„Bp” Kamiński w Ossowie: Humanitaryzm zastępuje wiarę w zwycięską Marję
Portal eKAI (15 sierpnia 2025) relacjonuje wystąpienie Romualda Kamińskiego, ordynariusza warszawsko-praskiego w strukturach posoborowych, wygłoszone w Sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej w Ossowie. Kamiński, określany w sekcie jako „bp”, połączył rocznicę Bitwy Warszawskiej z uroczystością Wniebowzięcia Najświętszej Marji Panny, przypisując zwycięstwo 1920 r. „wielkiej modlitwie” i opiece Marji jako „Strażniczki Polski”. W homilii nawoływał do naśladowania „pięknej i wielkiej” Marji, przebaczenia oraz „poważnego rozrachunku” z historią, kończąc apelem o modlitwę za szczyt przywódców USA i Rosji na Alasce.
Sprowadzenie nadprzyrodzoności do psychologii społecznej
„Moc nasza nie jest z nas, ale jest darem od Boga” – deklaruje Kamiński, próbując zasłonić teologiczną pustkę banałem pozornie ortodoksyjnym. W rzeczywistości cała homilia stanowi próbę zastąpienia katolickiej nauki o opatrznościowym działaniu Boga w historii naturalistyczną koncepcją zbiorowej psychoterapii. Gdy mówi o „świętym Ludzie Bożym” (Ludu Bożym – heretyckim terminie soborowym), przemilcza fakt, że extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia) – prawdę definiowaną przez papieży od Bonifacego VIII (bullą Unam Sanctam) po Piusa XII (encyklikę Mystici Corporis).
„Nie dajmy się zwieść i nie wybierajmy innej drogi poza tą – do Nieba”
To zdanie, pozornie pobożne, jest czystą kpiną z eschatologii, gdy pada z ust hierarchy wspierającego struktury, które oficjalnie zaprzeczają istnieniu piekła (jak czynił „papież” Franciszek w wywiadzie dla „La Repubblica” w 2018 r.). Kamiński przemilcza, że do Nieba prowadzi jedynie via dolorosa (droga krzyżowa) wierności dogmatom, a nie „indywidualna formacja” – kolejny nowomodny frazes oznaczający subiektywizm wiary.
Kult bohaterów zamiast kultu Boga
Najbardziej obrzydliwy przejaw apostazji stanowi redukcja roli Marji do strażniczki ziemskich granic: „od Grunwaldu po odsiecz wiedeńską”. To jawna herezja przeciwko cultui latriae (cześci przynależnej jedynie Bogu), potępiona już przez św. Ireneusza (Adversus Haereses). Prawdziwy Kościół uczy, że Niepokalana wspiera walczących ad defensionem fidei catholicae (ku obronie wiary katolickiej), nie zaś ideologicznych konstruktów typu „niepodległość” – czego dowodzi potępienie przez św. Pius X masonerii w encyklice Pascendi.
„Słusznie wychwalamy bohaterów, modlimy się za poległych i zmarłych obrońców Ojczyzny – ale jednocześnie nie czynimy poważnego rozrachunku nad przyczynami każdego nieszczęścia!”
Tu Kamiński sięga dna teologicznego bałwochwalstwa. Zamiast wskazać na grzech jako jedyną przyczynę nieszczęść (jak czyni Pismo Święte: Rdz 3,17; Kpł 26,14-39), proponuje świecką psychoanalizę zbiorowości. Gdzie jest napomnienie, że Bitwa Warszawska – choć heroiczna – nie zakończyła się przywróceniem religii katolickiej jako fundamentu państwa? Gdzie potępienie konstytucji marcowej z 1921 r., która zaprowadziła masonerię pod płaszczykiem „wolności sumienia”?
Synkretyzm religijny pod płaszczykiem patriotyzmu
Przywołanie postaci Piłsudskiego – notorycznego antyklerykała i spirytysty – jako wzoru „maryjnej pobożności” obnaża całkowite zerwanie z katolickim rozumieniem świętości. Jak pisze Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym” – tymczasem Kamiński głosi pokój oparty na dialogu z heretykami (szczyt w Alasce), a nie na poddaniu narodów pod panowanie Chrystusa Króla.
Nawet formuła „mszy św.” w Ossowie jest świętokradztwem – celebracja według posoborowego rytu Paula VI znosi ofiarny charakter Eucharystii, redukując ją do „stołu zgromadzenia” (jak potępia to św. Pius V w konstytucji Quo Primum). Gdy Kamiński mówi o „szczególnej opiece Marji”, bluźnierczo pomija, że prawdziwa cześć dla Matki Bożej wymaga sentire cum Ecclesia (myślenia z Kościołem) – czyli odrzucenia całej posoborowej pseudoreformy.
Strukturalna apostazja w działaniu
Całe wydarzenie w Ossowie stanowi parodię katolickiego kultu. „Sanktuarium Matki Bożej Zwycięskiej” to profanacja tytułu przynależnego wyłącznie miejscom zatwierdzonym przez Magisterium przed 1958 r. Wspomnienie ks. Skorupki – choć kapłan zmarł w stanie łaski – jest wykorzystywane do legitymizacji współczesnego modernizmu, podczas gdy on sam odprawiał wyłącznie Mszę trydencką.
Najbardziej wymowne jest milczenie o state łaski poległych żołnierzy. Czy wszyscy oni wyznali wiarę katolicką? Czy przyjęli sakramenty z rąk ważnie wyświęconych kapłanów? Kamiński unika tych pytań, gdyż odpowiedź obnażyłaby duchową pustkę neo-Kościoła, który – jak pisze św. Pius X w Pascendi – „przeniknięty jest duchem modernistycznej herezji, najstraszliwszej ze wszystkich”.
Za artykułem:
Bp Kamiński w Ossowie: moc nasza nie jest z nas, ale jest darem od Boga (ekai.pl)
Data artykułu: 15.08.2025
