Portal eKAI (15 sierpnia 2025) relacjonuje ceremonię na Jasnej Górze, gdzie abp Tadeusz Wojda SAC dokonał zawierzenia Ojczyzny Marji. W tekście podkreślono entuzjazm wobec masowych pielgrzymek i emocjonalnych wezwań o zachowanie „wierności Ewangelii”.
Profanacja Pojęcia Zawierzenia w Epoce Apostazji
Rzekome „zawierzenie” dokonane przez hierarchy posoborowego stanowi bluźnierczą parodię autentycznej katolickiej pobożności. Już św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Marji Panny (1712) przestrzegał: „Najświętsza Panna przeklina obłudników, którzy pod płaszczykiem fałszywej pobożności Ją zdradzają”. Tymczasem abp Wojda, jako funkcjonariusz struktury okupującej Watykan, nie posiada żadnej władzy duchowej, by dokonywać aktu o charakterze publicznym.
„Powierzamy Ci naszą Ojczyznę, by była wierna Bogu i Ewangelii. Powierzamy nasze rodziny, by były szkołą miłości i wiary”
To bezczelne kłamstwo! Jak można „powierzać” cokolwiek Niepokalanej, jednocześnie współpracując z modernistycznym establishmentem, który:
- Promuje communicatio in sacris z heretykami (DEKLARACJA NOSTRA AETATE)
- Akceptuje wolność religijną potępioną przez Piusa IX w Quanta Cura
- Zastępuje kult Boga w Trójcy Jedynego „kultem człowieka” (Pius XI, Quas Primas)
Teologiczny Bankructw Marianizmu bez Chrystusa Króla
W całym przemówieniu brak najmniejszej wzmianki o necessitas medii (konieczności pośredniej) przynależności do Kościoła Katolickiego dla zbawienia (BONIFACY VIII, Unam Sanctam). Marja przedstawiona jest jako samodzielna „pocieszycielka”, podczas gdy ex cathedra definicja dogmatu o Wniebowzięciu (PIUS XII, Munificentissimus Deus) jednoznacznie podkreśla Jej rolę jako ancilla Domini (służebnicy Pańskiej).
Tymczasem abp Wojda posuwa się do stwierdzenia:
„Choć jesteś Wniebowzięta, jesteś z nami w codzienności”
To jawna herezja negująca transcendencję stanu chwały! Św. Robert Bellarmin w De Controversiis (1586) wykazuje, że święci w niebie non sunt ubique praesentes (nie są wszechobecni) – ich obecność w świecie dokonuje się wyłącznie przez wstawiennictwo u Boga.
Kult „Świętych” Posoborowych jako Narzędzie Rewolucji
Wspomnienie „św. Maksymiliana Kolbego” to czelne nadużycie. Męczennik musi ponieść śmierć odium fidei (z nienawiści do wiary) (KODEKS PRAWA KANONICZNEGO 1917, kan. 2105), podczas gdy Kolbe zginął z pobudek humanitarnych. Co więcej, antypapież Jan Paweł II dokonał jego pseudokanizacji w 1982 roku – 24 lata po początku apostazji posoborowej.
Równie oburzające jest milczenie o prawdziwych męczennikach modernistycznych prześladowań, takich jak:
- Abp Marceli Lefebvre, ekskomunikowany za wierność Tradycji
- Księża katoliccy usuwani z parafii za odprawianie prawdziwej Mszy
- Wierni pozbawieni sakramentów za odmowę uczestnictwa w nowych obrzędach
Naturalistyczna Pielgrzymka bez Nadprzyrodzonej Perspektywy
Opis pielgrzymek jako „wydeptywanych ścieżek” redukuje religijność do fizjologicznego aktu, co św. Pius X potępił jako immanentizm. Brak jakiegokolwiek nawiązania do:
- Stanu łaski uświęcającej jako warunku przyjęcia do nieba
- Konieczności spowiedzi św. przed Komunią
- Obowiązku wynagrodzenia za świętokradztwa popełniane w „eucharystycznych” zgromadzeniach
Wspomniany „plecak intencji” zawiera skandaliczne wezwania modlitewne za „papieża Leona” (czyli masona Roberta Prevosta) – co jest objawem formalnej współpracy z herezją. Św. Alfons Liguori w Theologia Moralis (1755) ostrzega: „Modlić się publicznie za jawnych heretyków to zgorszenie i współudział w ich grzechu”.
Zawierzenie bez Nawrócenia – Magia zamiast Wiary
Cała ceremonia jest klasycznym przykładem superstitio (przesądu) potępionego przez św. Tomasza z Akwinu (Summa II-II, q.92). Abp Wojda błaga:
„by życie, wiara i religia były szanowane”
Tymczasem Sobór Watykański II (SACROSANCTUM CONCILIUM) oficjalnie zrezygnował z postulatu confessionalis status catholicus (katolickiego statusu wyznaniowego państw). Bez przywrócenia królewskiej władzy Chrystusa nad narodami (PIUS XI, Quas Primas) wszystkie „zawierzenia” są bezwartościowym teatrem.
„Odnaleźli w Tobie Matkę pocieszenia”
To zdanie demaskuje najgłębszy poziom apostazji – zastąpienie Chrystusa-Jedynego Pośrednika (1 Tm 2:5) kultem „matki-pocieszycielki”. Jak pisze św. Ludwik Maria: „Najświętsza Panna jest najpokorniejszą ze stworzeń i nigdy nie dopuści, by chwała należna tylko Bogu była Jej oddawana”.
Duchowy Trucizna w Pozłacanej Czaszy
Ostatnim aktem bluźnierstwa jest wezwanie:
„by nie wmawiano nam, że zło niekoniecznie jest złem a dobro niekoniecznie dobrem”
Tymczasem to właśnie posoborowa sekta:
- Zatwierdziła religijny indifferentism w Dignitatis Humanae
- Promuje ekumenizm potępiony przez Piusa XI w Mortalium Animos
- Wprowadza ambiwalentną moralność przez adhortację Amoris Laetitia
Ceremonia na Jasnej Górze to rytualne samobiczowanie się upadłej hierarchii, która odrzuciwszy niezmienną doktrynę, próbuje zastąpić ją sentymentalnym folklorom. Prawdziwi katolicy zaś pamiętają słowa Leona XIII: „Kiedy religia zostaje oddzielona od państwa, a niezależność władzy świeckiej jest głoszona z pogwałceniem praw Kościoła, wtedy niemożliwym się staje uratowanie katolickich obyczajów i wprowadzenie w życie zasad katolickich” (ENCYCLICA SAPIENTIAE CHRISTIANAE).
Za artykułem:
Abp Wojda na Jasnej Górze zawierza Ojczyznę Maryi (ekai.pl)
Data artykułu: 15.08.2025
