Sulejów 1939: Ludzka tragedia bez nadprzyrodzonej perspektywy
Portal „Tygodnik Powszechny” (26 sierpnia 2025) relacjonuje zbrodnicze bombardowanie Sulejowa przez niemieckie lotnictwo we wrześniu 1939 r., podkreślając skalę zniszczeń (700 ofiar, 80% zabudowy) oraz późniejsze represje okupacyjne. Artykuł koncentruje się na cierpieniu ludności cywilnej, zwłaszcza Żydów, oraz bohaterstwie lokalnych mieszkańców i księży zaangażowanych w pomoc. Tekst pomija jednak fundamentalne kategorie teologiczne, redukując tragedię do wymiaru czysto humanitarnego.
Naturalistyczne zawężenie historii do wymiaru doczesnego
Relacja Grzegorza Łubczyka operuje wyłącznie językiem martyrologii narodowej, całkowicie ignorując nadprzyrodzony wymiar wydarzeń. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Stanie łaski świętej ofiar w chwili śmierci
- Obowiązku modlitwy za zmarłych (Requiem aeternam dona eis, Domine)
- Sakramencie pokuty i namaszczenia chorych udzielanym konającym
- Teologicznym znaczeniu cierpienia złączonego z Ofiarą Chrystusa
Wspomniany w tekście ks. Roman Borowski przedstawiony jest wyłącznie jako ratownik fizyczny, podczas gdy zadaniem kapłana jest przede wszystkim zbawianie dusz (Mt 16:26). Autor przemilcza fakt, iż prawdziwe bohaterstwo duchowe polegałoby na przygotowaniu wiernych na sąd Boży poprzez udzielanie rozgrzeszenia i wiatyku. Jak nauczał św. Alfons Liguori: „Dusza kapłańska bardziej niż śmierci cielesnej lękać się powinna śmierci wiecznej wiernych”.
„Ludzie strasznie krzyczeli, wzywali pomocy. Domy zmieniały się w moich oczach w gruzy” (relacja Wacława Domaradzkiego)
Fałszywa ekumeniczna narracja o „wspólnym męczeństwie”
Artykuł bezkrytycznie przyjmuje modernistyczną tezę o równoważności śmierci katolików i żydów, pomijając doktrynalną różnicę między męczeństwem za wiarę a zwykłą śmiercią w czasie prześladowań. Wbrew nauce Kościoła wyrażonej w Ritus servandus in beatificatione et canonizatione sanctorum (1913), autor:
- Nie rozróżnia śmierci ochrzczonych i nieochrzczonych
- Przedstawia Żydów jako „ofiary Holokaustu” bez wskazania na ich odrzucenie Chrystusa
- Wspomina modlących się Żydów w płonących szatach rytualnych, nie zauważając, że modlitwy nie skierowane do Trójjedynego Boga pozostają daremne (Jan 14:6)
Modernistyczne przeinaczenie roli duchowieństwa
Wymienieni księża – Alojzy Gburczyk, Teofil Grzymowicz i Antoni Misiórski – przedstawieni są jako bohaterowie ruchu oporu, podczas gdy ich podstawowym obowiązkiem było:
- Strzec depozytu wiary (1 Tm 6:20)
- Głosić konieczność pokuty (Łk 13:3)
- Ostrzegać przed wiecznym potępieniem (Mt 10:28)
Tekst całkowicie pomija kwestię ważności ich święceń (przyjętych przed zmianami posoborowymi) oraz milczy na temat tego, czy ich działalność konspiracyjna służyła obronie wiary katolickiej, czy jedynie doczesnym celom narodowym. Jak przypomina papież Pius XI w Quas Primas: „Żaden człowiek nie może służyć jednocześnie dwóm panom” (Mt 6:24).
Amoralny relatywizm w ocenie zbrodni
Artykuł piętnuje niemieckie zbrodnie jako naruszenie „norm prawa międzynarodowego”, podczas gdy prawdziwym problemem było odrzucenie prawa Bożego. Bomby na Sulejów spadły nie dlatego, że Hitler złamał konwencje haskie, ale ponieważ Europa odrzuciła:
- Królowanie Chrystusa w życiu publicznym (Ps 2:10-12)
- Podporządkowanie polityki moralności katolickiej
- Kulturę pokuty i zadośćuczynienia za grzechy
Jak nauczał papież Pius XII w radiowym orędziu z 24 sierpnia 1939 r.: „Niepokój, który dzisiaj dręczy ludzkość […] jest karą za odstępstwo od Boga”.
Posoborowa instrumentalizacja historii
Cała narracja portalu wpisuje się w modernistyczną agendę:
- Zastępuje teologię krzyża świeckim kultem cierpienia
- Redukuje Kościół do organizacji humanitarnej
- Przedstawia zbawienie jako efekt ludzkiego heroizmu, a nie łaski Bożej
Brak choćby jednego odniesienia do:
- Odpowiedniej modlitwy za zmarłych
- Konieczności zadośćuczynienia za grzechy narodów
- Nauki o Opatrzności Bożej dopuszczającej cierpienie dla duchowego dobra
W ten sposób sekta posoborowa kontynuuje dzieło zniszczenia rozpoczęte przez modernistów w XIX wieku, odbierając wiernym nadprzyrodzoną perspektywę i sprowadzając historię do walki o doczesne „prawa człowieka”.
Za artykułem:
Najczarniejsze dni w dziejach Sulejowa (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 26.08.2025
