Rezystancja katolicka w tradycyjnym kościele, duchowni w vestmentach, powaga i troska, odzwierciedlenie kryzysu wiary i apostazji od strony sedevacantystów

Ekumeniczna apostazja włoskiego hierarchy w służbie globalistycznej rewolucji

Podziel się tym:

Ekumeniczna apostazja włoskiego hierarchy w służbie globalistycznej rewolucji

Portal eKAI (27 sierpnia 2025) relacjonuje wystąpienie Derio Oliveriego, przewodniczącego komisji ds. ekumenizmu i dialogu Włoskiej Konferencji Biskupiej, podczas Synodu Kościołów Waldensów i Metodystów w Torre Pellice. Hierarcha wezwał do „ekumenizmu ekstrawertycznego”, powołując się na luterańskiego teologa Dietricha Bonhoeffera i zapowiadając sympozjum Kościołów chrześcijańskich w Bari w 2026 roku. Opuszczony został jednak najistotniejszy dogmat: poza Kościołem Katolickim nie ma zbawienia.


Zdrada podstawowego celu Kościoła Chrystusowego

Kiedy „biskup” Oliveri głosi, że „Kościół jest jedyną społecznością, istniejącą dla tych, którzy nie są jej częścią”, powtarza heretycką tezę protestanckiego teologa, całkowicie sprzeczną z katolicką eklezjologią. Kościół ustanowiony przez Chrystusa istnieje przede wszystkim dla oddawania czci Bogu w Trójcy Świętej Jedynego poprzez cultus publicus (kult publiczny) oraz dla zbawienia dusz poprzez głoszenie jedynej prawdziwej wiary. Jak nauczał papież Pius XI w encyklice Mortalium Animos: „Jedno tylko jest królestwo Boże, jeden Kościół Chrystusowy: Kościół katolicki, apostolski, rzymski. Do niego tylko odnieść można słowa: Kto z was słucha Kościoła, mnie słucha”.

Demaskacja naturalistycznej herezji w służbie rewolucji

Propozycja „ekumenizmu ekstrawertycznego” to jedynie kolejne wcielenie modernistycznej herezji, która:

„sprowadza i ogranicza religię do pewnego rodzaju niewyraźnego instynktu wewnętrznego […] całkowicie pozbawionego jakiejkolwiek pewności dogmatycznej” (św. Pius X, Pascendi Dominici Gregis)

Głoszenie, że Kościoły powinny stać się „źródłem spójności społecznej”, to jawne przeniesienie celu nadprzyrodzonego na poziom naturalistycznej utopii. Katolicka doktryna głosi jednoznacznie: Extra Ecclesiam nulla salus (Poza Kościołem nie ma zbawienia) – co potwierdził nieodwołalnie Sobór Florencki. Tymczasem „hierarcha” pomija całkowicie:

  • Obowiązek nawracania heretyków i schizmatyków
  • Konieczność powrotu odłączonych braci do jedynej Owczarni Chrystusa
  • Nadprzyrodzony charakter Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa

Bonhoeffer jako prorok nowej antyewangelii

Powołanie się na Dietricha Bonhoeffera – teologa protestanckiego odrzucającego bóstwo Chrystusa i głoszącego „religię bez religii” – demaskuje antychrześcijańskie źródła posoborowego ekumenizmu. Jak zauważył o. Felix Sarda y Salvany w dziele Liberalizm jest grzechem: „Błąd nie ma żadnych praw, nawet prawa do istnienia”. Tymczasem sekta posoborowa czyni z głosicieli herezji autorytety doktrynalne.

Sympozjum w Bari: masoniczną drogą do synagogi szatana

Zapowiedź „włoskiej drogi dialogu” poprzez styczniowe sympozjum w Bari to jedynie kolejny etap realizacji programu masońskiego zniszczenia Kościoła, o którym ostrzegał papież Leon XIII w encyklice Humanum Genus: „Dążą oni [masoni] do zniszczenia od podstaw całego porządku religijnego i społecznego, który przyniosło chrześcijaństwo, i do zastąpienia go nowym, według własnych idei”.

Milczenie jako wyznanie wiary neo-kościoła

Najcięższym oskarżeniem wobec całego wystąpienia jest całkowite pominięcie:

  • Sacrum (świętości) jako celu życia Kościoła
  • Konieczności łaski uświęcającej do zbawienia
  • Obowiązku oddawania cultus latriae (cześci najwyższej) samemu Bogu
  • Roli Najświętszej Ofiary jako źródła wszelkiej łaski

Jak trafnie zauważył papież Pius XII: „Grzech współczesnego człowieka polega na utraceniu poczucia grzechu” (Przemówienie do katolickich prawników, 5 marca 1950). W tym kontekście góry, o których mówi „biskup” Oliveri, okazują się jedynie naturalistyczną karykaturą Góry Tabor, gdzie objawiła się chwała Przenajświętszej Trójcy.

Teologiczne bankructwo jako owoc apostazji

Całe wystąpienie stanowi jedynie potwierdzenie diagnozy postawionej przez abpa Marcela Lefebvre’a: „Posoborowy Kościół jest Kościołem protestanckim. To nie jest już Kościół Katolicki”. Dopóki jednak struktury okupujące Watykan nie powrócą do integrae fidei catholicae (całkowitej katolickiej wiary) sprzed 1958 roku, dopóty ich słowa pozostaną jedynie „szumem brzęczącej puszki” (1 Kor 13,1) pozbawionej nadprzyrodzonej mocy.


Za artykułem:
Włoski biskup apeluje o „ekumenizm ekstrawertyczny”
  (ekai.pl)
Data artykułu: 27.08.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

X (Twitter)
Visit Us
Follow Me
Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.