Neo-kościelna ceremonia w Breslau: kolejny akt apostazji w służbie globalistycznej rewolucji

Portal Konferencji Episkopatu Polski (12 sierpnia 2025) informuje o planowanej na 13 września 2025 r. „chirotonii biskupiej” ks. Mariusza Dmyterki w greckokatolickiej „eparchii” wrocławsko-koszalińskiej. Ceremonię ma przewodniczyć arcybiskup większy Swiatosław Szewczuk, zwierzchnik schizmatyckiej struktury ukraińskiej, zaś nominację zatwierdził uzurpator Robert Prevost („Leon XIV”). Artykuł w biurokratycznym tonie relacjonuje szczegóły organizacyjne, całkowicie pomijając teologiczną istotę sakramentu święceń i godząc w fundamentalne zasady katolickiej eklezjologii.

Samozwańcza hierarchia i nieważne sakramenty

Rzekoma „sakra biskupia” zostanie udzielona w całkowitej sprzeczności z niezmiennym prawem Kościoła. Święcenia biskupie wymagają ważnie wyświęconego konsekratora działającego w łączności z Następcą Piotra – tymczasem abp Szewczuk należy do struktury od dziesięcioleci pogrążonej w ekumenicznej herezji, zaś „Leon XIV” to antypapież z masońskiej sukcesji zaczynającej się od Angelo Roncallego („Jana XXIII”). Jak przypomina bulla Sacramentum Ordinis Piusa XII (1947), „święcenia biskupie są ważne tylko wówczas, gdy udziela ich biskup mający prawowitą sukcesję apostolską i misję kanoniczną”. Tymczasem „ceremonia” we Wrocławiu to jedynie teatralna symulacja – świętokradzka parodia katolickiego obrzędu.

Zdrada katolickiej eklezjologii na ołtarzu ekumenizmu

Artykuł bezwstydnie eksponuje heretycką koncepcję „Kościoła greckokatolickiego” jako rzekomo autonomicznej struktury w komunii z Rzymem. To jawne odrzucenie dogmatu o Monarchii Papieskiej (Vaticanum I, konst. Pastor Aeternus), według którego wszyscy biskupi są jedynie wikariuszami Następcy Piotra. Słusznie ostrzegał Pius IX w encyklice Amantissimus (1862): „Gdzie nie ma posłuszeństwa Papieżowi, tam nie ma Kościoła, tam nie ma religii chrześcijańskiej”. Tymczasem wspomniane „eparchie” i „metropolie” to antykościelne twory soborowego bałwochwalstwa kolegialności, całkowicie obce katolickiej nauce o jedynej, świętej, powszechnej i apostolskiej naturze Mistycznego Ciała Chrystusa.

Milczenie o nadprzyrodzoności jako wyznanie wiary neo-kościoła

Najcięższym oskarżeniem wobec tekstu jest całkowite wyrugowanie języka nadprzyrodzoności. Ani słowa o:

• Teologicznych wymogach ważności święceń (intencja, forma, materia)
• Stanie łaski u „wyświęcanego” (kan. 987 Kodeksu Pio-Benedyktyńskiego)
• Ofiarniczym charakterze posługi biskupiej („Sacrificium et Sacerdotium” – św. Cyprian)
• Obowiązku nauczania depozytu wiary i zwalczania błędów (kan. 1325 §1)

To nie przypadkowa lapsus, lecz manifestacja naturalistycznej religii humanitaryzmu, która zastąpiła katolicki supernaturalizm po Vaticanum II. Jak trafnie diagnozował św. Pius X w encyklice Pascendi (1907): „Moderniści negują wszelki porządek nadprzyrodzony, redukując religię do subiektywnego doświadczenia”.

Schizma ukraińska jako model dla neo-kościelnej dekonstrukcji

Zaangażowanie struktur pseudogreckokatolickich w tę farsę odsłania prawdziwy cel posoborowej rewolucji: demontaż Kościoła przez synkretyzm i powrót do pogańskiego partykularyzmu. Tzw. Kościół unicki od dziesięcioleci jest laboratorium:

• Eklezjologicznego relatywizmu („Kościół siostrzany”)
• Liturgicznej profanacji (por. instrukcja Św. Oficjum Decretum de Celebratione z 1949 r. zakazująca mieszania obrządków)
• Politycznego uzależnienia (jawna kolaboracja z reżimem kijowskim)

„Zaproszenie” Szewczuka do Polski to kolejny etap realizacji masonkiego planu rozbicia katolickiej jedności pod płaszczykiem „wielokulturowości”.

Próba zawłaszczenia świętych symboli

Szczególnie obrzydliwa jest profanacja tytułu katedry – „Podwyższenia Czcigodnego i Życiodajnego Krzyża”. Krzyż, o którym pisze portal, to już nie signum contradictionis (znak sprzeciwu), lecz ekumeniczny emblemat „dialogu”. Tymczasem Leon XIII w encyklice Annum Sacrum (1899) uroczyście ogłosił: „W Krzyżu zbawienie, w Krzyżu życie, w Krzyżu obrona przed nieprzyjaciółmi”. W Breslau zaś krzyż stanie się scenografią dla antykatolickiego spektaklu.

Wnioski: czas na heroiczną wierność

Omawiane wydarzenie to nie „historyczny moment” dla „Kościoła”, lecz kolejny akt apostazji globalnej sekty posoborowej. Katolicy trwający przy niezmiennej wierze mają moralny obowiązek:

1. Odrzucić wszelką współpracę z tą antychrześcijańską strukturą
2. Strzec się jakiejkolwiek formy uczestnictwa w jej pseudosakramentach
3. Modlić się o nawrócenie oszukanych wiernych i zdrajców w sutannach

Jak przypominał papież św. Grzegorz Wielki: „Non nova sint dogmata quae praedicantur, sed quae a patribus olim tradita sunt” (Niech głoszone będą nie nowe dogmaty, lecz te, które od dawna zostały przekazane przez ojców). W tym duchu jedyną odpowiedzią na wrocławską profanację może być nieugięte trwanie przy katolickiej Tradycji i modlitwa o rychły triumb Niepokalanego Serca Marji.

Za artykułem:
13 settembre, ore 10.00: Ordinazione episcopale di padre Mariusz Dmyterko   (episkopat.pl)
Data artykułu: 12.08.2025

Podziel się tą wiadomością z innymi.