Streszczenie wydarzeń opisanych przez Fronda.pl
Portal Fronda.pl (21 czerwca 2025) relacjonuje falę gwałtownych protestów mieszkańców najważniejszych ośrodków turystycznych Hiszpanii – Barcelony, Grenady, San Sebastian i Majorki – skierowanych przeciwko nadmiernemu napływowi cudzoziemskich turystów. Największe demonstracje miały miejsce w Barcelonie, gdzie dwadzieścia tysięcy osób wyszło na ulice, oblewając wodą zagranicznych gości i używając petard. Skandowano „cholerni turyści wracajcie do domów”. Artykuł wskazuje na ekonomiczne skutki tej inwazji: wzrost cen wynajmu oraz wypieranie stałych mieszkańców z centrów miast przez inwestorów wykupujących nieruchomości pod krótkoterminowy wynajem dla przyjezdnych oraz przez zdalnie pracujących nomadów z bogatszych krajów Zachodu. Sytuacja ta zaczyna mieć swoje echo także w Polsce – m.in. w Krakowie i Gdańsku – choć tam ruch antyturystyczny dopiero się rodzi.
Krytyczna analiza problemu z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie
Pomieszanie pojęć porządku społecznego a prawa Boże
Relacjonowany bunt wobec masowej turystyki stanowi symptom głębszego kryzysu cywilizacyjnego: odrzucenia zasad ładu naturalnego ustanowionego przez Boga oraz ignorowania społecznego panowania Chrystusa Króla nad narodami. U podstaw opisywanego chaosu leży liberalna ideologia stawiająca jednostkowe „prawa człowieka” ponad nadrzędne Prawo Boże i dobro wspólnoty lokalnej.
Pius XI nauczał wyraźnie w encyklice „Quas Primas”, że wszelki porządek polityczny i społeczny winien być podporządkowany panowaniu Chrystusa Króla; tymczasem współczesne państwa, milcząco akceptując model globalistyczny gospodarki usługowej czy swobodną migrację kapitału ludzkiego jak również finansowego, faktycznie negują tę zasadę.
Zjawisko to prowadzi do tego, co św. Augustyn określał jako rozpad civitas Dei („Państwo Boże”), ustępujący miejsca civitas terrena – społeczeństwu egoizmu, hedonizmu i konsumpcjonizmu pozbawionemu zakorzenienia duchowego.
Skutki kultury laickiej: chaos społeczny zamiast chrześcijańskiego ładu
Artykuł słusznie zauważa destrukcyjny wpływ masowej turystyki na lokalną tkankę społeczną:
Taki całoroczny najazd powoduje wzrost cen w całym mieście oraz wypychanie normalnych mieszkańców z centrum miasta.
Jednak nie dociera on do istoty problemu – źródła tej patologii tkwią bowiem nie tylko w samym napływie obcych czy mechanizmach rynkowych, lecz przede wszystkim w odejściu od tradycyjnej zasady prymatu dobra wspólnoty lokalnej nad interesem indywidualnym czy korporacyjnym (firmy skupujące mieszkania pod najem krótkoterminowy). To następstwo praktycznego zerwania ciągłości cywilizacji chrześcijańskiej na rzecz modelu demoliberalno-globalistycznego.
Kościół zawsze nauczał o konieczności ochrony własności rodzinnej (“domus”) przed grabieżą ze strony możnych lub spekulantów – już Sobór Laterański IV nakazywał szanować prawa miejscowych wspólnot zarówno świeckich jak kościelnych; papież Leon XIII ostrzegał przed bezdusznym kapitalizmem niszczącym więzi społeczne (“Rerum Novarum”). Tymczasem posoborowa mentalność sprzyja de facto “rynkom”, a nie realnym ludziom żyjącym według praw Natury objawionej.
Pogarda dla cnoty umiarkowania jako fundament kryzysu miejskiego życia
Opisane zachowania tłumu zarówno po stronie protestujących jak i odwiedzających pokazują powszechne zaniedbanie cnotliwego stylu życia charakterystycznego dla dawnych miast chrześcijańskich. Z jednej strony agresywność tubylców (wylewanie wody na gości kawiarni czy używanie petard) jest przejawem braku chrześcijańskiej roztropności; z drugiej zaś rozpusta tłumów pijanych cudzoziemców deprawuje przestrzenie publiczne przeznaczone pierwotnie do realizacji dobra wspólnego poprzez modlitwę (kościoły), naukę (szkoły), pracę lub odpoczynek rodziny obywatelskiej (parki).
Nieprzypadkowo autor zauważa:
władze miasta doprowadziły do opanowania centrum grodu Kraka przez zagraniczny bardzo często pijany […] hałaśliwy tłum przyjeżdżający […] zabawiać się przy łamaniu wszelkich zasad współżycia zbiorowego.
Ten zatruty owoc „wolności bez prawdy” jest dokładnie tym czego przestrzegali Ojcowie Kościoła oraz papieże aż do Piusa XII. Święty Jan Chryzostom piętnował tych którzy zamieniają świąteczne dni Pańskie w okazję do hulanki zamiast oddawać je Bogu ku chwale Jego Imienia; podobnie Tradycja zakazywała organizowania świeckich festynów kosztem porządku moralnego miasta.
Mentalność rewolucyjna wobec autorytetu: brak właściwej hierarchii wartości
Reakcja polegająca na przemocy wobec przybyszów lub postawie bierności władz miejskich ujawnia głęboki deficyt prawdziwego autorytetu zdolnego kierować życiem zbiorowym wedle Bożych przykazań a nie doraźnych interesów lobby hotelarskiego bądź konsumenta-hedonisty:
Cytowany adwokat formuje skargę sądową o ochronę dóbr osobistych zamiast wezwać Radę Miejską czy Magistrat do działania zgodnie ze sprawiedliwością opartą o prawo naturalne wpisane Boską ręką sercu każdego człowieka (porównaj naukę Leona XIII). W świecie pozbawionym sensus catholicus nawet reakcje sprzeciwiające się anarchii są skażone duchem pozytywistyczno-liberalnym (“pozew”, “sąd”, “ochrona dóbr osobistych”), zamiast postawić sprawę jasno: pierwszym obowiązkiem każdej administracji jest troska o dobro duchowe swoich obywateli!
Warto przypomnieć tu naukę Piusa X zawartą np. w “Il fermo proposito”: życie publiczne ma być kształtowane Ewangelią we wszystkich wymiarach rzeczywistości a nie wyłącznie kwestiami technicznymi zarządzania ruchem turystycznym czy urbanistyką oderwaną od Dekalogu.
Błąd globalizacji kultury uderza zwłaszcza we wspólnotową tożsamość narodową
Przykład opisanej sytuacji barcelońskiej doskonale ukazuje skutki światopoglądowej rewolucji soborowej lat 60.: likwidację granic fizycznych ale też mentalnych pomiędzy narodami oraz promocję fałszywej ideologii powszechnej dostępności wszystkiego dla każdego niezależnie od jego związku ze wspólnotą historyczno-religijną danego miejsca (“nomadzi cyfrowi”).
Gdzie bowiem znika poczucie sacrum ziemi ojczystej tam szybko pojawia się chaos antropologiczny — tak właśnie ginie tożsamość dzielnic starego Gdańska czy Krakowa zaludnianych dawniej przez rodziny przekazujące sobie dziedzictwo materialne ale nade wszystko duchowe pokoleń wierzących Polaków! Tylko powrót do zasady solidarnych powinności wynikających z prawa natury może odbudować prawdziwy ład miejski chroniący ubogich przed rugowaniem ich z własnych domostw ku czci mamony cudzoziemskich banksterów!
Zakończenie i postulaty integralnej doktryny katolickiej
Odpowiedź na dramat opisany powinna być jednoznaczna: ani kult indywidualizmu ani kult bożków rynku nie może przesłonić obowiązków płynących z Prawa Bożego! Każdy naród winien strzec swego dziedzictwa zgodnie ze słowami psalmisty “Jeżeli Pan domu nie zbuduje próżno trudzą się ci którzy go budują!”. Miasta europejskie muszą odzyskać charakter wspólnot modlących się razem wokół parafialnej świątyni — nawet jeśli oznacza to ograniczenia względem wolnorynkowych eksperymentatoriów zarabiających fortuny kosztem rozbicia rodzin wielopokoleniowych!
Papieże przedsoborowi jasno potępiali anarchię obyczajową sprowadzaną wraz ze zgubnymi nowinkami liberalnymi — powrót do cywilizacji chrześcijańskiej wymaga stanowczych działań samorządowych inspirujących się Tradycją Kościoła Katolickiego a nie dyrektyw Unii Europejskiej lub korporacyjnych oligarchii!
Pozostaje więc pytanie otwarte także wobec polskich metropolii: kiedy znajdzie się siła zdolna wskrzesić ducha pokuty za grzech wygodnictwa świata doczesnego? Kiedy gdański rynek stanie się areną procesji różańcowych zamiast noclegownią dla rozwydrzonych hord weekendowych imprezowiczów?
To zadanie można streścić jednym zdaniem zaczerpniętym od świętego Piusa X: Odnowić wszystko w Chrystusie — także nasze miasta!
Za artykułem: P. Semka dla Frondy: Ci cholerni turyści!
Data artykułu: 22.06.2025
