obraz wywołujący refleksję nad kryzysem moralnym i duchowym katolickiej uczelni, ukazujący duchową powagę i konieczność powrotu do nauki prawdy bożej

KUL wobec bluźnierstwa: milczenie o moralności i prawach Boga

Podziel się tym:

KUL wobec bluźnierstwa: milczenie o moralności i prawach Boga

Katolicki Uniwersytet Lubelski (KUL) w wydanym oświadczeniu z 27 sierpnia 2025 r., przekazanym przez „rzecznika” Wojciecha Andrusiewicza, zdystansował się od Witalija Mazurenki. Ukraiński dziennikarz podczas programu w Polsat News nazwał prezydenta Karola Nawrockiego „pachanem” – terminem oznaczającym przywódcę więziennego świata przestępczego w Rosji. Uczelnia podkreśliła, że Mazurenko został skreślony z listy doktorantów w 2020 r. i nie ma z nią żadnych związków.


Redukcja odpowiedzialności do proceduralnego dystansu

Komunikat KUL koncentruje się wyłącznie na aspektach administracyjnych, pomijając całkowicie moralną i doktrynalną ocenę czynu. Wiara katolicka integralnie pojmowana (prawdziwie katolicka) wymaga jednoznacznego potępienia każdego publicznego znieważenia władzy świeckiej, jako sprzecznego z doktryną o pochodzeniu władzy od Boga (Rzymian 13,1-2). Papież Leon XIII w encyklice Diuturnum illud nauczał: „Władza bowiem do rozkazywania […] pochodzi od Boga jako od swego pierwszego i najwyższego źródła”.

KUL ograniczył się do stwierdzenia:

„pan Witalij Mazurenko […] nie ma żadnych związków z naszą uczelnią”

, co stanowi klasyczny przykład biurokratycznej asekuracji, a nie obrony moralnego ładu. Brakuje tu:

  • potępienia bluźnierczego charakteru wypowiedzi naruszającej IV Przykazanie,
  • wezwania do publicznego odwołania zniewagi,
  • nawiązania do obowiązku naprawy zgorszenia.

Kryzys tożsamości katolickiej instytucji

Milczenie w sprawie obowiązku posłuszeństwa prawowitej władzy (świeckiej i kościelnej) odsłania głębszy problem neo struktur okupujących Watykan. Katolicki Uniwersytet Lubelski – teoretycznie bastion katolickiej nauki – redukuje swoją misję do zarządzania wizerunkiem, nie zaś kształtowania sumień według niezmiennej doktryny.

Papież Pius XI w Quas Primas (1925) przypominał: „Królowanie naszego Zbawiciela rozciąga się także na ludzi, uważanych zarówno osobno, jak i zebranych w społeczeństwo”. W świetle tej zasady każda instytucja nazywająca się katolicką ma obowiązek:

  1. Publicznie głosić prymat praw Bożych nad ludzkimi konwenansami,
  2. Piętnować grzechy przeciwko porządkowi społecznemu jako wykroczenia przeciw Bogu,
  3. Wykazywać, że „nie ma władzy, jak tylko od Boga” (Rzymian 13,1).

Język urzędowy jako przejaw sekularyzacji

Ton komunikatu uczelni – schowany za frazą „Z wyrazami szacunku” – odsłania ducha konformizmu wobec świeckiego establishmentu. W dokumencie nie ma ani jednego odwołania do:

  • Katechizmu katolickiego,
  • nauczania papieży sprzed 1958 r.,
  • koncepcji grzechu publicznego.

Tymczasem papież Grzegorz XVI w Mirari Vos (1832) potępiał „obrzydliwe bezczelności” wymierzone w władzę, nazywając je „przestępstwem” wobec Boskiego porządku. Brak takiego odniesienia w tekście KUL jest milczącym przyzwoleniem na relatywizację moralną.

Systemowa apostazja posoborowych struktur

Postawa KUL wpisuje się w szerszy schemat sekty posoborowej, która:

  • Zastąpiła teologię polityczną – zarządzaniem kryzysowym,
  • Zredukowała kategorię grzechu – do naruszenia „dobrego imienia” instytucji,
  • Przyjęła język świeckich korporacji zamiast Magisterium Kościoła.

Św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis (1907) demaskował modernizm jako „syntezę wszystkich herezji”, która pod pozorem „aktualizacji” prowadzi do oderwania życia społecznego od nadprzyrodzonych celów. Dziś widzimy to w praktyce: katolicka uczelnia boi się nazwać zło po imieniu, by nie narazić się środowiskom lewicowo-liberalnym.

Teologiczny obowiązek naprawy

Wierni wyznający wiarę katolicką integralnie powinni domagać się od KUL:

  1. Publicznego potępienia słów Mazurenki jako sprzecznych z katolicką etyką społeczną,
  2. Przywództwa w formowaniu sumień studentów w oparciu o Syllabus Errorum Piusa IX,
  3. Odrzucenia języka relatywizującego zasady wiary na rzecz „dialogu” czy „tolerancji”.

Jak nauczał papież Pius XI w Ubi arcano Dei (1922): „Pokój Chrystusowy może zapanować tylko w Królestwie Chrystusowym”. Instytucje nazywające się katolickimi muszą być tego pierwszą widzialną realizacją – albo przestać używać świętego imienia Katolicki.


Za artykułem:
KUL: Witalij Maruzenko, który obraził prezydenta, nie ma związków z nasza uczelnią
  (ekai.pl)
Data artykułu: 27.08.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

X (Twitter)
Visit Us
Follow Me
Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.