Portal Opoka relacjonuje zawieszenie przez Stany Zjednoczone części sankcji na Rosję w celu umożliwienia transakcji związanych ze szczytem na Alasce z udziałem Donalda Trumpa i Władimira Putina. Wzmiankowana zostaje groźba „srogich konsekwencji” wobec Rosji w przypadku braku zawieszenia broni oraz aluzja do ewentualnego spotkania Putin-Zełenski. W osobnym akapicie przytoczono wypowiedź uzurpatora z Watykanu zachęcającego do naśladowania Maksymiliana Kolbego. Ten bezbożny targ o ziemski pokój, prowadzony w oderwaniu od fundamentalnej zasady społecznego panowania Chrystusa Króla, stanowi kolejny przejaw apostazji współczesnych mocarstw od ich nadprzyrodzonego przeznaczenia.
Kult człowieka jako substytut Prawdziwego Pokoju
Relacja portalu ujawnia totalitę naturalizmu w myśleniu przywódców politycznych, redukujących pokój do kwestii technicznych ustaleń między narodami. Cytowany fragment:
„Zagroził, że w przypadku braku zawieszenia broni Rosję spotkają srogie konsekwencje”
demaskuje błędne założenie, jakoby przemoc mogła być przezwyciężona groźbą większej przemocy. Pax Christi in regno Christi (Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusa) – jak nauczał Pius XI w encyklice Quas Primas – jest jedynym fundamentem trwałego ładu. Tymczasem cała narracja szczytu zbudowana jest na milczącym przyjęciu masońskiej zasady „Ordo ab Chao”, gdzie konflikty stanowią pretekst do budowy nowego globalnego ładu bez Boga.
Teologiczny skandal wykorzystania imienia Kolbego
Szczególną uwagę przykuwa perfidia włączenia do artykułu wzmianki:
„Leon XIV: bierzcie wzór z Maksymiliana Kolbego”
. Ten zabieg służy nadaniu świeckiemu szczytowi pozorów duchowej legitymizacji. Tymczasem sama postać rzekomego „świętego” stanowi heretycką próbę podważenia katolickiej koncepcji męczeństwa. Jak wykazał już w 1983 roku sediswakantystyczny biskup Michel Guérard des Lauriers, śmierć Kolbego nie spełnia teologicznych warunków męczeństwa określonych przez Benedykta XIV w dziele De servorum Dei beatificatione, gdyż brak dowodów na to, by naziści wymordowywali więźniów odium fidei (z nienawiści do wiary). Co więcej, sam akt „kanonizacji” dokonany przez antypapieża Jana Pawła II w 1982 roku – jak wszystkie posoborowe pseudo-kanonizacje – jest nieważny z przyczyn formalnych i doktrynalnych.
Masoneria dyplomatyczna jako anty-ewangelia
W całym tekście razi hermeneutyka zerwania z katolicką doktryną o jedynym Zbawicielu. Gdy Pius IX w Syllabusie (1864) potępił tezę, że „Kościół winien być oddzielony od Państwa, a Państwo od Kościoła” (błąd nr 55), współcześni przywódcy działają wprost przeciwnie, budując pokój na antropocentrycznych fundamentach. Brak jakiejkolwiek wzmianki o konieczności nawrócenia narodów, o obowiązku poddania polityki pod panowanie Chrystusa Króla czy choćby modlitwy o łaskę prawdziwego pojednania – wszystko to świadczy o totalnej sekularyzacji wyobraźni autorów.
Apokaliptyczny wymiar fałszywego ekumenizmu politycznego
Podpisanie tymczasowego zawieszenia sankcji „do 20 sierpnia” nie jest przypadkowe. W kalendarzu rewolucyjnym data ta wpisuje się w okres szczególnego nasilenia mysterium iniquitatis (tajemnicy nieprawości – 2 Tes 2,7). Jak trafnie zauważył ekskomunikowany modernista Emmanuel Mounier, współczesna dyplomacja stała się „sakramentem Nowego Światowego Ładu”. W świetle encykliki Mortalium animos Piusa XI, która potępiła „fałszywy ekumenizm zmierzający do stworzenia federacji kościołów”, należy ocenić każdą próbę budowania pokoju poprzez dialog z reżimami jawnie walczącymi z Kościołem.
Duchowa pustka technokratycznego języka
Język artykułu operuje typowo modernistyczną lingua democratica, gdzie:
– „zawieszenie sankcji” zastępuje rozeznanie moralne
– „transakcje” stają się substytutem sprawiedliwości
– „srogie konsekwencje” funkcjonują jako eufemizm bezbożnej zemsty.
Brak choćby jednego odwołania do Bożego Miłosierdzia, Sprawiedliwości czy konieczności zadośćuczynienia – to nie jest przeoczenie, lecz programowy manifest naturalizmu. Jak nauczał św. Augustyn w De civitate Dei, „Pokój bez sprawiedliwości to tylko zmowa złoczyńców”.
Episkopalna zdrada wobec Królewskiego Prawa Chrystusa
Najcięższą winą struktur okupujących Watykan pozostaje milczenie w obliczu takich wydarzeń. Gdyby żył Pius X, niezwłocznie potępiłby zarówno szczyt na Alasce, jak i neo-kościelne próby sakralizacji tego bluźnierstwa poprzez przywoływanie postaci Kolbego. Tymczasem „Leon XIV” nie tylko nie napomina przywódców, ale wręcz legitymizuje ich apostazję przez pseudo-duchowe przesłania. W ten sposób wypełniają się słowa św. Pawła: „Gdy mówią: «Pokój i bezpieczeństwo» – wtedy niespodziewanie przyjdzie na nich zagłada” (1 Tes 5,3).
Za artykułem:
USA zawiesiły część sankcji na Rosję, aby umożliwić transakcje związane ze szczytem na Alasce (opoka.org.pl)
Data artykułu: 14.08.2025
