Portal LifeSiteNews (14 sierpnia 2025) informuje o usunięciu przez rząd Kanady określenia „ludobójstwo” z oficjalnego komunikatu dotyczącego szkół rezydencjalnych dla ludności rdzennej w Manitobie. Wcześniejsze stanowiska władz oskarżały system szkół, współtworzony przez struktury posoborowe i rząd, o „kulturalne ludobójstwo”, podczas gdy obecny dokument ogranicza się do stwierdzenia o „asymilacji” i „niszczeniu tożsamości”. Artykuł wskazuje na brak dowodów na masowe groby oraz podkreśla odpowiedzialność rządu za warunki sanitarne, jednocześnie relatywizując rolę modernistycznych „duchownych”. To typowy przykład naturalistycznej manipulacji, gdzie prawda zostaje poświęcona na ołtarzu politycznej poprawności i antykatolickiej nagonki.
Redukcja misji Kościoła do narzędzia państwowej inżynierii społecznej
Przedstawiona narracja ujawnia zdradę nadprzyrodzonej misji Kościoła przez posoborowych uzurpatorów. Jak podkreślał Pius XI w encyklice Divini Redemptoris:
„Zadaniem Kościoła jest prowadzenie dusz do Boga, a nie tworzenie ziemskich utopii”
. Współpraca struktur okupujących Watykan z liberalnym rządem Kanady w realizacji programu asymilacyjnego stanowi jawny przejaw apostazji milczenia (silentium apostasiae) – porzucenia ewangelizacji na rzecz świeckiego aktywizmu. Brak jakiegokolwiek odniesienia do sakramentów, formacji duchowej czy zbawienia dusz w opisie działalności szkół demaskuje czysto naturalistyczną agendę neo-kościoła.
Fałszywy ekumenizm jako narzędzie dechrystianizacji
Wspomniane w artykule współdziałanie różnych „wspólnot religijnych” w systemie szkół rezydencjalnych odsłania kolejną herezję posoborowia: fałszywy ekumenizm potępiony przez Piusa XI w Mortalium animos:
„Nie wolno katolikom przyłączać się do przedsięwzięć ekumenicznych, które traktują wszystkie religie jako równie uprawnione”
. Udział modernistycznych „duchownych” w programie mającym na celu „tłumienie rdzennych historii” (jak eufemistycznie określono niszczenie wiary) pokazuje, że sekta posoborowa stała się narzędziem globalistycznej uniformizacji pod płaszczykiem dialogu.
Relatywizacja pojęcia ludobójstwa jako przejaw kultu człowieka
Manipulacje terminem „ludobójstwo” w dokumentach rządowych odsłaniają głębszy problem: bałwochwalczy kult praw człowieka zastępujący obiektywne prawo naturalne. Jak nauczał Leon XIII w Libertas praestantissimum:
„Wolność religijna prowadzi do relatywizmu moralnego i upadku społeczeństw”
. Milczenie artykułu w kwestii prawdziwego ludobójstwa duchowego – pozbawiania dzieci łaski chrztu i katolickiej formacji – jest bardziej wymowne niż wszystkie przemilczenia władz. Gdyby autorzy rozumieli nadprzyrodzony charakter Kościoła, potępiliby nie „asymilację”, lecz odzieranie dusz z sakramentalnego życia.
Ewolucja narracji rządowej jako symptom apostazji czasów ostatecznych
Zmiana retoryki władz Kanady nie wynika z poszukiwania prawdy, lecz jest elementem permanentnej rewolucji kulturowej. Jak ostrzegał św. Paweł w 2 Tes 2:10-11:
„Dlatego Bóg dopuszcza działanie oszustwa, aby uwierzyli kłamstwu wszyscy, którzy nie dali wiary prawdzie”
. Brak reakcji „hierarchów” posoborowych na antykatolicką nagonkę i palenie świątyń potwierdza słowa Piusa X z Pascendi dominici gregis o modernistach:
„Nie są reformatorami Kościoła, lecz jego niszczycielami”
. Milczenie o obowiązku wynagrodzenia za świętokradztwa to kolejny dowód, że mamy do czynienia nie z pasterzami, lecz z najemnikami opuszczającymi owczarnię.
Teologiczne konsekwencje współudziału w niesprawiedliwości społecznej
Choć artykuł słusznie wskazuje na odpowiedzialność rządu za warunki sanitarne, całkowicie pomija moralną odpowiedzialność modernistycznych „duchownych”. Kanon 120 Cyklu Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowił:
„Kler nie może angażować się w przedsięwzięcia sprzeczne z powołaniem duchowym”
. Współpraca z programem asymilacyjnym – nawet jeśli częściowo wynikała z przymusu prawnego – stanowiła zdradę zasady non possumus. Prawdziwy Kościół nigdy nie zgodziłby się na edukację oderwaną od formacji w wierze, o czym świadczy heroiczne świadectwo męczenników Meksyku czy Hiszpanii.
Spirytyzm rdzenny jako substytut religii objawionej
Przemilczanym aspektem całej afery jest promowanie przez rząd Kanady neopogańskich praktyk duchowych pod płaszczykiem „przywracania tożsamości”. Przekształcenie budynku szkoły w „miejsce upamiętnienia i odporności” ma wszelkie znamiona synkretyzmu religijnego potępionego przez Piusa XI w Quas Primas. Tymczasem katolicka zasada extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) pozostaje niezmienna. Brak jakiegokolwiek wezwania do nawrócenia i ewangelizacji w obecnych działaniach „duchownych” dowodzi, że sekta posoborowa porzuciła nadprzyrodzone posłannictwo na rzecz świeckiego terapeutyzmu.
Za artykułem:
Parks Canada quietly backtracks on ‘genocide’ claims against Manitoba residential school (lifesitenews.com)
Data artykułu: 14.08.2025
