Ukraiński kryzys jako zasłona dymna dla apostazji posoborowego establishmentu
Portal Opoka (16 sierpnia 2025) relacjonuje wypowiedzi greckokatolickiego „biskupa” Maksyma Riabuchy dotyczące sytuacji na okupowanych terenach Ukrainy. Hierarcha sekty posoborowej opisuje eskalację przemocy, niszczenie struktur religijnych oraz rzekomą „posługę duszpasterską” ograniczającą się do terapii traumatycznej i dystrybucji pomocy materialnej. Całość utrzymana w tonie humanitarnego dramatu, celowo przemilczającego nadprzyrodzony wymiar kryzysu i prawdziwe lekarstwo na ludzkie cierpienia.
Naturalistyczne zawężenie misji Kościoła do roli NGO
Gdy „biskup” Riabucha mówi o „pracy duszpasterskiej”, ogranicza ją wyłącznie do psychoterapii („leczenie ran psychicznych”) oraz dostarczania „artykułów higienicznych”. To jawne zdrada misji salus animarum (zbawienia dusz), które według świętego Piusa X stanowi „najwyższe prawo Kościoła” (motu proprio „Arduum sane munus”). Papież św. Pius X ostrzegał przed redukcją Kościoła do organizacji filantropijnej: „Gdy miłość oddziela się od prawdy, która jest miłością Chrystusa, zamienia się w jałmużnę materialną, pozbawioną wszelkiej mocy zbawczej” (encyklika Iucunda sane).
„Najbardziej niszczycielską bronią nie jest bomba, ale poczucie bycia zapomnianym”
To zdanie demaskuje całkowite oderwanie od katolickiej eschatologii. Prawdziwą bronią duchową jest nie ludzkie wsparcie, lecz łaska płynąca z Najświętszej Ofiary i sakramentów. Św. Augustyn w Państwie Bożym nauczał: „Pokój doczesny służy pokojowi wiecznemu” – nie odwrotnie. Milczenie o obowiązku nawrócenia Rosji na katolicyzm (zgodnie z objawieniami w Fatimie, które sekta posoborowa odrzuca) jest zdradą misyjnego mandatu Kościoła.
Teologiczny bankructwo „posługi” na terenach okupowanych
Opis „potajemnych spotkań” wiernych na okupowanych terenach to farsa, gdyż:
- Nie ma wzmianki o sprawowaniu prawdziwej Mszy Świętej (tylko o „modlitwach”)
- Brak ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, jest świętokradztwem
- Wspomniana Caritas to narzędzie globalistycznej agendy, nie katolickiego miłosierdzia
Papież Pius XII w Mediator Dei potępiał taką pseudoduchowość: „Nie ma prawdziwej pobożności bez odpowiedniego kultu przebłagalnej Ofiary”. Tymczasem Riabucha chełpi się dystrybucją „paczek z pomocą”, podczas gdy św. Jan Maria Vianney wzywał: „Dajcie głodnym przede wszystkim Chleb Aniołów, a dopiero potem chleb ziemski”.
Ewangelia bez Krzyża: modernistyczne przeinaczenie nadziei
„Patrzymy na życie przez pryzmat nieba: prędzej czy później wszystko się skończy – a koniec oznacza raj”
To zdanie to heretycka negacja dogmatu o sądzie szczegółowym i wiecznym. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1324) wyraźnie stwierdza obowiązek wiary w karę czyśćca i wieczne potępienie. Św. Robert Bellarmin w De Controversiis podkreślał: „Nawet w godzinie męczeństwa nie wolno nam mówić o 'automatycznym raju’, gdyż Chrystus ostrzegał przed wiecznym ogniem” (Mt 25:41).
Polityczny pasywiizm jako przejaw modernizmu
Skarga na „milczenie świata” wobec rosyjskich zbrodni celowo pomija:
- Obowiązek katolickich władz do obrony wiary mieczem (Sobór Laterański IV, konst. Ad liberandam)
- Nauki Leona XIII z Immortale Dei o konieczności katolickiego ustroju państwowego
- Fakt, że sama Ukraina odrzuciła publiczne panowanie Chrystusa Króla
Gdy „biskup” narzeka na brak „widocznych kroków w kierunku pokoju”, zdradza ignorancję wobec encykliki Pacem Dei Munus Benedykta XV, która uczy, że prawdziwy pokój możliwy jest tylko pod berłem Chrystusa Króla. Tymczasem zarówno Ukraina, jak i Rosja są państwami apostackimi, co czyni każdy konflikt między nimi bellum diabolicum (wojną diabelską).
Duchowa pustynia posoborowego „duchowieństwa”
W całym tekście brak:
- Wezwania do modlitwy różańcowej
- Nawązania do obowiązku pokuty za grzechy narodów
- Ostrzeżenia przed schizmą moskiewską
- Mobilizacji do walki duchowej przez poświęcenie Niepokalanemu Sercu Marji
Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Marji Panny ostrzegał: „Gdy duchowni zaniedbują nabożeństwo do Królowej Różańca, ich owczarnie zamieniają się w pola bitewne demonów”. Milczenie o tym to najcięższe oskarżenie wobec całej sekty posoborowej.
Podsumowując: relacja portalu Opoka to typowy przykład teologii zastępczej, gdzie krzyż Chrystusa został zastąpiony cierpieniem humanitarnym, władza kluczy Piotrowych – terapią psychologiczną, a wieczne przeznaczenie – doczesnym komfortem. Jak pisał św. Pius X w Pascendi: „Modernizm to ściek wszystkich herezji” – i ten artykuł jest tego jaskółką.
Za artykułem:
Bp Riabucha: sytuacja na wschodzie Ukrainy jest coraz bardziej dramatyczna. Żadne miejsce nie jest bezpieczne (opoka.org.pl)
Data artykułu: 16.08.2025
