Portal Vatican News (14 maja 2025) relacjonuje wypowiedź „papieża” Leona XIV skierowaną do przedstawicieli katolickich Kościołów wschodnich, w której wyraża on podziw dla ich liturgii i duchowości, deklaruje troskę o zachowanie ich tradycji oraz zapowiada działania na rzecz pokoju na świecie. Jest to kolejny przykład ekumenicznego dialogu, który oddala od jedynej prawdziwej wiary.

Ekumeniczna fascynacja wschodnimi obrządkami

Leon XIV wyraża podziw dla liturgii Kościołów wschodnich, podkreślając ich poczucie misterium i prymat Boga. Jest to typowe dla modernistów, którzy szukają wartości duchowych poza Kościołem katolickim, relatywizując tym samym prawdę objawioną. Prawdziwa liturgia, ustanowiona przez Chrystusa i przekazana przez Apostołów, znajduje się jedynie w Kościele katolickim. Jak naucza Pius XII w *Mediator Dei*: „Tylko Kościół posiada pełnię kultu Bożego„.

Odrzucenie tradycji pod pretekstem wygody

„Papież” nawołuje do zachowania tradycji wschodnich, przestrzegając przed ich osłabianiem ze względu na wygodę i konsumpcjonizm. Jest to hipokryzja, gdyż sam Leon XIV i jego poprzednicy promują zmiany w liturgii i doktrynie, które są sprzeczne z niezmiennym nauczaniem Kościoła. Jak pisze św. Paweł w Liście do Galatów (1, 8-9): „Ale choćbyśmy i my, albo anioł z nieba głosił wam Ewangelię odmienną od tej, którą wam głosiliśmy – niech będzie przeklęty! Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś głosi Ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście – niech będzie przeklęty!„.

Fałszywe miłosierdzie i ekumeniczne bratanie

Leon XIV mówi o uzdrawiającej mocy duchowości chrześcijańskiego Wschodu, która łączy poczucie nędzy ludzkiej z Bożym miłosierdziem. Jest to niebezpieczne, gdyż zaciera różnice między prawdziwą pokutą a sentymentalizmem. Prawdziwa pokuta wymaga żalu za grzechy, postanowienia poprawy i zadośćuczynienia Bogu. Jak naucza Sobór Trydencki: „Sakrament pokuty jest konieczny do zbawienia dla tych, którzy po chrzcie popełnili grzech śmiertelny„.

Relatywizacja roli Kościoła Katolickiego

„Papież” odwołuje się do nauczania Leona XIII i Jana Pawła II, przypominając, że dzieło zbawienia rozpoczęło się na Wschodzie. Jest to próba relatywizacji roli Kościoła katolickiego, który jest jedynym depozytariuszem prawdy objawionej i jedyną drogą do zbawienia. Jak naucza Pius XI w *Mortalium Animos*: „Jedność chrześcijan można popierać jedynie przez dążenie do powrotu odłączonych do jedynego prawdziwego Kościoła Chrystusowego, od którego kiedyś, niestety, odpadli„.

Utrata tożsamości religijnej w diasporze

Leon XIV wyraża troskę o katolików wschodnich żyjących w diasporze, którzy ryzykują utratę swojej tożsamości religijnej. Jest to paradoks, gdyż sam promuje ekumenizm, który prowadzi do zacierania różnic między religiami i utraty tożsamości katolickiej. Katolicy powinni trwać w wierze swoich ojców i bronić jej przed błędami. Jak pisze św. Atanazy: „Choćby cały świat był przeciwko prawdzie, my, nieliczni, nie odstąpimy od niej„.

Polityczne deklaracje o pokoju

„Papież” zapewnia, że podejmie wszelkie wysiłki na rzecz pokoju i apeluje o odrzucenie manichejskich podziałów na dobrych i złych. Jest to naiwne i utopijne, gdyż ignoruje realia grzechu pierworodnego i istnienie zła na świecie. Prawdziwy pokój można osiągnąć jedynie przez nawrócenie do Boga i przestrzeganie Jego praw. Jak pisze Pius XII w *Summi Pontificatus*: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym„.

Apel o tolerancję dla chrześcijan

Leon XIV apeluje o zapewnienie chrześcijanom możliwości pozostania na swoich ziemiach z wszystkimi prawami niezbędnymi do bezpiecznego życia. Jest to słuszne, ale niewystarczające. Chrześcijanie powinni mieć prawo do wyznawania swojej wiary i głoszenia Ewangelii bez przeszkód. Jak pisze Leon XIII w *Rerum Novarum*: „Państwo powinno chronić religię i moralność publiczną„.

Podsumowując, wypowiedź „papieża” Leona XIV jest przykładem modernistycznej teologii, która relatywizuje prawdę objawioną, promuje ekumenizm i ignoruje realia grzechu. Katolicy powinni trwać w wierze swoich ojców i bronić jej przed błędami.