Portal Opoka relacjonuje wystąpienie Wiesława Lechowicza, tytułowanego „biskupem polowym WP”, podczas uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego. W homilii padły deklaracje o honorze, moralności i odwołania do Matki Bożej, jednak całość stanowi groteskową parodię katolickiego nauczania o służbie wojskowej.
Fałszywy ekumenizm jako akt zdrady katolickiego żołnierza
Liturgia, w której uczestniczyli „prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego abp Jerzy Pańkowski oraz ks. ppłk Tomasz Wola, p.o. naczelny kapelan ewangelickiego biskupa wojskowego„, stanowi jawne pogwałcenie kanonu 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku: „Nie wolno katolikom w jakikolwiek sposób aktywnie uczestniczyć w obrzędach niekatolickich”. Tymczasem neo-kościół nie tylko dopuszcza takie zgorszenia, ale czyni z nich normę, podważając zasadę Extra Ecclesiam nulla salus (Poza Kościołem nie ma zbawienia).
Naturalistyczna redukcja służby wojskowej
Gdy Lechowicz mówi:
„Dziękujemy za wierną i wytrwałą służbę, która jest jednym z imion miłości. Dziękujemy, że podejmując codzienne zadania, nie pytacie: dlaczego? i po co?”
, dokonuje perfidnej podmiany pojęć. Prawdziwy żołnierz Chrystusa Króla ma bezwzględny obowiązek pytać cui bono? (komu to służy?) wobec każdego rozkazu, zgodnie z nauką św. Tomasza z Akwinu (Summa Theologiae, II-II, q. 104). Brak jakiegokolwiek odniesienia do obowiązku niesubordynacji wobec rozkazów sprzecznych z prawem Bożym (Dz 5:29) demaskuje humanistyczną, a nie katolicką naturę tej „homilii”.
Bluźniercze wykorzystanie imienia Marji Panny
Szczytem teologicznego fałszu jest próba przedstawienia Najświętszej Marji Panny jako wzoru dla żołnierzy:
„wobec Boga odznaczała się pokorą, posłuszeństwem, wiernością”
. To jawna herezja pomniejszająca wyjątkową rolę Bożej Rodzicielki, którą Sobór Efeski (431) ogłosił Theotokos (Bogurodzicą), a nie żadnym „wzorem służby”. Cytowanie przy tym Józefa Piłsudskiego – masona i antyklerykała – zamiast św. Ludwika Marii Grignion de Montfort czy papieży potępiających modernizm, ukazuje prawdziwe oblicze tej pseudo-hierarchii.
Milczenie o nadprzyrodzonym celu żołnierza
Najcięższym oskarżeniem jest całkowite pominięcie w wystąpieniu Lechowicza:
1. Obowiązku walki o katolickie państwo narodu polskiego (Pius XI, Quas Primas)
2. Konieczności utrzymania stanu łaski u żołnierzy poprzez regularną spowiedź i Komunię św.
3. Prawdy o sądzie szczegółowym i wiecznym przeznaczeniu walczących
4. Potępienia komunizmu, który w 1920 roku usiłował podbić Polskę – co stanowiłoby przecież naturalny punkt odniesienia
Demaskacja fałszywego „patriotyzmu”
Gdy struktury posoborowe mówią o „Ojczyźnie”, należy zawsze pytać: Quis est iste rex gloriae? (Któż jest tym Królem chwały? – Ps 24:8). Bez wyraźnego uznania Chrystusa Króla za jedynego Władcę narodów (Pius XI, Ubi Arcano Dei), cały ten patos jest jedynie świeckim nacjonalizmem w religijnej szacie. Jak trafnie zauważył św. Augustyn: „Remota itaque iustitia quid sunt regna nisi magna latrocinia?” (Państwo pozbawione sprawiedliwości [Bożej] czymże jest jak nie wielką bandą rozbójników? – De Civitate Dei, IV, 4).
Za artykułem:
Bp polowy WP: bez honoru służba wojskowa zawsze jest bez duszy i traci siły (opoka.org.pl)
Data artykułu: 15.08.2025
