowiek nie jest gotowy się podjąć, zrobić, aby mieć jeszcze więcej rzeczy. Jednocześnie często zapomina o tym, co najistotniejsze, najważniejsze. To rodzina, to bliscy, to są ci, którzy cierpią z powodu mojego zapomnienia i przechodzą z tego powodu „kalwarię” przez całe swoje życie. A Pan wyraźnie mówi: „Zaprawdę, gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje” (Mt 6, 21).”
Autor artykułu zdaje się sugerować, że troska o rodzinę i bliskich jest przeszkodą w gromadzeniu skarbów w niebie. Jest to pogląd błędny i niebezpieczny. Rodzina jest podstawową komórką społeczną i Kościoła, a troska o jej dobro jest obowiązkiem każdego chrześcijanina. Św. Jan Chryzostom w swoich homiliach podkreślał, że miłość do bliźniego, w tym do rodziny, jest jednym z najważniejszych przykazań Bożych i prowadzi do zbawienia.
Słowa „Pana” w cudzysłowie, jak je przedstawia autor, są wyrwane z kontekstu i zniekształcają prawdziwe nauczanie Chrystusa. Chrystus nie potępia troski o rodzinę, ale przestrzega przed stawianiem dóbr materialnych ponad Boga i bliźniego.
„Prośmy Pana o mądrość, abyśmy byli tymi, którzy wiedzą, jak dostrzec Boga w swoim życiu, w rzeczach i w stworzeniu. Niech nasze oczy naprawdę będą lustrem, światłem duszy i jasnym spojrzeniem pełnym szacunku, abyśmy mogli być świadkami Bożej obecności w naszym życiu. Co jest tym Twoim skarbem?”
Wezwanie do „dostrzegania Boga w swoim życiu, w rzeczach i w stworzeniu” jest typowe dla modernistycznej teologii, która zaciera granice między Bogiem a stworzeniem. Bóg jest Stwórcą i Panem wszystkiego, ale nie jest tożsamy ze swoim stworzeniem. Panteistyczne tendencje są obce prawdziwej wierze katolickiej.
Podsumowując, artykuł, choć zawiera pewne elementy prawdy, jest niepełny i może prowadzić do błędnych wniosków. Brakuje w nim jasnego odniesienia do nauczania Kościoła sprzed 1958 roku, które jednoznacznie określa, czym są prawdziwe skarby i jak należy korzystać z dóbr materialnych. Zamiast tego, autor prezentuje subiektywne rozważania, które mogą wprowadzać zamęt i niepokój. Prawdziwy katolik powinien unikać takich publikacji i szukać pouczenia w sprawdzonych źródłach, takich jak pisma Ojców Kościoła i dokumenty Kościoła sprzed czasów „Vaticanum II”.
Za artykułem: Dobrze jest spojrzeć na skarby, którymi dysponuję
Data artykułu: 20.06.2025
