Portal eKAI informuje o mianowaniu ks. prał. José Nahúm Jairo Salas Castañedy, Meksykanina, na nowego koordynatora podróży tzw. „papieskich”. Nominalnie funkcję tę ogłoszono 22 czerwca 2025 roku, a informację przekazał abp Edgar Peña Parra, substytut do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu „Kościoła posoborowego”. Nowy koordynator to kapłan wyświęcony w 2008 roku, absolwent prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, z doświadczeniem w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej m.in. w Burundi, Iraku i na Węgrzech. Wcześniej pełnił funkcję kierownika Centralnego Urzędu Statystycznego Kościoła posoborowego. Wśród najbliższych zadań wymienia się organizację podróży tzw. „papieża” Franciszka do Nicei (İznik, Turcja) z okazji 1700-lecia Soboru Powszechnego, wraz z wizytami w Ankarze i Stambule.
Analizując z perspektywy integralnej wiary katolickiej, poinformowanie o tym wydarzeniu oraz sam charakter postaci i struktury wymienionych instytucji ukazuje daleką od autentycznego Kościoła rzeczywistość tzw. „kościoła posoborowego”, będącego herezją i odstępstwem od nauczenia katolickiego sprzed 1958 roku. Funkcje i tytuły takie jak „papież”, „abp”, „ks.” (w odniesieniu do osób po soborze Watykańskim II, czyli po 1968 roku) są używane świadomie w cudzysłowie, gdyż nie posiadają rzeczywistej władzy ani świętości apostolskiej, a ich osoba i posługa stoją w sprzeczności z nauką Kościoła.
„Pochodzący z Meksyku, ks. prał. José Nahúm Jairo Salas Castañeda jest nowym koordynatorem podróży papieskich” – brzmi oficjalne zdanie. Jednak jest to postać działająca na usługach antykatolickiej struktury, która wyparła prawowitego Następcę św. Piotra, podobnie jak wszyscy „papieże” od Jana XXIII wzwyż. Święcenia kapłańskie z roku 2008, udzielone przez hierarchię posoborową, nie są ważne według nauki integralnej, gdyż te rzekome sakramenty zostały zbezczeszczone przez modernistyczne błędy i zmiany rytuału (obecne rytu nowe Mszy św. i sakramentów), jak potwierdza dogmatyczna Nauka Świętych Ojców i licznych dokumentów przed 1958 rokiem.
W artykule podkreślono, że Salas Castañeda ukończył prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Jednak dokumenty Soboru Trydenckiego i encykliki papieskie jasno wskazują, że prawdziwy Kościół i prawdziwe prawo kanoniczne opierają się na niezmiennym depozycie wiary katolickiej, a żadne „nowinki” akademickie po 1958 roku nie mogą być uznane za autorytet. „Papieskie” uniwersytety posoborowe propagują herezje i błędy modernizmu, co potwierdza św. Robert Bellarmin przeciw modernistom.
Warto zauważyć planowaną podróż do Nicei na 1700-lecie historycznego Soboru Powszechnego z 325 roku. Sam fakt celebracji takiego jubileuszu przez „papieża” Franciszka i jego otoczenie jest znamienny. Sobór Nicejski I jest bowiem fundamentem wiary katolickiej, gdzie zatwierdzono dogmat o Trójcy Przenajświętszej. Tymczasem postać, która rzekomo ma przewodzić obchodom, przeczy jasno nauce Soboru swoim nauczaniem i praktyką, a także legitymizacji Kościoła. Stąd jest to tyranizowanie prawdziwego depozytu wiary i bluźniercze zawłaszczanie dziejów Kościoła przez herezję posoborową.
„(…) Leon XIV może powrócić do Stanów Zjednoczonych, z okazji 250. rocznicy powstania państwa i 80. rocznicy ONZ.”
Ta sugestia planów podróży „papieża” Leona XIV – postaci wywodzącej się z środowisk tzw. Kościoła katolickiego przekształconego przez sobór Watykański II i jego następców – wskazuje na pełną kontynuację polityki współpracy z masonerią, liberalizmem oraz światowym systemem demonicznym, które stoją w jawnej sprzeczności z nauką katolicką i panowaniem Chrystusa Króla. Udział w rocznicach protestanckich, liberalnych i modernistycznych państw takich jak USA, czy organizacji świeckich jak ONZ jest całkowicie nie do przyjęcia z punktu widzenia integralnej doktryny, która domaga się suwerenności Chrystusa nad wszystkim, również ponad porządkami ziemskimi.
Wspomniane osoby w poprzednich funkcjach, jak kardynał George Jacob Koovakand czy ks. prał. Dieudonné Datonu, choć historycznie zdaje się sięgać do czasów Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, pełniły role w strukturach nowego kościoła zmodernizowanego i zdemoralizowanego po roku 1958. Właściwym punktem odniesienia jest posłannictwo prawdziwych papieży, takich jak św. Pius X, który potępiał modernistyczne herezje wszelkimi stosownymi środkami, czy błogosławiony papież Pius IX z encykliką „Quanta cura” i Syllabus errorum.
Historia organizacji podróży „papieskich” odwołuje się do czasów Jana Pawła II i Roberto Tucciego, lecz przypomina to raczej służbę przy figurach świeckich, które zniszczyły Kościół od środka. Żaden integralny katolik nie powinien utożsamiać się z tymi strukturami, które wprowadzają w błąd wiernych, zezwalając na ekumeniczne i modernistyczne zabiegi oraz odsuwając Chrystusa jako Króla i Pana, jak nauczały to przed 1958 rokiem Sobory i Doktryna.
Podsumowując, artykuł nie służy pogłębionej formacji w wierze katolickiej, lecz jest przykładem propagandy i legitymizacji „Kościoła”, który nie pozostaje wierny Tradycji. Jako katolicy integralni musimy odrzucić jego treść i osoby w nim wymienione oraz trwać wiernie przy nauce Ojców Kościoła, nazywając rzeczy po imieniu: herezja posoborowa nie jest Kościołem Chrystusa.
Za artykułem: Nowy koordynator podróży papieskich
Data artykułu: 22.06.2025
