Portal Gość Niedzielny (25 sierpnia 2025) informuje o ataku izraelskiej armii na szpital im. Nasera w Chan Junus, gdzie zginęło 20 osób, w tym czterech dziennikarzy. Izraelskie wojsko wyraża „żal” z powodu „krzywdy cywilów”, jednocześnie zaprzeczając celowości ataku na dziennikarzy. Tekst przytacza statystyki ofiar konfliktu od 2023 roku: 1200 zabitych Izraelczyków i ponad 62,6 tys. Palestyńczyków, podkreślając śmierć 244 dziennikarzy według władz Strefy Gazy. Artykuł pomija całkowicie nadprzyrodzony wymiar zbrodni, relatywizując moralny porządek poprzez technokratyczny język „strat kolateralnych”.
Redukcja zbrodni do „incydentu” w duchu laickiego humanitaryzmu
Relacja operuje językiem agencji prasowych, redukując masowy mord do „ataku”, którego moralna ocena zostaje zawieszona w imię fałszywego obiektywizmu. „Izraelska armia przekazała, że «żałuje krzywdy wyrządzonej cywilom»” – czytamy, przy czym samo sformułowanie „krzywda” (ang. *harm*) jest typowym dla modernizmu eufemizmem, zacierającym kategorię grzechu wołającego o pomstę do nieba (Rdz 4:10). Pius XII w encyklice *Summi Pontificatus* (1939) jednoznacznie nauczał: „Zbrodnia przeciwko ludzkości i przeciwko Bogu musi być nazwana po imieniu, gdyż milczenie jest współudziałem”. Tymczasem tekst nie wspomina ani słowem o:
- Naruszaniu V Przykazania Bożego („Nie zabijaj!”) przez obie strony konfliktu;
- Obiektywnej winie moralnej sprawców;
- Konieczności publicznej pokuty za przelew krwi.
Śmiertelna konsekwencja odrzucenia królewskiej władzy Chrystusa
Milczenie o Regnum Christi (Królestwie Chrystusa) jako jedynej gwarancji pokoju stanowi sedno apostazji współczesnych mediów. Jak przypominał Pius XI w *Quas Primas* (1925): „Pokój Chrystusowy może zapanować jedynie w Królestwie Chrystusowym”. Tymczasem autorzy, pisząc o „wojnie trwającej od blisko dwóch lat”, pomijają jej źródło: odrzucenie społecznego panowania Naszego Pana Jezusa Chrystusa przez syjonistyczny Izrael i islamski Hamas. Obie strony konfliktu:
- Odrzucają uniwersalne prawo Boże w życiu publicznym;
- Wprowadzają świeckie kodeksy prawne sprzeczne z Dekalogiem;
- Czerpią ideologiczne fundamenty z rewolucji protestanckiej (syjonizm) i mahometańskiego bałwochwalstwa (Hamas).
Technokratyczny język jako przejaw modernizmu
Frazy typu „władze lokalne”, „biuro prasowe rządu Strefy Gazy”, „wojsko przekazało” odsłaniają naturalistyczne przesłanie całej relacji. Brak jakiegokolwiek odniesienia do:
- Stanu łaski u ofiar (czy zginęli w stanie grzechu śmiertelnego?);
- Obowiązku sprawiedliwej kary dla winnych;
- Ostatecznego Sądu Bożego, przed którym staną zarówno zabójcy, jak i zabici.
Taka perspektywa jest bezpośrednim owocem soborowej rewolucji, która – jak potępiał św. Pius X w *Pascendi Dominici Gregis* (1907) – „sprowadziła religię do czysto ludzkiego uczucia, odrzucając nadprzyrodzony porządek”.
Bałwochwalcza sakralizacja „praw człowieka”
Podkreślanie śmierci dziennikarzy („czterech dziennikarzy: Hosam Al-Masri, Mohamed Salama…”) przy równoczesnym milczeniu o duchowym wymiarze ich zawodu demaskuje kult homo democraticus. Leon XIII w *Libertas Praestantissimum* (1888) ostrzegał: „Gdy prawo ludzkie oderwie się od Bożego, staje się narzędziem tyranii”. Autorzy nie zadają kluczowych pytań:
- Czy dziennikarze ci propagowali islamski terroryzm lub syjonistyczną herezję?
- Czy ich praca służyła prawdzie obiektywnej, czy relatywistycznym ideologiom?
- Czy redakcje, dla których pracowali, występują w obronie prześladowanych chrześcijan?
Zdrada misji mediów katolickich
Najcięższą winą portalu jest nadanie rozgłosu relacji pozbawionej sensus catholicus. Zamiast wezwać do:
- Publicznego poświęcenia Izraela i Palestyny Najświętszemu Sercu Jezusa;
- Ekspiacyjnych modlitw wynagradzających za grzechy przeciwko życiu;
- Odrzucenia fałszywych religii (judaizmu, islamu) jako źródła przemocy –
autorzy reprodukują świecką narrację, zdradzając misję katolickich mediów wyrażoną przez Piusa XII w *Miranda Prorsus* (1957): „Prasa katolicka ma obowiązek głosić całą prawdę, nawet gdyby miała być jak miecz przecinający dusze”.
Duchowy zamach na sumienia wiernych
Publikowanie takich treści bez teologicznego komentarza stanowi grzech zgorszenia, naruszający kanon 1325 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.: „Ci, którzy przez prasę szerzą doktryny potępione przez Stolicę Apostolską, popadają w ekskomunikę”. Redaktorzy, podając jedynie suche statystyki zabitych, jednocześnie:
- Relatywizują moralną różnicę między ofiarą a katem;
- Promują naturalistyczną wizję pokoju opartą na ONZ-owskich negocjacjach, a nie na Triumfie Niepokalanego Serca Marji;
- Przyczyniają się do apostazji milczenia potępionej przez św. Piusa X w *Notre Charge Apostolique* (1910).
Za artykułem:
Strefa Gazy: 20 zabitych w ataku na szpital; (gosc.pl)
Data artykułu: 25.08.2025
