Portal eKAI (18 sierpnia 2025) relacjonuje powstanie Latynoamerykańskiego i Karaibskiego Przymierza Katolickich Mediów Audiowizualnych (ALMA) z inicjatywy struktury określanej jako Latynoamerykańska Rada Biskupów (CELAM). Projekt ma skupiać 27 mediów z 12 państw, promując „perspektywę synodalną” i „nauczanie Kościoła” poprzez tworzenie treści audiowizualnych. Ta kolejna próba instytucjonalizacji rewolucji soborowej odsłania całkowite zerwanie z nadprzyrodzonym celem prawdziwego apostolstwa.
Naturalistyczna parodia misji ewangelizacyjnej
Rzekomo „katolicka” inicjatywa medialna pomija fundamentalną zasadę wyrażoną przez Piusa XI: „Cały rodzaj ludzki obowiązany jest uznać panowanie Chrystusa” (Quas Primas, 1925). Zamiast głosić konieczność nawrócenia i podporządkowania wszystkich sfer życia Regnum Christi, projekt ALMA wpisuje się w modernistyczną redukcję religii do sfery kulturowej.
Cel ewangelizacji zostaje zastąpiony pustym hasłem „tworzenia przestrzeni współpracy”, co stanowi jawne odrzucenie nakazu misyjnego z Mt 28:19. Jak stwierdza Sobór Watykański I: „Kościół jest z natury swej społecznością nierówną, to znaczy obejmująca dwie kategorie osób: pasterzy i trzodę” (Pastor Aeternus). Tymczasem „synodalny wymiar” forsowany przez ALMA implikuje protestancką koncepcję kolegialności, potępioną przez Piusa VI w konstytucji Auctorem fidei (1794).
Demaskacja fałszywego ekumenizmu w praktyce medialnej
Pomysł „komunikowania nauczania papieskiego” poprzez telewizję zasługuje na szczególną naganę w kontekście współczesnych uzurpatorów watykańskich. Jak uczy Leon XIII: „Kościół katolicki jeden tylko ma prawo nazywać się Kościołem, inne zaś społeczności chrześcijańskie bezbożnie przywłaszczają sobie tę nazwę” (Satis Cognitum, 1896).
Brak jakiegokolwiek ostrzeżenia przed świętokradzkim charakterem „sakramentów” w strukturach posoborowych (por. kanon 731 §2 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.) czyni tę inicjatywę narzędziem dalszego zwodzenia dusz. Współpraca mediów z różnych krajów przybiera znamiona globalistycznej sieci promującej herezję wolności religijnej, potępioną przez Grzegorza XVI w Mirari Vos (1832) i Piusa IX w Quanta Cura (1864).
Teologiczne bankructwo CELAM jako źródła inspiracji
Fakt, że ALMA działa pod egidą CELAM, stanowi niepodważalny dowód jej antykatolickiego charakteru. Ta struktura od czasów konferencji w Medellín (1968) stała się rozsadnikiem herezji teologii wyzwolenia, potępionej przez Piusa XII w przemówieniu do biskupów Brazylii (1952).
W kontekście brazylijskiego miejsca spotkania – Aparecidy – należy przypomnieć, że kult „Matki Bożej z Aparecidy” został całkowicie przekształcony w narzędzie synkretyzmu religijnego. Już w 1930 Pius XI w Quas Primas ostrzegał: „Największym nieszczęściem czasów nowożytnych jest laicyzm”. Tymczasem dokument końcowy konferencji w Aparecidzie (2007) forsował m.in. dialog z ludowymi wierzeniami, co stanowi jawne łamanie przykazania: „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną” (Wj 20:3).
Hermeneutyka zerwania jako metoda niszczenia wiary
Retoryka „inspirowania się nauczaniem Kościoła” przy jednoczesnym promowaniu synodalności demaskuje zasadniczy fałsz całego przedsięwzięcia. Św. Wincenty z Lerynu w Commonitorium (434 r.) uczy: „W Kościele Chrystusowym szczególną troską należy się wykazać, abyśmy trzymali się tego, w co wszędzie, w co zawsze, w co wszyscy wierzyli”.
Tymczasem ALMA ma służyć propagowaniu „dokumentów” soborowych i posoborowych, które wyraźnie sprzeciwiają się niezmiennemu Magisterium. Jak stwierdza Pius X w Pascendi Dominici Gregis (1907): „Moderniści systematycznie niszczą wszystkie instytucje katolickie, aby wprowadzić w Kościele rewolucję”.
Milczenie o grzechu i łasce jako wyznanie wiary
Najcięższym oskarżeniem wobec omawianej inicjatywy jest całkowity brak odniesień do:
1. Konieczności stanu łaski uświęcającej do zbawienia (kanon 864 KPK 1917)
2. Obowiązku publicznego wyznawania wiary (Mk 8:38)
3. Przestrogi przed fałszywymi pasterzami (Mt 7:15)
4. Nadprzyrodzonej skuteczności sakramentów (ex opere operato)
Projekt medialny pozbawiony wezwania do pokuty i ostrzeżenia przed wiecznym potępieniem jest z natury antyewangeliczny. Jak uczy Sobór Trydencki: „Jeśli ktoś twierdzi, że człowiek może być usprawiedliwiony przed Bogiem tylko przez wiarę… niech będzie wyklęty” (sesja VI, kanon 9).
Posoborowa kontynuacja masońskiej strategii
Słowa Piusa VIII z encykliki Traditi Humilitati (1829) znajdują tu dosłowne zastosowanie: „Wrogowie Chrystusa zmówili się i połączyli w jednej niecnej konspiracji przeciwko Kościołowi, wzmagają się w zuchwałości”.
Utworzenie ALMA stanowi realizację punktu 16 masońskiego „Planu Alta Vendita”, który nakazywał: „Opanować wszystkie formy komunikacji – prasę, książki, szkoły, by móc kształtować opinię publiczną”.
W świetle niezmiennej nauki Kościoła, jaką wyraził Pius XI w Divini Redemptoris (1937): „Nie może być prawdziwego pojednania między Chrystusem a Belialem”, każda współpraca z tą strukturą stanowi współudział w apostazji.
Za artykułem:
Powstaje sieć telewizji katolickich Ameryki Łacińskiej i Karaibów (ekai.pl)
Data artykułu: 18.08.2025
