Apel duchowieństwa polskiego do nowego Prezydenta wobec wyzwań duchowych i narodowych

Apel duchowieństwa polskiego do nowego Prezydenta wobec wyzwań duchowych i narodowych

List przesłany przez Prezydium Konferencji Episkopatu Polski dnia 2 czerwca 2025 roku wyraża gratulacje z okazji wyboru Karola Nawrockiego na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. List chwali frekwencję wyborczą jako przejaw demokracji i dojrzałości obywatelskiej. Duchowieństwo życzy Prezydentowi sukcesów w zarządzaniu Polską z poszanowaniem Konstytucji, szczególnie zwraca uwagę na ochronę życia, cytując Artykuł 38 Konstytucji. List podkreśla potrzebę budowania zgody społecznej i wzajemnego szacunku w kraju, a także ofiarowuje modlitewne wsparcie dla Prezydenta i jego małżonki, polecając ich opiece „Pani Jasnogórskiej – Królowej Polski”. Sygnatariuszami są arcybiskupi: Tadeusz Wojda SAC, Józef Kupny i sekretarz generalny Marek Marczak.

„Tak duża frekwencja wyborcza świadczy o wysokim poziomie demokracji w Polsce…” – stwierdzenie to gloryfikuje model demokratyczny obowiązujący w nowoczesnym państwie. Z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie należy zauważyć, iż idea demokracji liberalnej czy progresywnej, bez odniesienia do panowania Chrystusa Króla, pozostaje antropocentryczna i omija wyższy porządek Boski oraz hierarchiczny porządek Kościoła. Święty Augustyn w swoim „De Civitate Dei” potępiał państwa oparte na tymczasowej, ludzkiej woli zamiast na prawie Bożym. Demokracja, kiedy odrzuca prawo Boże i podporządkowuje się laikom, staje się formą bałwochwalstwa zbiorowego rozumu, który „nie zwycięży przeciw Kościołowi” (Mikołaj I). W tym kontekście uwypuklenie demokracji jako dobra samo w sobie jest niezgodne z integralną doktryną Kościoła sprzed 1958 roku.

Dalej list wyraża nadzieję, że Prezydent „będzie wiernie strzegł Konstytucji”, a także zachowa „prawo do ochrony życia (Art. 38 Konstytucji)”. Z punktu widzenia sedewakantystycznego należy zauważyć, że państwowa konstytucja jest dokumentem podległym władzy świeckiej i nie może stanowić ostatecznego wyznacznika prawdy moralnej ani praw człowieka. Prawo do życia pochodzi wyłącznie od Boga, a każde prawo ludzkie, które temu zaprzecza lub je ogranicza, jest nieskuteczne i moralnie niewiążące. Kościół Katolicki zawsze nauczał, że prawo naturalne jest niezbywalne i niezależne od zmiennych ludzkich umów. Przywołany Artykuł 38 Konstytucji Rzeczypospolitej nie może być traktowany jako najwyższy gwarant życia, jeżeli zawiera luki lub pozwala na dopuszczalność aborcji bądź eutanazji, co jest sprzeczne z niezmienną doktryną Kościoła jak wyjaśniają soborne kanony oraz papieże przed 1958 rokiem, zwłaszcza Leon XIII w encyklikach „Libertas” i „Immortale Dei”.

„[…] jako Prezydent wszystkich obywateli naszego kraju, podejmował Pan – z sukcesem – trud budowania zgody w Ojczyźnie oraz wzajemnego szacunku, którego dzisiaj tak bardzo wszyscy potrzebujemy.”

Fragment ten przedstawia wizję Prezydenta jako arbitra solidarności powszechnej i szacunku społecznego. Z tej perspektywy Kościół naucza, że prawdziwa jedność narodów może się dokonać tylko poprzez duchowe panowanie Chrystusa Króla. Próba budowania zgody poza Jedynym Kościołem Katolickim i zaniechanie odmienności prawdziwej wiary niesie w sobie ryzyko fałszywej jedności, kompromisu z herezjami i szerzenia błędów. Święty Tomasz z Akwinu wskazywał, iż prawdziwy pokój może istnieć jedynie w prawdziwej sprawiedliwości – tej, którą gwarantuje Prawo Boże. Tak więc postulaty formowania „zgody” i „wzajemnego szacunku” bez jednoznacznego podporządkowania Bożej Woli są powierzchowne i niepełne.

Warto zauważyć, że modlitewna polecenie Prezydenta „Pani Jasnogórskiej – Królowej Polski” wpisuje się w polską tradycję pobożności maryjnej. Jednak wyznawcy integralnej wiary katolickiej odrzucają wszelkie nowinki objawień pozakanonizowanych, także te fatimskie, medjugorskie czy la salette, traktując je jako pomieszanie i dezorientację wiernych. Z tego względu nadmierna świecka gloryfikacja takich form kultu maryjnego bez podparcia modlitwami i liturgią Kościoła katolickiego sprzed Soboru Watykańskiego II może rodzić poważne problemy duchowe i teologiczne.

Podsumowując, list Prezydium Konferencji Episkopatu Polski jest z jednej strony dowodem troski duchowieństwa o los Polski oraz docenieniem roli głowy państwa, jednakże pod względem integralnej katolickiej doktryny zawiera poważne braki w zrozumieniu prawdziwego porządku państwa i Kościoła. Wspieranie demokracji i konstytucji poza Jasną nauką o Królestwie Chrystusa jest wyrazem kompromisu z duchem nowoczesności, który nie ma uzasadnienia w wierze katolickiej wyznawanej integralnie. Prawdziwym dobrem Ojczyzny jest nie liberalna demokracja ani konstytucyjne umowy, lecz całkowite podporządkowanie się Chrystusowi Królowi, co winno być jasno przypominane każdemu pasterzowi i władcy.


Za artykułem: List gratulacyjny Prezydium KEP do Prezydenta elekta Karola Nawrockiego
Data artykułu: 10.06.2025

Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.