Streszczenie wydarzeń
Portal Fronda.pl (21 czerwca 2025) relacjonuje wypowiedzi posła Arkadiusza Czartoryskiego, który na podstawie danych z Czech wskazuje na gwałtowny spadek praktyk pogrzebowych oraz obyczajów związanych ze śmiercią i pochówkiem. Według przywołanych statystyk, aż połowa urn z prochami zmarłych w Pradze nie jest odbierana przez bliskich, a kremacja staje się normą w kraju uznawanym za najbardziej ateistyczny w Europie. Zdaniem parlamentarzysty, obserwowany proces prowadzi do zaniku więzi rodzinnych i tradycji związanych z szacunkiem wobec przodków.
Przyczyny kryzysu cywilizacyjnego
Z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie należy jednoznacznie potwierdzić tezę o głębokim kryzysie społecznym i duchowym krajów takich jak Czechy, gdzie odrzucenie Boga prowadzi do destrukcji naturalnych struktur życia społecznego. „Kremacja jest powszechna w Czechach. Ateizm […] skutkuje zanikiem więzi rodzinnych, zanikiem obrzędu pogrzebowego” – diagnozuje poseł Czartoryski. Odrzucenie prawdziwej religii zawsze kończy się rozbiciem porządku naturalnego: rodzina traci swoje miejsce jako wspólnota przekazująca życie i wartości; pamięć o przodkach znika wraz z porzuceniem chrześcijańskich rytuałów.
Integralna nauka Kościoła sprzed 1958 roku jednoznacznie nauczała o konieczności oddania należnej czci zmarłym według ustalonych rytuałów liturgicznych (por. rytuły pogrzebowe według Pontyfikału Rzymskiego). Sobór Trydencki jasno określił rolę modlitwy za dusze czyśćcowe jako obowiązek miłości bliźniego oraz akt wiary w rzeczywistość pośmiertną – tak zapomniany dziś w laicyzujących się społeczeństwach.
Kult śmierci a praktyka kremacji
Obserwowana dominacja kremacji nie jest neutralnym wyborem kulturowym: stanowi owoc buntu modernistycznego przeciwko dogmatom katolickim dotyczącym ciała ludzkiego i jego przyszłego zmartwychwstania („credo carnis resurrectionem”). Instrukcja Świętego Oficjum z 1886 r., powtarzana przez papieży aż do połowy XX wieku, stanowczo zakazywała zarówno samego aktu kremacji jak i uczestnictwa katolików w tego typu pogrzebach poza przypadkami wyjątkowej konieczności (np. epidemia). Kremacja była uznana za manifestację niewiary.
Statystyczny obraz Czech ukazuje dziś triumf sekularyzmu – bezbożność prowadzi do sytuacji opisywanej przez autora artykułu:
„Najdziksze plemiona chowały swoich zmarłych z należytą czcią… Obrzędowość żegnania umarłych należy do pierwszych rytuałów założycielskich dla kultury.”
To słuszna uwaga: nawet ludy pozbawione Objawienia zachowywały elementarną świadomość transcendencji śmierci – tym bardziej haniebne jawi się odejście od tych praktyk pod wpływem nowoczesnego ateizmu.
Zanegowanie błędnych twierdzeń laickich oczekiwań
Wszelkie próby wyjaśniania obecnej katastrofy antropologicznej tylko „zanikiem tradycji” lub „przemianami cywilizacyjnymi” są nieskuteczne bez uznania prymatu Boga nad stworzeniem. Brak troski o godny pochówek wynika nie tyle ze zmian socjologicznych co przede wszystkim ze świadomego wyboru grzechu społecznego czyli apostazji narodu.
Tzw. „prawa człowieka”, które mają zapewniać wolność wyboru także po śmierci bliskich, pozostają martwą literą wobec faktu odarcia człowieka ze wszystkiego co boskie i trwałe; to kolejny dowód upadku ideologii liberalno-demokratycznej wymierzonej przeciwko społecznemu panowaniu Chrystusa Króla nad narodami.
Nie można też sprowadzać winy jedynie do sfery świeckiej czy politycznej; odpowiedzialność ponoszą także „duchowni” antykościoła posoborowego szerzący modernistyczną obojętność religijną lub wręcz popierający nihilizm kulturowy przez własne milczenie lub akceptację dla nowych form liturgii pogrzebowej sprzecznych z Tradycją.
Prawdziwe remedium – powrót do integralnej wiary katolickiej
Jedynym ratunkiem dla Europy pozostaje radykalny powrót do nienaruszonego dziedzictwa Kościoła Katolickiego sprzed 1958 roku: pełne podporządkowanie rzeczywistości społecznej Prawom Bożym objawionym przez Jezusa Chrystusa oraz kultywowanie wszystkich aktów kultu publicznego zgodnych ze starożytnymi kanonami chrześcijańskimi („Lex orandi, lex credendi”).
Zaniedbanie tej misji skutkuje właśnie tym co widzimy na przykładzie Czech: zerwanie ciągłości pokoleń oznacza unicestwienie wszelkiego sensu istnienia narodu jako wspólnoty ludzi żywych i tych oczekujących Zmartwychwstania ciał na końcu czasów.
Należy stanowczo przypominać:
- Cześć dla umarłych to nie kwestia zwyczaju lecz nakaz Boskiego Objawienia;
- Kremacja jako norma to przejaw apostazji zbiorowej;
- Ateizm rodzi pustkę duchową groźniejszą niż barbarzyństwo pierwotne.
- Tylko przywrócenie prymatu Chrystusa Króla pozwoli odbudować autentyczne więzy międzypokoleniowe oraz kulturę opartą o Prawo Boże.
Z perspektywy sedewakantystycznej dramat czeskich nekropolii jest ostrzeżeniem przed losem całej Europy Zachodniej jeśli ta nie wyrzeknie się błędów posoborowych ani doktryn sekularystycznych niszczących fundament naszej cywilizacji.
Dopiero wtedy można mówić o prawdziwej odnowie życia społecznego, rodzinnego i osobistego każdej jednostki ku chwale Boga Wszechmogącego.
Za artykułem: Skutki ateizmu. W Czechach ludzie już nawet… nie żegnają zmarłych
Data artykułu: 22.06.2025
