Portal eKAI (26 sierpnia 2025) informuje o śmierci „księdza” Andrzeja Gawła, byłego proboszczu „katedry” św. Mikołaja w Kaliszu, przedstawiając go jako „zasłużonego kapłana” zaangażowanego w budowę struktur posoborowych i działalność społeczną. W tekście podkreślono jego współpracę z „biskupami” Stanisławem Napierałą i Damianem Brylem, organizację „Mszy św.” z udziałem Jana Pawła II oraz „nawiedzenia kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej”.
Uczestnictwo w apostazji strukturalnej
„Kapłaństwo” Gawła, rozpoczęte święceniami w 1962 roku, odbywało się w ramach niekanonicznej linii sukcesji apostolskiej. Święcenia przyjął z rąk biskupa włocławskiego Antoniego Pawłowskiego – hierarchy konsekrowanego już w okresie soborowych zamętu (1951). Jak nauczał św. Robert Bellarmin: „Heretycy nie tylko nie są członkami Kościoła, ale nawet nie mają nad nim żadnej władzy” (De Romano Pontifice, II, 30). Działalność w tworzeniu diecezji kaliskiej (1992) stanowiła współudział w budowie posoborowej anty-struktury, co potwierdza Sobór Watykański I: „Kto twierdzi, że nie jest przez ustanowienie samego Chrystusa Pana, czyli z prawa boskiego, różnica między hierarchią właściwą a kapłaństwem powszechnym, albo że władza kluczy została udzielona Kościołowi, a nie poszczególnym pasterzom – niech będzie wyklęty” (Konst. Pastor Aeternus, rozdz. III).
Naturalizm zastępujący łaskę
Wychwalanie „działań charytatywnych” przy całkowitym milczeniu o stanie łaski u „duchownego” i wiernych odsłania herezję naturalizmu. Pius XI w Quas Primas ostrzegał: „Usiłują z Chrystusa wyrzucić najwyższą władzę nad ludźmi i społeczeństwem, a Kościołowi odebrać prawa, które mu zlecił do nauczania i kierowania rodzajem ludzkim”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Ofierze przebłagalnej za grzechy
- Obowiązku publicznego wyznawania wiary
- Niebezpieczeństwie świętokradzkich „komunii”
- Grzeszności ekumenicznych występków
jest zgodne z modernistycznym planem reductio christianismi ad humanismum (sprowadzenia chrześcijaństwa do humanizmu).
Kult człowieka zamiast chwały Bożej
Wspomniane „nawiedzenie kopii obrazu Matki Boskiej” (2011) oraz koncerty chóru „katedralnego” za granicą stanowią przejaw religijnego synkretyzmu. Św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis potępił: „Moderniści uczynili z liturgii i sakramentów jedynie narzędzia krzewienia uczuć religijnych, odzierając je z charakteru ex opere operato”. Uroczystości z Janem Pawłem II były zaś jawną manifestacją kultu antypapieża, którego „pontyfikat” Leon XIII w Humanum Genus nazwałby „maską, pod którą ukrywa się przewrotność”.
Zdrada misji kapłańskiej
Organizowanie „miejskich uroczystości patriotycznych” przy milczącej akceptacji świeckiego charakteru państwa to zdrada nakazu instaurare omnia in Christo (odnowić wszystko w Chrystusie). Jak przypomina Syllabus Piusa IX: „Błądzą ci, którzy mniemają, iż panowanie religii ma się ograniczać do prywatnych domów, a nie przysługuje mu prawo występowania jawnie na zewnątrz” (pkt 77). Przyjęcie tytułu „Zasłużony dla Miasta Kalisza” (2017) potwierdza całkowite zespolenie z masońską zasadą laicismo, sprzeczną z encykliką Quas Primas ustanawiającą święto Chrystusa Króla.
Potępiona żałobna profanacja
Zapowiadane „uroczystości pogrzebowe” w nowym rycie stanowią publiczne świętokradztwo. Msza posoborowa, jak dokumentował kard. Alfredo Ottaviani w Krytycznym Studium Nowego Porządku Mszy (1969), „promuje heretyckie koncepcje poprzez pominięcie ofiarnego charakteru Eucharystii, redukując ją do protestanckiej uczty”. Udział w takich obrzędach narusza kanon 2338 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który za „branie udziału w nabożeństwie akatolickim” przewiduje ekskomunikę.
Za artykułem:
Zmarł ks. prał. Andrzej Gaweł, wieloletni proboszcz kaliskiej katedry (ekai.pl)
Data artykułu: 26.08.2025
