Jędraszewski w Ludźmierzu: Pseudoświadectwo w służbie neo-kościelnej apostazji
Portal Opoka relacjonuje wystąpienie „abpa” Marka Jędraszewskiego w sanktuarium w Ludźmierzu z 15 sierpnia 2025 r., gdzie hierarcha struktury posoborowej miał mówić o „chrześcijańskim świadectwie Polski” wobec „marksistowskiej zarazy”. Tekst pełen jest pustej retoryki o „walce z ateistycznymi ideologiami”, przy całkowitym milczeniu o teologicznej katastrofie samej sekty watykańskiej. Jest to klasyczny przykład modernistycznej taktyki: używać katolickiej terminologii dla maskowania rewolucyjnej destrukcji.
Teologiczna pustka pod płaszczem marjowej demagogii
„Abp Marek Jędraszewski podziękował pielgrzymom, że nieustannie przychodzą do Uśmiechniętej Pani do Ludźmierza, by schować się pod jej płaszczem” – czytamy. Gdzie jednak nauczanie o konieczności schronienia się nie w emocjonalnym kulcie „uśmiechniętej pani”, lecz w Kościele Katolickim jako jedynym Arce Zbawienia? Św. Alfons Liguori w Chwale Maryi precyzyjnie tłumaczył: „Devotio erga Beatam Virginem sine fide catholica integra est devotio vana” (Nabożeństwo do Błogosławionej Dziewicy bez integralnej wiary katolickiej jest nabożeństwem czczym). Tymczasem cała „homilia” to przykład sentimentalis devotio oderwanej od:
- Napomnienia o stanie łaski u „pielgrzymów” przyjmujących nieważne „komunie”
- Ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem świętokradztwa w strukturach gdzie „msza” jest parodią Ofiary
- Wezwania do nawrócenia z grzechu współpracy z antykościołem
„Nasza ojczyzna ciągle jest zagrożona marksistowską zarazą, której zależy na tym, by ateistyczna ideologia wkradła się do polskich serc”
Jakąż bezczelną hipokryzją jest używanie terminu „marksistowska zaraza” przez hierarchy uczestniczącego w destrukcyjnym dziele soborowej rewolucji! Przecież to właśnie Gaudium et Spes otworzyło Kościół na dialog z marksizmem, a „papież” Bergoglio publicznie całował czerwoną koszulkę z wizerunkiem Che Guevary. Gdzie protest przeciwko watykańsko-pekińskiemu porozumieniu z 2018 r.? Gdzie potępienie „synodu amazonii” z jego pogańskimi rytuałami?
Milczenie o Królestwie Chrystusa jako zdrada misji Kościoła
Najjaskrawszym dowodem apostazji jest całkowite pominięcie regale Christi – publicznego prawa Chrystusa-Króla do panowania nad narodami. Gdy „abp” cytuje „Benedykta XV” mówiącego rzekomo, że „Bóg jest z Polakami”, celowo przemilcza fakt, iż prawdziwy pokój możliwy jest jedynie przez uznanie społecznego panowania Naszego Pana (Pius XI, Quas Primas). Tymczasem struktura posoborowa od 1965 r. oficjalnie wyrzekła się katolickiej doktryny państwa, akceptując masonerią koncepcję „wolności religijnej” (Dignitatis Humanae).
Co więcej, fraza o „powrocie Europy do korzeni chrześcijańskich” to czysty modernizm. Jak nauczał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis: „Ecclesia non habet radices in historia sed in veritate aeterna” (Kościół nie ma korzeni w historii, lecz w wiecznej prawdzie). „Korzenie” to termin ewolucjonistycznej herezji – Kościół jest nadprzyrodzonym Ciałem Mistycznym, nie zaś kulturowym dziedzictwem.
Bałwochwalcza folklorystyka zamiast kultu prawdziwego
Opis „uroczystości” brzmi jak relacja z pogańskiego festynu: „zespół «Podhalanie», kapela regionalna, orkiestra dęta”. Gdzie:
- Cisza i skupienie należne Najświętszej Ofierze?
- Szaty liturgiczne zgodne z rubrykami przed 1955 r.?
- Użycie języka świętego (łaciny) zamiast plebejskiej gwary?
To nie jest kult katolicki, lecz spectaculum paganum – widowisko godne synodu amazonii. Nawet poświęcenie ziół (tradycja sama w sobie szlachetna) staje się tu gestem pustym, gdy sprawuje je kapłan współpracujący z antykościołem.
Fałszywa historia jako narzędzie modernizmu
Próba budowania ciągłości z cystersami z 1234 r. to bezczelne kłamstwo. Prawdziwi cystersi umieraliby ze zgrozy widząc:
- Ołtarz zwrócony do ludu (zniszczenie orientacji liturgicznej)
- Niewiasty w sanktuarium bez nakryć głowy
- „Eucharystię” sprawowaną na ręce
Co więcej, wzmianka o rzekomym „Janie Pawle II” odwiedzającym sanktuarium w 1997 r. to przypieczętowanie profanacji. Ten antypapież był głównym architektem asyżkiego bałwochwalstwa, gdzie w imię „pokoju” oddawano cześć bożkom pogańskim – co Pius XI w Mortalium Animos nazwał „horrendum apostasiae genus” (potwornym rodzajem apostazji).
Duchowa zaraza pod płaszczem Gaździny
Całe to przedstawienie demaskuje najgłębszą ranę posoborowia: redukcję religii do emocjonalno-kulturowego folkloru. Gdy „abp” mówi:
„Przyjdź i strzeż wszystkich synów i córki Polski, by byli wierni Bogu”
, celowo nie precyzuje, że „wierność Bogu” oznacza zerwanie z antykościołem watykańskim. Jak nauczał św. Robert Bellarmin: „Haereticus manifestus est extra Ecclesiam et ab ea separatus” (Jawny heretyk jest poza Kościołem i od niego odłączony). Dopóki „duchowni” tacy jak Jędraszewski nie odrzucą:
- Nowej „mszy” jako nieważnej symulakrum
- Fałszywego ekumenizmu
- Relatywizacji dogmatu Extra Ecclesiam nulla salus
ich słowa o „walce z marksizmem” są jak płacz Heroda nad rzezią niewiniątek – teatralną maską dla własnych zbrodni przeciw Wierze.
Na koniec zaś najcięższy grzech zaniedbania: żadne wezwanie do publicznego uznania Królewskiej Godności Chrystusa, żadne napomnienie o obowiązku katolickiego państwa, żadnej wzmianki o piekle czekającym na apostatów. To nie jest homilia, lecz trucizna w złoconych kielichach – dokładnie to, przed czym przestrzegał św. Pius X mówiąc o modernistach: „Hostes Ecclesiae sub specie boni” (Wrogowie Kościoła pod pozorem dobra).
Za artykułem:
Abp Jędraszewski w Ludźmierzu: Europa i świat patrzą na chrześcijańskie świadectwo Polski (opoka.org.pl)
Data artykułu: 15.08.2025
