Artykuł z Polskiej Agencji Prasowej (PAP) z dnia 18 kwietnia 2025 roku relacjonuje obchody Wielkiego Piątku u prawosławnych i wiernych innych obrządków wschodnich, zwracając uwagę na specyfikę ich liturgii, postu oraz ceremonii związanej z tzw. zejściem Świętego Ognia w Jerozolimie. Tekst podkreśla również różnice w datowaniu Wielkanocy między Kościołem zachodnim a wschodnim oraz podaje szacunkową liczbę wiernych prawosławnych w Polsce.
Niestety, artykuł pomija istotne aspekty teologiczne i historyczne związane z prawosławiem, co prowadzi do relatywizacji różnic doktrynalnych i braku krytycznej oceny tego wyznania z perspektywy katolickiej.

Wielki Piątek wschodnich schizmatyków

Artykuł Polskiej Agencji Prasowej (PAP) informuje o obchodach Wielkiego Piątku przez prawosławnych i wiernych innych obrządków wschodnich. Z perspektywy integralnej wiary katolickiej, konieczne jest jednak spojrzenie na to wydarzenie w szerszym kontekście teologicznym i historycznym.

Schizma wschodnia i jej konsekwencje

Przede wszystkim, należy pamiętać, że prawosławie jest wyznaniem schizmatyckim, które oddzieliło się od Kościoła katolickiego w wyniku schizmy wschodniej w 1054 roku. Jak naucza Kościół, poza Kościołem katolickim nie ma zbawienia (extra Ecclesiam nulla salus). Papież Leon XIII w encyklice *Satis Cognitum* przypomina, że Chrystus zbudował jeden Kościół i ustanowił w nim jedność wiary i zwierzchnictwa. Ci, którzy odrywają się od tej jedności, nie mogą należeć do Chrystusa.

Święty Cyprian z Kartaginy pisał: „Niech nikt nie myśli, że może być w Kościele, jeśli opuszcza katedrę Piotra.”

Liturgia i tradycje prawosławne w świetle doktryny katolickiej

Artykuł wspomina o specyfice liturgii prawosławnej w Wielki Piątek, w tym o adoracji płaszczanicy. Z perspektywy katolickiej, należy zauważyć, że liturgia prawosławna, choć zachowuje pewne elementy tradycji apostolskiej, zawiera również elementy obce i niezgodne z prawdziwą wiarą.

Warto przypomnieć, że zgodnie z nauczaniem Kościoła, liturgia powinna być sprawowana w jedności z papieżem i biskupami pozostającymi w komunii z nim. Liturgia sprawowana poza tą jednością jest nielegalna i nie prowadzi do zbawienia.

Kwestia tzw. Świętego Ognia

Artykuł wspomina o ceremonii tzw. zejścia Świętego Ognia w Jerozolimie, w której uczestniczy delegacja polskiej Cerkwi. Z punktu widzenia katolickiego, należy podchodzić do tego typu wydarzeń z dużą ostrożnością i krytycyzmem. Kościół katolicki zawsze nauczał, że cuda nie są konieczne do wiary, a prawdziwa wiara opiera się na Objawieniu Bożym zawartym w Piśmie Świętym i Tradycji.

Podejrzane jest, że ów ogień ma być dostarczony także katolikom. Jest to przejaw ekumenizmu, który został potępiony przez Kościół katolicki. Pius XI w encyklice *Mortalium Animos* potępił wszelkie próby łączenia katolików z heretykami i schizmatykami, przypominając, że jedność Kościoła polega na jedności wiary, a nie na kompromisach i ustępstwach.

Różnice w datowaniu Wielkanocy

Artykuł wspomina o różnicach w datowaniu Wielkanocy między Kościołem zachodnim a wschodnim. Z perspektywy katolickiej, należy podkreślić, że Kościół katolicki ustalił sposób obliczania daty Wielkanocy na Soborze Nicejskim w 325 roku. Prawosławni odrzucają ten sposób obliczania, co jest kolejnym przejawem ich oddzielenia od Kościoła katolickiego.

Szacunkowa liczba wiernych prawosławnych w Polsce

Artykuł podaje szacunkową liczbę wiernych prawosławnych w Polsce. Z perspektywy katolickiej, należy pamiętać o obowiązku modlitwy za nawrócenie schizmatyków i heretyków, aby powrócili do jedności z Kościołem katolickim.

Podsumowanie

Artykuł Polskiej Agencji Prasowej (PAP) przedstawia jedynie powierzchowny opis obchodów Wielkiego Piątku przez prawosławnych, pomijając istotne aspekty teologiczne i historyczne. Z perspektywy integralnej wiary katolickiej, należy pamiętać o schizmie wschodniej i jej konsekwencjach, krytycznie oceniać liturgię i tradycje prawosławne oraz modlić się o nawrócenie schizmatyków do jedności z Kościołem katolickim. Nie dajmy się zwieść ekumenicznym gestom, które prowadzą do relatywizacji prawdy i osłabienia wiary katolickiej.