Portal eKAI (27 sierpnia 2025) informuje o rekordowej frekwencji 47. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Radomskiej na Jasną Górę z udziałem 7255 osób pod przewodnictwem „biskupa” Marka Solarczyka, co czyni ją najliczniejszą w Polsce w sezonie 2025. Artykuł eksponuje statystyki porównawcze z innymi diecezjami, podkreśla rolę „księdza” Krzysztofa Bochniaka jako dyrektora pielgrzymki oraz zawiera apel o finansowe wsparcie portalu. Wspomniana liczba uczestników służy jako dowód „duchowych przeżyć” i „największych rekolekcji diecezjalnych”, całkowicie pomijając nadprzyrodzony charakter prawdziwej pobożności katolickiej.
Statystyczny fetyszyzm zastępujący religijną substancję
Relacjonowane „7255 osób wzięło udział” i porównania frekwencyjne z tarnowską (7 tys.) czy krakowską (5,5 tys.) grupą odsłaniają naturalistyczne myślenie o łasce w kategoriach marketingowego sukcesu. Kościół katolicki zawsze nauczał, że ex opere operato (z samego wykonania czynności) skuteczność sakramentów nie zależy od liczby uczestników, lecz od prawowitości szafarza i intencji (Św. Robert Bellarmin, De Sacramentis). Tymczasem sekta posoborowa sprowadza pobożność do konkurencji frekwencyjnej, co Pius XI potępił w encyklice Miserentissimus Redemptor: „Czczenie Boga na sposób kupiecki, gdzie ilość ma zastąpić jakość, jest obrazą Majestatu”.
Fałszywa hierarchia wartości w cytowanej wypowiedzi „duchownego”
„W tym trzeba doszukiwać się duchowych przeżyć, które towarzyszą pątnikom. My traktujemy to jako największe rekolekcje diecezjalne” – deklaracja „ks. Bochniaka” obnaża całkowite zerwanie z teologią pokuty. Autentyczna pielgrzymka katolicka wymagała:
1. Intencji wynagradzającej za grzechy (nie „przeżyć”)
2. Ścisłego postu i umartwień podczas drogi (Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917, kan. 1251)
3. Spowiedzi św. przed przyjęciem Komunii w miejscu docelowym
4. Modlitwy o nawrócenie heretyków i grzeszników
Żaden z tych elementów nie został wspomniany, co dowodzi, że posoborowa „pielgrzymka” stała się turystyczną wycieczką z elementami folkloru religijnego. Św. Karol Boromeusz w Instrukcjach dla pielgrzymów (1584) przestrzegał: „Kto pielgrzymuje dla widoku tłumów, nie dla widoku swej nędzy przed Bogiem, ten już otrzymał nagrodę”.
Milczenie o warunkach ważności kultu
Artykuł bezkrytycznie powiela określenie „przed oblicze Czarnej Madonny”, co wprowadza w błąd co do natury katolickiego kultu świętych. Prawowierni katolicy oddają cześć:
1. Wyłącznie osobom beatyfikowanym lub kanonizowanym przez nieprzerwany Magisterium przed 1958 rokiem
2. Wizerunkom zatwierdzonym przez Kongregację Obrzędów (nie przez komercyjne „biura prasowe”)
3. W kontekście jedynego Pośrednika – Chrystusa (Sobór Trydencki, sesja XXV)
Tymczasem figura z Jasnej Góry:
– Nigdy nie otrzymała oficjalnego zatwierdzenia przed 1958 r.
– Była wielokrotnie modyfikowana (ostatnio w 2021 r. przez „artystów” ekumenicznych)
– Otoczona jest kultem o cechach bałwochwalczych (np. „koronacje” przez antypapieży)
Pius XII w liście do biskupów polskich (1956) ostrzegał: „Nie wystarczy mieć dewocjonalia, gdy brak dewocji zgodnej z duchem Ecclesia Catholica”.
Nieważność sakramentalna przewodników
Wspomniany „bp Marek Solarczyk” przyjął „święcenia” w 1999 r. według zreformowanych przez Montiniego (Pawła VI) rytów, które Kongregacja Świętego Oficjum uznała za „podejrzane o nieważność” (1968). Podobnie „ks. Bochniak” – jako wyświęcony po 1968 r. – nie posiada władzy kapłańskiej. Uczestnictwo w „pielgrzymce” pod ich przewodnictwem jest współudziałem w:
1. Symulacji kultu (kan. 2322 KPK 1917)
2. Grzechu przeciwko czci należnej Bogu (Św. Tomasz z Akwinu, ST II-II, q.94)
3. Publicznym zgorszeniu (kan. 2229 §2 KPK 1917)
Leon XIII w encyklice Satis Cognitum przypominał: „Gdzie brak ważnie wyświęconych kapłanów, tam nie ma Ofiary, nie ma Kościoła, nie ma łaski”.
Zastąpienie teologii społeczną inżynierią
Podział na „pięć kolumn: dwóch z Radomia oraz ze Skarżyska-Kamiennej, Starachowic i Opoczna” oraz „37 grup” ujawnia biurokratyzację życia religijnego. W prawdziwym Kościele pielgrzymki organizowały:
– Bractwa pod opieką świętych
– Zakony według reguł zatwierdzonych przez Rzym
– Prawowiernych biskupów z mandatem kanonicznym
Tymczasem struktury posoborowe wprowadziły model korporacyjny, gdzie:
– „Grupy” zastępują wspólnoty wiary
– „Dyrektorzy” wypierają ojców duchowych
– Liczba „księży” (87) służy jako reklamowy atut
Św. Pius X w Motu Proprio Praestantia Scripturae (1907) potępiał: „Redukowanie rzeczy świętych do administracyjnej zwyczajności”.
Podsumowanie apostazji w cyfrach
Przytoczone liczby – 105 tys. „pątników” od maja, 7 tys. z Tarnowa – to nie dowód ożywienia, lecz materialistyczny dowód upadku. Gdy w 1936 r. 500 tys. Polaków pielgrzymowało na Jasną Górę (przy 3-krotnie mniejszej populacji), każdy uczestnik:
1. Miało ważną spowiedź u kapłana przedsoborowego
2. Pościł przez 3 dni przed wyruszeniem
3. Niósł krzyż lub różaniec (nie plastikowe butelki i plecaki typu turystycznego)
4. Modlił się o upadek komunizmu i nawrócenie Rosji
Dziś „pielgrzymi” posoborowi:
– Słuchają „konferencji” o ekologii i prawach człowieka
– Śpiewają piosenki z gitarą (zamiast litanii)
– Przyjmują „komunię” na rękę od nieważnych szafarzy
Jak ostrzegał Pius XI w Quas Primas: „Gdy narody odrzucą panowanie Chrystusa, pogrążają się w moralnym i społecznym chaosie”. Statystyki pielgrzymkowe są więc nie triumfem, lecz pomnikiem apostazji.
Za artykułem:
Piesza pielgrzymka z diecezji radomskiej najliczniejszą w Polsce (ekai.pl)
Data artykułu: 26.08.2025
