Tradycyjny katolicki kościół z kapłanem modlącym się przy krzyżu, wyraz głębokiej wiary i szacunku dla Bożego stworzenia

Naukowy naturalizm jako zasłona dla Bożego stworzenia

Podziel się tym:

Portal Gość Niedzielny (21 sierpnia 2025) relacjonuje badania University of Georgia dotyczące skurczenia się planety Merkury o 0,1-0,2% promienia w ciągu 4,5 miliarda lat. Naukowcy Stephan Loveless i Christian Klimczak zastosowali nową metodę pomiaru uskoków tektonicznych, szacując redukcję planety na 2,7-5,6 km. Publikacja w „AGU Advances” sugeruje rozszerzenie metody na Marsa i inne ciała niebieskie. Przedstawiony materiał, choć poprawny w warstwie faktograficznej, stanowi klasyczny przykład redukcji kosmosu do mechanistycznej próżni, gdzie Stwórca zostaje wymazany z równania stworzenia.


Milczenie o Prima Causa jako akt teologicznego wandalizmu

Artykuł operuje bezbożnym językiem „procesów naturalnych”, całkowicie pomijając causa finalis (cel ostateczny) i causa efficiens (przyczyna sprawcza) wszechświata. Już Sobór Watykański I w konstytucji Dei Filius (1870) dogmatycznie stwierdza: „Boga, początek i koniec wszystkich rzeczy, można na pewno poznać z rzeczy stworzonych naturalnym światłem rozumu ludzkiego” (DH 3004). Tymczasem badacze z Georgia et al. uparcie ignorują zasadę philosophia ancilla theologiae (filozofia służebnicą teologii), redukując rzeczywistość do zimnego determinizmu.

„Planeta Merkury zmniejszała swój rozmiar na skutek ochładzania się”

To zdanie, typowe dla scjentystycznej herezji, pomija podstawową prawdę: każdy atom ochładzającej się materii działa w ramach lex aeterna (prawa wiecznego) ustanowionego przez Boga. Jak przypomina św. Tomasz z Akwinu: „Te same rzeczy, które rozpraszają się zgodnie z naturą, gromadzą się zgodnie z nadnaturalnym zamysłem” (Summa contra Gentiles III, 69). Brak choćby wzmianki o Bożej Opatrzności kierującej procesami kosmicznymi dowodzi przyjęcia ukrytego założenia deistycznego.

Kult ewolucyjnego czasu versus chronologia biblijna

Bezkrytyczne powielenie tezy o „4,5 miliarda lat” istnienia Merkurego stanowi ciche przyjęcie darwinowskiej mitologii czasowej, otwarcie potępionej przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili (1907): „Interpretacja Pism Świętych, zachowująca nienaruszenie katolickie tradycje (…), nie może pod żadnym pozorem być przedmiotem dyskusji czy interpretacji krytyków” (propozycja 59). Encyklika Humani generis Piusa XII (1950) dopuszczała dyskus


Za artykułem:
Naukowcy zbadali, jak bardzo skurczył się Merkury
  (gosc.pl)
Data artykułu: 21.08.2025

Więcej polemik ze źródłem: gosc.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

X (Twitter)
Visit Us
Follow Me
Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.