Portal PAP (17 czerwca 2025) informuje o VIII Święcie Strojów Ludowych Górnego Śląska, które odbędzie się w Rudzie Śląskiej. Celem wydarzenia jest promowanie stroju ludowego jako elementu regionalnej tożsamości i dziedzictwa. Prezes Związku Górnośląskiego, Grzegorz Franki, podkreśla bogactwo i różnorodność strojów ludowych Górnego Śląska oraz chęć ich prezentacji. Związek Górnośląski organizuje również inne wydarzenia związane z tradycją ludową, takie jak święcenie pokarmów w strojach ludowych oraz próby pobicia rekordu Polski w największym zgromadzeniu osób w strojach ludowych.

Promowanie lokalnych tradycji jest godne pochwały, jednak nie może przesłaniać troski o zachowanie prawdziwej wiary katolickiej i odrzucenie wszelkich nowinek posoborowych.

Promocja regionalizmu a zatracanie uniwersalizmu wiary

Artykuł informuje o planowanym wydarzeniu, jakim jest VIII Święto Strojów Ludowych Górnego Śląska. Z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie, należy przyjrzeć się temu wydarzeniu z pewną dozą ostrożności. Owszem, pielęgnowanie lokalnych tradycji i kultury jest ważne, ale nie może ono przesłaniać uniwersalnych wartości katolickich i prowadzić do relatywizacji doktryny.

Kultura ludowa a zagrożenia modernizmu

Związek Górnośląski, organizator wydarzenia, pragnie pokazywać strój ludowy jako relikt przeszłości, do którego warto wracać od święta. Grzegorz Franki, prezes Związku, podkreśla bogactwo i różnorodność strojów ludowych Górnego Śląska.

„Chcemy pokazywać, że choć strój ludowy to relikt przyszłości, to jednak my chętnie do niego wracamy. Może nie na co dzień, ale od święta. Strój ludowy to coś, co pokazuje każdy region z jak najlepszej strony. Nie mamy się czego wstydzić, wręcz przeciwnie – mamy się czym chwalić, bo paleta strojów ludowych Górnego Śląska jest bardzo bogata”

Z perspektywy katolickiej, należy zadać pytanie, czy ta promocja regionalizmu nie prowadzi do zapomnienia o universale Kościoła. Czy duma z lokalnego stroju nie przysłania dumy z przynależności do Kościoła katolickiego, który jest jeden, święty, powszechny i apostolski? Jak nauczał Pius XI w encyklice *Mortalium Animos*: „Jeden jest tylko Kościół założony przez Chrystusa Pana, który stoi niewzruszenie i trwać będzie na wieki”.

Święcenie pokarmów w strojach ludowych – synkretyzm religijny?

Artykuł wspomina również o wielkanocnym święceniu pokarmów w strojach ludowych, które odbywa się w kościele św. Anny na Nikiszowcu. Z jednej strony, jest to piękny zwyczaj, który łączy tradycję ludową z religijną. Z drugiej strony, należy uważać, aby nie popaść w synkretyzm religijny, czyli mieszanie elementów różnych religii i wierzeń. Czy strój ludowy nie staje się ważniejszy od samej istoty święcenia pokarmów, która jest wyrazem wiary w Zmartwychwstanie Chrystusa?

Rekord w strojach ludowych – próżność i pycha?

Związek Górnośląski planuje również próbę pobicia rekordu Polski w największym zgromadzeniu osób w strojach ludowych. Z perspektywy katolickiej, należy zadać pytanie, czy tego typu działania nie są przejawem próżności i pychy. Czy celem jest rzeczywiście promocja kultury ludowej, czy raczej chęć zdobycia rozgłosu i uznania? Św. Augustyn w *Państwie Bożym* przestrzegał przed tego typu pokusami, które oddalają człowieka od Boga.

Odrzucenie fałszywego ekumenizmu

W kontekście tego typu wydarzeń, należy również przypomnieć o odrzuceniu fałszywego ekumenizmu, który promuje Kościół posoborowy. Zamiast szukać jedności w różnorodności kultur i tradycji, należy dążyć do jedności w prawdzie, która jest zawarta w niezmiennej doktrynie katolickiej. Jak nauczał Pius XI w encyklice *Mortalium Animos*: „Nie masz innej jedności chrześcijan, jak tylko w powrocie odłączonych do jednego prawdziwego Kościoła Chrystusowego”.

Krytyka posoborowych nowinek

Należy zauważyć, że tego typu wydarzenia, jak Święto Strojów Ludowych, wpisują się w szerszy kontekst posoborowych nowinek, które zacierają granice między sacrum a profanum, między wiarą a kulturą. „Papież” Leon XIV i jego poprzednicy promują tego typu działania, które prowadzą do relatywizacji doktryny i osłabienia wiary katolickiej.

Powrót do Tradycji

Dlatego też, z perspektywy wiary katolickiej wyznawanej integralnie, należy zachować ostrożność wobec tego typu wydarzeń. Owszem, pielęgnowanie lokalnych tradycji jest ważne, ale nie może ono przesłaniać uniwersalnych wartości katolickich i prowadzić do zapomnienia o Bogu. Należy dążyć do tego, aby wszystkie nasze działania, również te związane z kulturą, były skierowane na chwałę Bożą i zbawienie dusz.