Portal GN (30.05.2025) publikuje komentarz Magdaleny Jóźwik do Ewangelii Jana 16,20-23a, w którym autorka rozważa kwestię smutku w kontekście wiary.
Analiza krytyczna tego tekstu, z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie, ujawnia poważne błędy i nieścisłości, które wynikają z modernistycznego podejścia do Pisma Świętego.
Jóźwik pisze:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że się człowiek na świat narodził. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać». Teraz doznajecie smutku… J 16,22 O jakim smutku mówi Jezus? Przecież życie z Nim jest źródłem szczęścia i nadziei. Niejednokrotnie ta radość i energia są u początku drogi nawrócenia. Wszystko wówczas jest świeże i nowe. Odkrycie Boga to fundamentalna zmiana, która nadaje zupełnie inną perspektywę wszystkiemu, co było do tego momentu. O jakim więc smutku mówi Jezus? O łzach, płaczu, cierpieniu z powodu zła i grzechu. Uczniowie dzięki słowu Mistrza coraz lepiej widzą siebie i świat z Bożej perspektywy. Wyraźniej dostrzegają wszystko to, co się nie zgadza z Jego planem. Smutek z powodu zła – swojego i innych – jest niezrozumiały dla tych, którzy nie żyją z Bogiem.
Autorka, typowo dla modernistów, spłyca głębię teologiczną Ewangelii, redukując smutek do emocjonalnego przeżycia związanego z nawróceniem i dostrzeganiem zła. Tymczasem, smutek, o którym mówi Chrystus, ma wymiar eschatologiczny i wiąże się z Jego męką, śmiercią i zmartwychwstaniem. Jest to smutek oczekiwania na Królestwo Boże, które nie jest z tego świata.
Ignoruje się tutaj fakt, że prawdziwa radość chrześcijańska nie jest prostym brakiem smutku, ale owocem Ducha Świętego, który umacnia w wierze i pozwala znosić cierpienia z miłości do Boga. Radość ta nie jest euforią, ale głębokim pokojem serca, który przewyższa wszelkie zrozumienie.
Jóźwik pisze o „odkryciu Boga” jako o „fundamentalnej zmianie”. Jest to typowe dla modernistów, którzy redukują wiarę do subiektywnego doświadczenia. Wiara katolicka to nie „odkrycie”, ale przyjęcie Objawienia Bożego, które zostało przekazane przez Kościół. Jest to akt rozumu i woli, który prowadzi do poznania prawdy o Bogu i o człowieku.
Autorka sugeruje, że smutek z powodu zła jest niezrozumiały dla tych, którzy nie żyją z Bogiem. Jest to prawda, ale niepełna. Smutek z powodu zła może być również naturalnym odruchem sumienia, który jest wpisany w naturę ludzką. Jednakże, smutek chrześcijański ma głębszy wymiar, ponieważ jest związany z grzechem, który obraża Boga i niszczy relację z Nim.
Podsumowując, komentarz Magdaleny Jóźwik do Ewangelii Jana jest przykładem modernistycznej interpretacji Pisma Świętego, która spłyca głębię teologiczną i redukuje wiarę do subiektywnego doświadczenia. Zamiast prowadzić do prawdziwego zrozumienia słowa Bożego, wprowadza w błąd i oddala od prawdy katolickiej. Należy odrzucić tego typu interpretacje i trzymać się niezmiennej nauki Kościoła katolickiego.
Za artykułem: Odkrycie Boga to fundamentalna zmiana
Data artykułu: 29.05.2025
