Brytyjska matka w więzieniu za tweet: ukryta wojna z prawem Bożym
Portal LifeSiteNews (27 sierpnia 2025) relacjonuje przypadek Lucy Connolly – 42-letniej żony, matki i opiekunki dzieci, skazanej na 31 miesięcy więzienia za wpis na platformie X (dawniej Twitter), w którym po zabójstwie trzech dziewczynek przez migranta w Southport wezwała do „masowej deportacji” i użyła wulgarnych sformułowań wobec nielegalnych imigrantów. Kobieta usunęła wpis po kilku godzinach, jednak władze aresztowały ją pod zarzutem „podżegania do nienawiści rasowej”. Connolly twierdzi, że stała się „więźniem politycznym” premiera Keira Starmera, który wykorzystał jej przypadek do zastraszenia przeciwników imigracji.
Naturalistyczne założenie o suwerenności państwa nad prawem moralnym
Relacja portalu koncentruje się wyłącznie na konflikcie politycznym i świeckim pojęciu wolności słowa, całkowicie pomijając nadprzyrodzoną perspektywę grzechu, sprawiedliwości Bożej i obowiązku naprawy moralnej. Lex naturalis (prawo naturalne) wyraźnie naucza, że każda władza państwowa pochodzi od Boga (Rz 13,1) i musi służyć bonum commune (dobru wspólnemu) rozumianemu przez pryzmat prawa Bożego. Pius XI w encyklice Quas Primas stwierdza jednoznacznie: „Nie może być więc prawdziwej wolności, jeśli nie przyzna się państwu obowiązku czci i posłuszeństwa względem Chrystusa”. Tymczasem zarówno działania władz brytyjskich, jak i protest Connolly opierają się na herezji liberalizmu – fałszywym założeniu, że państwo może funkcjonować w oderwaniu od norm moralnych objawionych przez Boga.
Bluźniercze pominięcie sprawiedliwości kary wiecznej
Artykuł z oburzeniem opisuje „nieproporcjonalną karę” dla Connolly, lecz nie wspomina ani słowem o najcięższej niesprawiedliwości: że zabójca trzech niewinnych dzieci, odrzuciwszy łaskę nawrócenia, może być skazany na poena damni (karę wiecznego oddalenia od Boga). Kanon 2209 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowi: „Nikt nie może być ukarany za przestępstwo, którego nie popełnił, ale wina moralna pociąga za sobą karę proporcjonalną do ciężaru przewinienia”. W świetle tej zasady zarówno migranci łamiący prawo, jak i autorzy bluźnierczych wypowiedzi podlegają przede wszystkim sądowi Bożemu, którego wyroki są nieporównanie surowsze od ludzkich.
Demoniczna redukcja problemu do kategorii rasowych
Opisany konflikt został sprowadzony do sztucznego podziału na „rasizm” versus „tolerancję”, co stanowi klasyczny przejaw modernistycznej manipulacji. Św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologiae (II-II, q. 10, a. 11) naucza: „Nie wolno tolerować heretyków ani czyniących zło, jeśli mamy możliwość ich powstrzymania”. Prawdziwym problemem nie jest pochodzenie etniczne migrantów, lecz ich odrzucenie praeambula fidei (przesłanek wiary) – naturalnego prawa moralnego, które zabrania zabijania niewinnych. Deklarowana przez Connolly pomoc imigrantom w procedurach prawnych jawi się jako opera supererogationis (uczynki przekraczające obowiązek) pozbawione duchowego fundamentu, gdyż nie prowadzą do nawrócenia i chrztu.
Milczenie o źródłach kryzysu: apostazja narodów
Najcięższą winą mediów – w tym cytowanego portalu – jest przemilczenie faktu, iż fala przestępstw migranckich stanowi bezpośrednią karę za apostazję Brytanii. Leon XIII w encyklice Humanum Genus ostrzegał: „Gdy narody odrzucą królowanie Chrystusa, Bóg dopuszcza na nie rewolucje, wojny i najazdy obcych jako bat na ich nieposłuszeństwo”. W 1534 roku Henryk VIII ogłosił się głową Kościoła anglikańskiego, a w 1559 roku Elżbieta I wprowadziła Act of Uniformity, zabraniający katolickiej Mszy pod karą śmierci. Dzisiejsze prześladowania katolików w Wielkiej Brytanii (o których portal nie wspomina) i chaos imigracyjny stanowią logiczną konsekwencję tych wydarzeń.
Fałszywa apoteoza „walki o wolność słowa”
Ostatnie słowa Connolly – „Nie złamali mnie” – odsłaniają modernistyczną herezję indywidualizmu. Papież Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis potępia: „Błąd modernistów polega na tym, że stawiają ludzkie 'ja’ w miejsce Chrystusa, a wolność czynią bożkiem”. Prawdziwą wolność zapewnia jedynie regnum Christi (królestwo Chrystusa), o którego publiczne uznanie powinna walczyć każda katolicka matka – nie zaś o prawo do bluźnierczych wypowiedzi. Connolly, nie prosząc o wstawiennictwo św. Tomasza Morę – męczennika za wiarę straconego przez Henryka VIII – potwierdza, że jej duchowy opór pozostaje pustym gestem w obliczu wieczności.
Za artykułem:
UK mother imprisoned over tweet says she was ‘political prisoner’ of Keir Starmer (lifesitenews.com)
Data artykułu: 27.08.2025
