Portal Wiara.pl (14 kwietnia 2025) prezentuje szereg materiałów odnoszących się do Triduum Paschalnego, z podkreśleniem refleksji biblijnych, komentarzy liturgicznych oraz rozważań na temat symboliki śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Przewijają się tu takie hasła jak „wiara jako ekscytująca nadzieja”, akcentowanie wartości osobistego przeżywania Paschy oraz szeroko pojęte „biblijne konteksty” mające rzekomo pogłębiać rozumienie Misterium Paschalnego. Artykuł wyraźnie promuje pluralizm interpretacyjny, zachętę do indywidualnych przemyśleń, a także podkreśla uczucia i doświadczenia odbiorców. Całość utrzymana jest w duchu posoborowej „otwartości” hermeneutycznej i pastoralnej. To podejście prowadzi do rozmycia dogmatycznej pewności na rzecz subiektywizmu religijnego.
Rozmycie doktryny Zmartwychwstania i relatywizm interpretacyjny
Artykuł usiłuje przedstawić Triduum Paschalne jako cykl osobistych doświadczeń lub inspiracji: „Wiara? Przede wszystkim ekscytująca nadzieja!”. Sformułowanie to już w swej istocie zdradza źródło błędu typowego dla epoki posoborowej: zamiana wiary – obiektywnej cnoty teologalnej – na emocjonalną postawę oczekiwania bądź własnych przeżyć. Tymczasem integralna teologia katolicka nie pozostawia miejsca na taki subiektywizm: „Fides ex auditu, auditus autem per verbum Christi” („Wiara rodzi się ze słuchania, a słuchanie przez słowo Chrystusa”) – jak poucza św. Paweł Apostoł (Rz 10,17). Wiara nie jest produktem wyobraźni czy uczucia, lecz aktem rozumu przyjmującego objawioną prawdę.
Na stronie powielane są treści sugerujące równoprawność różnych interpretacji wydarzeń paschalnych:
Z tej śmierci tryska życie […] Na Wigilię Paschalną: Nowe stworzenie […] Na Niedzielę Zmartwychwstania: Nowe życie; Wieść która wszystko zmienia; Śmierci już nie ma; Życie bez końca.
Brak tu jednoznacznego odniesienia do historyczności i dogmatycznej treści Zmartwychwstania Pańskiego – najważniejszego faktu chrześcijaństwa potwierdzonego przez Kościół od wieków w Symbolu Apostolskim (Credo: „trzeciego dnia zmartwychwstał”). Pod pozorem literackiego bogactwa artykuł popada w banał i pustosłowie.
Wskazane jest przypomnienie kanonu Soboru Trydenckiego (Sesja XIII), który uroczyście stwierdza realność misteriów Męki i Zmartwychwstania Chrystusa jako podstawę wiary katolickiej. Odrzucenie prymatu dogmatu prowadzi do protestantyzacji ducha religijnego – co widoczne jest zarówno w języku artykułu („liturgia”, „doświadczenie”, „nadzieja”), jak i jego strukturze (quizy, podcasty zamiast katechezy).
Prymitywizacja liturgii i jej oderwanie od ofiary krzyżowej
Przedstawione materiały usiłują sprowadzić Triduum Sacrum do szeregu spotkań edukacyjno-rozrywkowych czy też psychologicznych przeżyć wspólnotowych:
Biblijne konteksty […] Komentarze biblijne do czytań liturgicznych […] Biblijny wideokomentarz W doli niedoli.
Takie podejście przekreśla sakralny charakter Najświętszej Ofiary Mszy Świętej ustanowionej przez samego Chrystusa Pana podczas Ostatniej Wieczerzy jako rzeczywistą pamiątkę (memoria) Jego Męki i Zmartwychwstania – realnie obecną na ołtarzach świata aż po skończenie czasów („To czyńcie na moją pamiątkę”). Redukcja liturgii Wielkiego Tygodnia jedynie do form edukacyjnych lub emocjonalnych stanowi odejście od nauczania papieży sprzed 1958 roku (Pius X: potępienie modernizmu).
Błędy egzegetyczne oraz nadużycia terminologiczne
W tekście uderza nadużywanie terminów takich jak „egzegeza”, „kontekst”, „interpretacja”. Są one stosowane nie po to by bronić depozytu wiary, lecz by uzasadnić dowolność wykładni Pisma Świętego zgodnie z duchem czasu:
Lubię przyrównywać badania nad Drugim Listem do Koryntian do opowieści o Jakubie zmagającym się z aniołem […] czytelnik musi być gotów włożyć wiele energii w tę ciężką pracę.
Takie porównanie – choć może wydawać się niewinne – de facto stawia ludzki wysiłek ponad łaską Bożą działającą poprzez autentyczną Tradycję Kościoła Katolickiego. Ojcowie Kościoła (Augustyn, Hieronim) wielokrotnie przestrzegali przed prywatnym interpretowaniem Pisma Świętego poza Magisterium Kościoła.
Nieustanne podkreślanie potrzeby znajomości tzw. kontekstów historycznych czy psychologicznych prowadzi jedynie ku relatywizmowi poznawczemu oraz osłabieniu sensus fidei catholicae.
Kult jednostkowego doświadczenia kosztem obiektywnej prawdy objawionej
Portal stale lansuje narrację indywidualizmu religijnego:
Biblijne spotkania z życiem #41 A więc z różnego rodzaju udrękami… które spowijają czasem naszą egzystencję…
Taka perspektywa spycha uniwersalność Objawienia na plan dalszy, czyniąc Ewangelię narzędziem samopomocy lub terapii zamiast narzędzia zbawienia dusz według nakazu Chrystusa („Idźcie tedy i nauczajcie wszystkie narody…”). Utrata poczucia sensu grzechu pierworodnego oraz konieczności pokuty skutkuje fałszywym optymizmem duchowym.
Sekularyzacja praktyk religijnych przez zabawy edukacyjne
Zamieszczenie quizów typu Quiz wielkanocny Jak dobrze znasz Nowy Testament?, Quiz: Historia biblijnych patriarchów, stanowi przykład trywializacji największych tajemnic wiary chrześcijańskiej. Nie znajdują one żadnego usprawiedliwienia ani we wzorcach patrologicznych ani w dokumentach Urzędu Nauczycielskiego sprzed 1958 roku.
Wprowadzenie elementów quasi-rozrywkowych pod pozorem edukacji oznacza odejście od właściwego celu katechezy definiowanego jasno przez Piusa XII jako przekazanie pełni prawdy objawionej celem zbawienia dusz.
Prymitywna antropocentryczność zamiast Królowania Chrystusa
Praktycznie cały przekaz portalu podporządkowany jest ludzkiej perspektywie doczesności, pomija natomiast nadrzędność prawa Bożego oraz społecznego panowania Jezusa Chrystusa Króla nad światem. Cytowane sformułowania typu Bóg jest miłością Garść uwag… Wszystko w ręku Boga… Do radości przez łzy… Chodzi o wierność… I tyle… , ukazują redukcję Ewangelii do sentencji motywacyjnych oderwanych od wymogu moralnej przemiany serca zgodnie ze wskazaniami Objawienia.
Sobór Laterański IV naucza jasno o prymacie Boga Stworzyciela nad wszelkim stworzeniem oraz potrzebie podległości każdej rzeczy ziemskiej porządkowi Bożemu (Omnia ad maiorem Dei gloriam referenda sunt; Wszystko winno być odniesione ku większej chwale Bożej).
Portal Wiara.pl czyni natomiast apologię humanistycznej wizji chrześcijaństwa wpisanej całkowicie w paradygmat laickich społeczeństw demokratycznych XX–XXI wieku.
Dopuszczanie pluralizmu światopoglądowego a upadek autorytetu Kościoła Katolickiego
Brak jednoznacznej deklaracji wyższości depozytu wiary katolickiej sprawia, że portal staje się tubą propagandową tzw. „chrześcijaństwa otwartego”. Skutkiem tego jest zanegowanie idei jednej owczarni i jednego pasterza (unus Dominus una fides unum baptisma; jeden Pan jedna wiara jeden chrzest), którą zawsze głosiły encykliki Leona XIII (np. Satis Cognitum) czy Piusa XI (Mortalium Animos).
Portal promując personalistyczną refleksję skupioną wokół psychologiczno-egzystencjalnych aspektów życia ignoruje fundamentalną zasadę istnienia tylko jednej drogi zbawienia — tej wyznaczonej przez integralną naukę katolicką sprzed okresu apostazji soborowej.
Konieczny jest powrót do źródeł autentycznej Tradycji rządzącej się zasadą lex credendi lex orandi lex vivendi — prawo modlitwy odpowiada prawu wiary i życiu moralnemu.
Zakończenie — Apel o powrót do niezmiennego depozytu wiary katolickiej
Cytowany portal reprezentuje typowy styl myśli posoborowej oparty na relatywizowaniu prawdy objawionej, nadmiarze humanistycznych odniesień oraz sekularyzacją praktyk sakralnych poprzez pseudo-edukacyjne formy aktywności. Treść ta stoi jawnie w sprzeczności zarówno z wypowiedziami Ojców Kościoła jak też doktrynalnymi orzeczeniami papiestwa przedsoborowego.
Jedynym remedium na ten chaos pozostaje radykalny powrót ku integralnemu dziedzictwu katolickiemu — zgodnie ze słowami św. Wincentego z Lerynu: „quod ubique, quod semper, quod ab omnibus creditum est” („to co było wszędzie zawsze przez wszystkich wierzone”).
Tylko tak można ocalić autentyczne znaczenie Misterium Paschy — centrum historii zbawienia ujawniającego królewską władzę Jezusa Chrystusa nad światem doczesnym jak również wiecznym.
Za artykułem:
Jego i nasza Pascha. Pomoce biblijne na Triduum (biblia.wiara.pl)
Data artykułu: 14.04.2025
