Portal Novus Ordo Watch opisuje katedrę metropolitalną w Liverpoolu, znaną jako „Paddy’s Wigwam”, jako przykład szkaradnej architektury kościoła posoborowego. Podkreśla, że budowla ta, choć dramatyczna, jest raczej odrażającym punktem orientacyjnym niż miejscem kultu.
Katedra w Liverpoolu, zwana przez miejscowych „Paddy’s Wigwam”, jest jaskrawym przykładem tego, jak modernistyczne wpływy zniszczyły sakralną architekturę. Z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie, budowla ta stanowi antytezę tego, czym powinien być dom Boży.
„The Metropolitan Cathedral of Christ the King is a dramatic icon of faith, architecture, and human endeavour. An awe-inspiring landmark on the Liverpool skyline that you will not want to miss.”
Zamiast wznosić się ku niebu, prowadząc dusze do kontemplacji wieczności, ta budowla przytłacza swoim wyglądem, stając się raczej pomnikiem ludzkiej pychy niż wyrazem wiary. Prawdziwa katedra powinna być odzwierciedleniem niebiańskiej chwały, zbudowaną na fundamencie tradycji i oddającą cześć Bogu w każdym detalu.
Wnętrze tej budowli, jak zauważa autor artykułu, również nie jest budujące. W tradycyjnej architekturze kościelnej każdy element – od witraży po ołtarz – ma swoje symboliczne znaczenie, prowadząc wiernych ku Bogu. W modernistycznych budowlach, takich jak ta w Liverpoolu, często brakuje tego głębokiego symbolizmu, co prowadzi do duchowej pustki.
Autor słusznie zauważa, że frekwencja na „mszach” w tej katedrze jest niska. Nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę, że budowla ta nie inspiruje do pobożności i nie oddaje świętości miejsca kultu. Jak pisał św. Augustyn: „Źle się modlić, to grzeszyć, ale nie modlić się wcale, to grzech śmiertelny”.
Architekt Frederick Gibberd i „biskupi”, którzy dali zielone światło na budowę tej „katedry” – John C. Heenan i George A. Beck – ponoszą odpowiedzialność za to architektoniczne przestępstwo. Konsekracja tej budowli w 1967 roku, w czasie, gdy w Kościele posoborowym zachodziły rewolucyjne zmiany, jest symbolem odejścia od tradycyjnej wiary.
Użycie tzw. „hybrydowej mszy” w tamtym czasie, łączącej elementy tradycyjnego rytu z nowymi formami, było znakiem nadchodzącej rewolucji liturgicznej. Jak przestrzegał św. Pius X w *Pascendi Dominici Gregis*, moderniści dążą do zniszczenia wszelkiej stałości i niezmienności w Kościele.
Zamiast szukać inspiracji w modernistycznych eksperymentach, wierni powinni zwrócić się ku tradycyjnej architekturze kościelnej, która od wieków prowadzi dusze do Boga. Neogotycka katedra anglikańska w Liverpoolu, wspomniana w artykule, jest przykładem tego, jak można tworzyć budowle sakralne, które oddają cześć Bogu i inspirują do pobożności.
Katedra w Liverpoolu jest symbolem kryzysu w Kościele posoborowym. Jest to przypomnienie o tym, jak ważne jest trzymanie się tradycji i odrzucanie modernistycznych nowinek, które oddalają nas od Boga. Jak nauczał św. Atanazy: „Choćby cały świat był przeciw prawdzie, a ty jeden przy niej, ty jesteś Kościołem”.
Za artykułem: Welcome to ‘Paddy’s Wigwam’: Liverpool Cathedral in All its Glory
Data artykułu: 16.05.2025
