Portal Opoka (19 czerwca 2025) relacjonuje historię rzekomego cudu eucharystycznego w Santarém, w Portugalii, oraz związek tego miejsca z bł. Carlo Acutisem. Artykuł opisuje legendę o kobiecie, która ukradła konsekrowaną Hostię i rzekomo spowodowała jej krwawienie, a także wspomina o innych rzekomych cudach związanych z tą Hostią.Analiza tego artykułu z perspektywy integralnej wiary katolickiej ujawnia szereg problemów i niebezpieczeństw związanych z promowaniem tego typu historii jako autentycznych cudów.
Przede wszystkim, należy odrzucić wszelkie sugestie, że Bóg może działać poprzez przedmioty lub miejsca związane z grzechem lub herezją. Historia o kobiecie, która udała się do wróżki i zbezcześciła Hostię, jest obrzydliwa i nie może być podstawą do prawdziwego kultu. Jak naucza św. Cyprian: „Nie można mieć Boga za Ojca, jeśli nie ma się Kościoła za Matkę”. Zatem, jakiekolwiek „cuda” związane z taką sytuacją są fałszywe i zwodnicze.
Artykuł wspomina o rzekomych cudach, takich jak krwawienie Hostii w różnych momentach historycznych, w tym podczas wyboru i śmierci papieża Jana XXI. Te historie są wątpliwe i nie mają solidnych podstaw teologicznych. Prawdziwe cuda zawsze mają na celu umocnienie wiary i nawrócenie dusz, a nie sensacyjne wydarzenia.
Warto odnotować, że w 1266 r. (lub 1340, według innych źródeł) rozcięto woskową kulę i okazało się, że jej wewnętrzna część uległa krystalizacji, a w samym środku znajdują się ślady świeżej krwi na Hostii. Co ciekawe, zachowały się świadectwa o kilku sytuacjach, gry Hostia znów zaczęła krwawić. Zdarzyło się tak np. wtedy, gdy Pedro Julião został papieżem Janem XXI w 1276 r. To jedyny do dziś Portugalczyk na Stolicy Piotrowej. Cud się powtórzył, gdy ten sam papież zginał tragicznie w 1277 r. na skutek zawalenia się części sklepienia pałacu w Viterbo. Prawdopodobnie to jedyna śmierć papieska w historii na skutej nieszczęśliwego zdarzenia. Kilkaset lat później Hostia zaczęła obficie krwawić, gdy do Santarém przybył patriarcha Lizbony, nastawiony sceptycznie do miejscowego Cudu Eucharystycznego. Poza tym były przypadki, gdy na Hostii pojawiała się twarz Jezusa.
Z perspektywy sedewakantystycznej, należy również odrzucić wszelkie odniesienia do „bł. Carlo Acutisa”, ponieważ procesy beatyfikacyjne i kanonizacyjne po 1958 roku są nieważne. Promowanie kultu takich osób jest sprzeczne z prawdziwą wiarą katolicką.
Artykuł wspomina o rzekomych cudach eucharystycznych w innych miejscach, takich jak Indie i Legnica. Należy zachować ostrożność wobec takich doniesień i poddawać je rygorystycznej ocenie teologicznej. Jak naucza św. Tomasz z Akwinu, cuda są możliwe, ale nie wszystkie rzekome cuda są prawdziwe.
W Indiach na hostii pojawiła się twarz Chrystusa. W Legnicy na komunikancie zauważono dziwną czerwoną plamkę. W Lanciano chleb zamienił się we fragment ciała, który wkrótce zaczął tężeć, jak po zgonie. Na całym świecie doszło do około 130 cudów eucharystycznych, w Polsce wydarzyło się osiem. Nie wszystkie polegają na fizycznej przemianie komunikantów w ludzkie ciało.
Artykuł wspomina o trzęsieniu ziemi w Lizbonie w 1755 roku i o tym, jak Hostia przetrwała różne zagrożenia. To może być interpretowane jako znak Bożej opieki, ale nie powinno prowadzić do przesadnego kultu samego przedmiotu. Prawdziwy kult należy oddawać Bogu obecnemu w Najświętszym Sakramencie, a nie samej Hostii jako relikwii.
W 1755 r. miało miejsce tragiczne trzęsienie ziemi w Lizbonie. Było ono wyczuwalne także w Santarém, gdzie zawaliła się wieża kościoła. Na przestrzeni dziejów Hostii zagrażały też inne zdarzenia lub osoby, ale szczęśliwie przetrwała do czasów współczesnych. Do 1974 r. rzadko pokazywano ją publicznie, poza szczególnie ważnymi wydarzeniami, jak np. procesja Bożego Ciała. Od 1974 r. Hostia jest wystawiona w monstrancji w ołtarzu głównym kościoła Cudu. Można ją oglądać z bliska, wchodząc po schodach od tylnej strony ołtarza, ale nie można dotykać.
Podsumowując, artykuł o krwawiącej Hostii w Santarém zawiera wiele elementów, które są niezgodne z integralną wiarą katolicką. Należy odrzucić wszelkie sugestie, że Bóg może działać poprzez przedmioty lub miejsca związane z grzechem lub herezją. Należy zachować ostrożność wobec rzekomych cudów i poddawać je rygorystycznej ocenie teologicznej. Prawdziwy kult należy oddawać Bogu obecnemu w Najświętszym Sakramencie, a nie samym przedmiotom jako relikwiom. Ponadto, należy odrzucić wszelkie odniesienia do „błogosławionych” i „świętych” wyniesionych na ołtarze po 1958 roku.
Za artykułem: Słynne sanktuarium Santarém odwiedził bł. Carlo Acutis. Ukradziona hostia zaczęła tu krwawić….
Data artykułu: 19.06.2025
