Naturalistyczna Parodia Miłosierdzia: Krytyka Jubileuszu Przymierza Miłosierdzia 2025
Portal eKAI (24 sierpnia 2025) relacjonuje jubileuszowe obchody wspólnoty Przymierze Miłosierdzia w Buku, z udziałem „biskupa pomocniczego” Jana Glapiaka oraz założycieli ruchu „o.” Enrique Porcu i „o.” Antonello Cadeddu. Wydarzenie przedstawiane jest jako duchowe święto z Mszą „świętą”, przyrzeczeniami misjonarzy oraz międzynarodową obecnością członków wspólnoty. Relacja całkowicie przemilcza jednak nadprzyrodzony wymiar miłosierdzia, redukując je do świeckiego humanitaryzmu.
Teologiczne Bankructwo „Miłosierdzia” bez Nawrócenia
Homilia „bpa” Glapiaka operuje pustymi frazesami o „miłości miłosiernej” jako „czynniku kształtującym stosunki wzajemne”, całkowicie ignorując ordo caritatis (porządek miłości) św. Tomasza z Akwinu (Summa Theologiae II-II, q. 26). Katolicka doktryna wyraźnie naucza, że misericordia (miłosierdzie) jest cnotą moralną polegającą na współczuciu dla nędzy duchowej i materialnej bliźniego w perspektywie jego wiecznego zbawienia (Katechizm Rzymski, rozdział III). Tymczasem „biskup” głosi:
„Miłosierdzie jest nieodzownym czynnikiem kształtującym stosunki wzajemne pomiędzy ludźmi w duchu najgłębszego poszanowania wszystkiego, co ludzkie oraz wzajemnego braterstwa”
To jawne przyjęcie antropocentrycznej definicji sprzecznej z encykliką Caritate Christi compulsi Piusa XI, który ostrzegał: „Miłość, która pomija grzech i konieczność zadośćuczynienia Bogu, nie jest miłością, lecz sentymentalnym oszustwem” (1932). Brak jakiejkolwiek wzmianki o warunku koniecznym miłosierdzia: stanie łaski uświęcającej (kan. 1240 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.), jest dowodem na całkowite zerwanie z katolicką soteriologią.
Bluźniercza Redukcja Ofiary Krzyża
Szczególnie obraźliwe dla katolickiej pobożności jest przedstawienie roli Marji (poprawna pisownia przedsoborowa):
„Maryja, którą nazywamy Matką Bożą miłosierdzia […] wie, ile ono [miłosierdzie] kosztowało i wie, jak wielkie ono jest”
To bezpośrednie naruszenie dogmatu o unicus Redemptor (jedynym Odkupicielu) potwierdzonego przez św. Piusa X w Pascendi Dominici gregis (1907). Żadne stworzenie, nawet Matka Boża, nie „zna kosztu” Odkupienia – jest to wyłączne dzieło Trójcy Świętej. Dodatkowo tytuł „Matki Bożego Miłosierdzia” pochodzi z objawień Faustyny Kowalskiej – rzekomej mistyczki, której pisma trafiły na Indeks Ksiąg Zakazanych (1959), a kult został narzucony przez modernistów.
Demaskacja Struktury Apostazji
Wspólnota Przymierze Miłosierdzia powstała w 2000 roku pod auspicjami „kard.” Claudia Hummesa – znanego z promowania teologii wyzwolenia. Jak czytamy:
„Statut przyjął kard. Claudio Hummes w sierpniu 2005 r. Tożsamość Ruchu wyraża się w słowach Chrystusa: «Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim»”
To klasyczny przykład hermeneutyki rewolucji – tekst Łk 4,18-19 zostaje oderwany od kontekstu Królestwa Bożego i zredukowany do materialistycznej „opcji na rzecz ubogich”. Św. Pius X w Notre charge apostolique (1910) potępił takich „reformatorów”: „Głoszą pokój i braterstwo, lecz z Chrystusem wykreślonym z prawodawstwa i życia publicznego”.
Sakramentalne Świętokradztwo
Opis ceremonii zawiera zgubne novum:
„Msza św. sprawowana w Buku była połączona ze składaniem przyrzeczeń przez misjonarzy”
Wprowadzanie świeckich rytuałów podczas Najświętszej Ofiary jest rażącym naruszeniem rubryk Mszału św. Piusa V. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 1958 r. (De ritibus in Missa), żadne akty pobożności nie mogą być dodawane do liturgii bez specjalnego indultu Stolicy Apostolskiej. Ponadto „święcenia” założycieli ruchu są nieważne – „o.” Porcu i Cadeddu otrzymali „święcenia” już po wprowadzeniu heretyckiej formuły Pawła VI (1968), która celowo pomija konsekracyjne ut ministerium meum impleatur (aby moja posługa była wypełniona).
Podsumowanie: Humanitaryzm zamiast Wiary
Całe wydarzenie to modelowy przykład apostazji posoborowej:
- Milczenie o grzechu i konieczności pokuty – brak odniesień do spowiedzi, czyśćca czy sądu ostatecznego
- Bałwochwalcze przywłaszczenie tytułów – nieuznany kult „Bożego Miłosierdzia”
- Synkretyzm liturgiczny – łączenie Najświętszej Ofiary z ludzkimi przyrzeczeniami
- Fałszywy ekumenizm – uczestnicy z Brazylii, Portugalii i Belgii reprezentują kraje o masowej apostazji
Jak ostrzegał Pius XI w Mortalium animos (1928): „Nie ma nic bardziej zgubnego niż tolerowanie błędu pod płaszczykiem miłości bliźniego”. Przymierze Miłosierdzia to nie katolicka wspólnota, lecz kolejne narzędzie demontażu wiary w służbie synagoga Satanae (synagodze szatana).
Za artykułem:
Misericordia Fest 2025 – jubileuszowe spotkanie wspólnoty Przymierze Miłosierdzia (ekai.pl)
Data artykułu: 24.08.2025
