Tydzień Biblijny: Marnowanie Czasu na Lekturę Heretyckich Interpretacji

Artykuł agencji PAP (5 maja 2025) donosi o XVII Ogólnopolskim Tygodniu Biblijnym w Kościele posoborowym w Polsce. Inicjatywa ta, skupiona na lekturze listów św. Pawła i św. Piotra, ma na celu wspólne wsłuchiwanie się w Słowo Boże. Krytyka sedewakantystyczna podważa jednak sens tego przedsięwzięcia, wskazując na modernistyczne interpretacje Pisma Świętego, które wypaczają jego prawdziwe znaczenie.

Fałszywe Pojęcie „Słowa Bożego” w Kościele Posoborowym

Kościół katolicki wyznawany integralnie, opierając się na niezmiennej Tradycji, naucza, że Pismo Święte musi być interpretowane w świetle Magisterium Kościoła, a nie w duchu subiektywnej interpretacji. Tymczasem, jak zauważa się w artykule, celem Tygodnia Biblijnego jest „wspólne i osobiste wsłuchiwanie się w Słowo Boże”. Takie podejście, pomijające autorytet Kościoła, prowadzi do relatywizmu i herezji.

Jak naucza św. Wincenty z Lerynu w swoim Commonitorium, Pismo Święte jest doskonałe i wystarczające, ale z powodu głębi jego tajemnic, interpretacja musi być prowadzona zgodnie z zasadami katolickimi, w jedności z Tradycją i nauczaniem Ojców Kościoła. Inaczej, jak pisał św. Hieronim, Pismo Święte bez właściwej interpretacji staje się źródłem herezji.

Odrzucenie Tradycji na Rzecz Nowinek Teologicznych

Artykuł wspomina o trwającym Roku Jubileuszowym w Kościele powszechnym, co jest kolejnym przykładem odejścia od Tradycji. Kościół posoborowy, podążając za duchem czasu, wprowadza nowinki teologiczne, które są sprzeczne z niezmiennym nauczaniem Kościoła katolickiego.

Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis potępił modernizm, który dąży do pogodzenia wiary z nauką, relatywizując dogmaty i podważając autorytet Kościoła. Tydzień Biblijny, organizowany w duchu posoborowym, wpisuje się w tę modernistyczną tendencję.

Edukacja Biblijna w Służbie Modernizmu

W artykule podkreśla się, że tydzień jest okazją do dziękczynienia za ustanowienie w systemie nauki polskiej dyscypliny nauki biblijne i otwarcia studiów dziennych z biblistyki w Instytucie Nauk Biblijnych KUL Jana Pawła II. Należy jednak zadać pytanie, czy ta edukacja biblijna służy utrwalaniu prawdziwej wiary katolickiej, czy też propagowaniu modernistycznych interpretacji Pisma Świętego.

Z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie, edukacja biblijna powinna być prowadzona w duchu wierności Tradycji i Magisterium Kościoła. Jak nauczał Pius XII w encyklice Humani Generis, należy przestrzegać przed błędnymi interpretacjami Pisma Świętego, które podważają fundamenty wiary katolickiej.

Narodowe Czytanie Pisma Świętego: Pozorne Nawiązanie do Tradycji

Artykuł wspomina o Narodowym Czytaniu Pisma Świętego, które odbyło się po raz pierwszy w 2016 roku. Inicjatywa ta, inspirowana obchodami 1050. rocznicy chrztu Polski, ma na celu ukazywanie Biblii jako uniwersalnego tekstu kultury. Z perspektywy sedewakantystycznej, jest to jedynie pozorne nawiązanie do Tradycji, mające na celu zamaskowanie modernistycznych tendencji w Kościele posoborowym.

Prawdziwe nawiązanie do Tradycji wymaga odrzucenia wszelkich nowinek teologicznych i powrotu do niezmiennego nauczania Kościoła katolickiego. Jak pisał św. Atanazy, należy trzymać się tego, co zostało przekazane przez Ojców Kościoła i strzec się wszelkich innowacji.

Podsumowanie: Tydzień Biblijny jako Narzędzie Modernizacji

XVII Ogólnopolski Tydzień Biblijny, organizowany w Kościele posoborowym, jest kolejnym przykładem odejścia od Tradycji i propagowania modernistycznych interpretacji Pisma Świętego. Zamiast skupiać się na subiektywnym wsłuchiwaniu się w Słowo Boże, należy powrócić do niezmiennego nauczania Kościoła katolickiego i interpretować Pismo Święte w świetle Magisterium i Tradycji. Inicjatywy takie jak ta, pod egidą „papieża” Leona XIV, prowadzą jedynie do dalszego zamętu i oddalenia od prawdziwej wiary.