Portal eKAI (21 czerwca 2025) relacjonuje wydarzenie „Jerycho Młodych 2025” w Pratulinie, opisując je jako pielgrzymkę nadziei, podczas której młodzi ludzie mają się modlić, bawić i zbliżać do Boga. W wydarzeniu uczestniczył „bp” Grzegorz Suchodolski, który witał uczestników, oraz inni „księża” i duszpasterze.
Analiza krytyczna tego artykułu z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie ujawnia szereg niepokojących elementów, które są sprzeczne z niezmiennym nauczaniem Kościoła.
Artykuł rozpoczyna się od stwierdzenia, że „bp” Grzegorz Suchodolski przypomniał o potrzebie odbycia wewnętrznej pielgrzymki ze stanu grzechu do stanu łaski. Choć sama idea nawrócenia jest zgodna z nauczaniem katolickim, to kontekst i sposób jej przedstawienia budzą wątpliwości. W tradycyjnym nauczaniu katolickim, stan łaski osiąga się poprzez sakramenty, zwłaszcza sakrament pokuty, a nie poprzez wewnętrzną pielgrzymkę, która może być interpretowana jako subiektywne doświadczenie religijne.
„działaj, Jezu (…) okaż nam pełnię swojego miłosierdzia, darowanie win i darowanie kar. Bo po to tutaj przybywamy. Bo jako nowi ludzie zechcemy później iść i być solą ziemi i światłem świata, i dawać takie piękne świadectwo swojej wierności Chrystusowi i Kościołowi, jakie dają gospodarze tego miejsca – bł. Wincenty Lewoniuk i jego dwunastu współbraci w męczeństwie”.
Modlitwa ta, choć zawiera elementy pobożności, jest nacechowana duchem posoborowym, który kładzie nacisk na miłosierdzie Boże kosztem sprawiedliwości i pokuty za grzechy. W tradycyjnym nauczaniu katolickim, miłosierdzie Boże jest nierozerwalnie związane z sprawiedliwością i koniecznością zadośćuczynienia za grzechy.
Kazanie „ks.” Jana Kociubińskiego, w którym podkreśla znaczenie Eucharystii jako pomocy dla utrudzonych i obciążonych, również budzi zastrzeżenia. Owszem, Eucharystia jest źródłem łaski i umocnienia dla wiernych, ale nie można jej sprowadzać jedynie do roli pocieszyciela w trudnościach życiowych. Eucharystia jest przede wszystkim Ofiarą, w której uobecnia się ofiara Chrystusa na krzyżu, i wymaga od wiernych odpowiedniego przygotowania i usposobienia.
Przywołanie „ikony przyjaźni” przedstawiającej Chrystusa i Menasa oraz Szymona Cyrenejczyka z „Pasji” Mela Gibsona jest przykładem eklektyzmu, który jest charakterystyczny dla teologii posoborowej. Łączenie elementów religijnych z różnych źródeł, bez uwzględnienia ich kontekstu i zgodności z nauczaniem katolickim, prowadzi do relatywizmu i zacierania różnic między prawdą a fałszem.
Homileta przypomniał również o wartości Kościoła w życiu wierzących, a nawiązując do obecnej sytuacji społecznej, zaprosił młodych, by nie rezygnowali z udziału w lekcjach religii, by dali szansę Bogu, by docierał do nich także w ten sposób oraz by dbali o swoją wiarę.
Apel o udział w lekcjach religii, choć sam w sobie słuszny, jest niewystarczający. W obecnej sytuacji, gdy nauczanie religii w szkołach jest często zdominowane przez modernistyczne i liberalne idee, konieczne jest ostrzeżenie wiernych przed błędami i zachęcenie ich do poszukiwania prawdziwej nauki katolickiej w tradycyjnych źródłach.
Droga Krzyżowa, która odbyła się w miejscu męczeństwa Błogosławionych Męczenników Podlaskich, jest kolejnym przykładem pomieszania tradycji z nowinkami. Choć sama idea Drogi Krzyżowej jest zgodna z nauczaniem katolickim, to sposób jej przeprowadzenia, z udziałem Duszpasterstwa Młodzieży Nazaretańskiej i podkreślaniem uzdrowienia z zafałszowanego obrazu Boga i samego siebie, jest nacechowany duchem psychologizacji i subiektywizmu, który jest obcy tradycyjnej duchowości katolickiej.
Adoracja Najświętszego Sakramentu, prowadzona przez „ks.” Kamila Duszka i Patrycję Porębską z Ruchu Światło-Życie, oraz koncert uwielbienia zespołu „Tu i Teraz” są typowymi elementami posoborowych spotkań młodzieżowych, które często charakteryzują się powierzchownością i brakiem głębi duchowej. W tradycyjnym nauczaniu katolickim, adoracja Najświętszego Sakramentu jest aktem głębokiej czci i uwielbienia Boga, a nie okazją do rozrywki i zabawy.
Podsumowując, artykuł o „Jerychu Młodych 2025” w Pratulinie przedstawia wydarzenie, które jest nacechowane duchem posoborowym i zawiera szereg elementów sprzecznych z niezmiennym nauczaniem Kościoła katolickiego. Zamiast prowadzić młodych ludzi do prawdziwej wiary i świętości, takie spotkania mogą ich wprowadzać w błąd i oddalać od Boga. Wierni katolicy powinni być świadomi tych zagrożeń i trzymać się niezmiennej Tradycji Kościoła, która jest jedyną drogą do zbawienia. Należy pamiętać o słowach św. Pawła Apostoła: „Ale choćbyśmy nawet my lub anioł z nieba głosił wam Ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy – niech będzie przeklęty!” (Gal 1,8).
Za artykułem: Pielgrzymi nadziei w Pratulinie. Rozpoczęło się Jerycho Młodych 2025
Data artykułu: 21.06.2025
