Syryjski kościół celem zamachu – relacja wydarzeń
Portal Vatican News relacjonuje tragiczne wydarzenie, do jakiego doszło podczas Mszy Świętej w dzielnicy Dwelaa w Damaszku. Zamachowiec wszedł do środka kościoła w Damaszku i zaczął strzelać do obecnych, zanim zdetonował ładunek wybuchowy, który miał na sobie. Według medialnych doniesień oraz Syryjskiego Obserwatorium Praw Człowieka, liczba rannych i zabitych może sięgać trzydziestu osób, a część ofiar to dzieci. Opublikowane zdjęcia ukazują zniszczenia świątyni oraz ratowników niosących pomoc poszkodowanym.
Pomijanie istoty męczeństwa chrześcijańskiego na rzecz „praw człowieka”
W przedstawionym opisie tragedii dostrzec można współczesną tendencję do redukowania wymiaru duchowego prześladowań chrześcijan jedynie do statystyki ofiar bądź naruszeń tzw. „praw człowieka”. Narracja skupia się na liczbie zabitych czy rannych (Syryjskie Obserwatorium Praw Człowieka z siedzibą w Wielkiej Brytanii informuje o 30 rannych i zabitych…) zamiast podkreślić prawdziwy sens ataku: walkę ze Świętym Kościołem Chrystusowym oraz trwanie wiernych przy Panu Bogu mimo zagrożenia życia.
Z perspektywy integralnej wiary katolickiej takie ujęcie jest niepełne. Męczennicy zawsze byli chlubą Kościoła; Ojcowie Kościoła nauczali o szczególnej łasce związanej ze śmiercią za Wiarę, którą św. Cyprian określił jako „drugie chrzest” oczyszczające duszę całkowicie dla Boga. Redukowanie tej rzeczywistości do świeckich kategorii oznacza zgodę na laicyzację myślenia – sprzeczną z nakazem Pana Jezusa: Kto by chciał zachować życie swoje, straci je; a kto by stracił życie swoje dla mnie, znajdzie je (Mt 16,25).
Błąd ekumenizmu i fałszywego uniwersalizmu
Tekst portalu powiela także nieświadomie błąd modernistycznego podejścia dialogu międzyreligijnego poprzez pominięcie jednoznacznej identyfikacji napastnika oraz milczące przechodzenie nad faktem odwiecznej nienawiści świata wobec Kościoła Katolickiego. Zamiast odważnie wskazać motyw religijny zamachu lub napięcia wynikające z odrzucenia panowania Chrystusa nad społeczeństwami Bliskiego Wschodu, wpisuje się on w narrację neutralności światopoglądowej.
Tymczasem papież św. Pius X uczy niezmiennie: „Bezprawiem jest stawiać religię katolicką na równi z innymi religiami”, przypominając również o obowiązku uznania społecznego panowania Chrystusa Króla – by Jego prawo było fundamentem pokoju narodów.
Podporządkowanie słowa Bożego mediom posoborowym
Na końcu tekstu pojawiają się wezwania typowe dla struktur posoborowych: wspomóż nas w niesieniu słowa Papieża do każdego domu, reklama Mszy odprawianej przez „papieża” Leona XIV („Msza w Domu św. Marty”) czy audiencji papieskich publikowanych przez media watykańskie po 1958 roku.
Takie praktyki są obce Tradycji katolickiej sprzed czasów rewolucji soborowej; nigdy bowiem nie utożsamiano misji głoszenia Ewangelii ze wsparciem finansowym działań propagandowych ani też nie promowano audycji medialnych zamiast realnego uczestnictwa we Mszy Wszechczasów sprawowanej według rytu rzymskiego zatwierdzonego przez Sobór Trydencki.
Spojrzenie integralne: heroizm wiary ponad wszystko
Prawdziwe przesłanie płynące z martyrologium syryjskich wiernych należy rozumieć jako świadectwo niezachwianej wiary tych ludzi – którzy oddali życie za naszego Zbawiciela – a zarazem dowód klęski sekularyzacji zakładającej możliwość pokojowego współistnienia bez podporządkowania się panowaniu Jezusa Chrystusa Króla wszystkich narodów.
To właśnie oderwanie praw publicznych od prawa Bożego prowadzi cywilizacje ku barbarzyństwu i przemocy wymierzonej przeciwko Ciału Mistycznemu Kościoła.
Jak poucza encyklika Quas Primas Piusa XI:
Niewątpliwie wtedy dopiero będzie mógł ludzkość cieszyć się prawdziwym pokojem… gdy jednostki i państwa uznają powszechną władzę naszego Zbawiciela.
Błędy nowoczesnych ideologii wobec cierpienia chrześcijańskiego
Przenosząc akcent na techniczne raportowanie liczb ofiar czy powoływanie się na organizacje monitorujące „prawa człowieka”, artykuły podobne temu sprowadzają wielką tajemnicę krzyża wyznawców Chrystusowych jedynie do porządku świeckiego żalu lub politycznych deklaracji solidarności.
Nie ma tu miejsca ani dla nauki Ojców pierwszych wieków mówiących o tryumfie męczenników („Semen est sanguis Christianorum!” wg Tertuliana), ani też dla autentycznej modlitwy za prześladowanych braci i siostry przynależących do Wiecznego Kościoła Bożego.
Pseudoprawo wolności kontra prawo Boże – skutki laicyzacji społecznej
Tragedia ta uwidacznia katastrofalne skutki odejścia państw Bliskiego Wschodu (jak Syrii) od zasad cywilizacji chrześcijańskiej oraz globalnej rewolucji ustawodawczej promującej kult subiektywnych „praw człowieka” przy równoczesnym rugowaniu Dekalogu oraz Ewangelii z życia publicznego.
Brak odniesienia ludzkiego prawa stanowionego ku suwerenności Boga prowadzi prosto ku anarchii moralnej objawiającej się aktami terrorystycznymi nawet względem miejsc najświętszych — domów modlitwy Pańskiej!
Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, Mnieście uczynili.
(Mt 25)
Niestety tekst portalu zdaje się traktować tę przerażającą rzeczywistość tylko jako jeden z wielu przypadków naruszania ogólnoludzkich standardów bezpieczeństwa obywatelskiego — zupełnie pomijając fakt napaści dokonanej przede wszystkim wobec samego Boga-Człowieka obecnego sakramentalnie podczas Najświętszej Ofiary!
Wnioski końcowe: konieczny powrót pod sztandar Króla Wszechświata
Każda próba okrojonego spojrzenia tylko przez pryzmat humanitarny lub medialny zaciera sens martyrologium syryjskich wiernych — którzy dziś dają światu lekcję odwagi ewangelicznej i gorliwości większej niż całość deklaratywnych gestów pseudoekumenicznych liderów religijnych epoki posoborowej.
Wyłącznie uznanie nadrzędności prawa Bożego nad każdym systemem etyczno-politycznym daje szansę na zatrzymanie spirali przemocy skierowanej przeciwko Oblubienicy Chrystusowej — Jedynego Świętego Kościoła Rzymskiego; tak nauczały pokolenia papieży aż po czasy Piusa XII bez żadnych wyjątków czy kompromisów wobec świata.
Dla potomnych pozostaje wołanie pierwszych chrześcijan: Christus vincit! Christus regnat! Christus imperat!
I tylko taka postawa stanowi odpowiedź godną tragediom naszych czasów.
Za artykułem: (vaticannews.va) Syria: zamach samobójcy w kościele w Damaszku
Data artykułu: 22.06.2025
