Realistyczny obraz katolickiego pogrzebu w Alpach, ukazujący kapłana modlącego się przy trumnie z górami w tle, wyraz szacunku i wierności tradycji Kościoła.

Tragiczna śmierć w Alpach: milczenie o wieczności jako wyraz apostazji posoborowej

Podziel się tym:

Portal Opoka informuje o znalezieniu w szwajcarskich Alpach ciał dwóch obywateli Polski, którzy zaginęli w masywie szczytu Weissmies. Rzecznik MSZ Paweł Wroński podał, że ciała zostały zlokalizowane podczas akcji poszukiwawczej, przewiezione do Berna w celu identyfikacji, zaś rodziny zostały uprzedzone przez MSZ. Weissmies to szczyt w Alpach Pennińskich o wysokości przekraczającej 4000 m n.p.m. **Relacja ogranicza się do zimnego protokołu policyjnego, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar śmierci** – co stanowi jawny przejaw apostazji charakterystycznej dla neo-kościoła.


Naturalistyczne redukcjonizm jako przejaw modernistycznej herezji

„Ciała zostały sprowadzone na dół. Prowadzone jest śledztwo miejscowe i prokuratury w tej sprawie” – czytamy w relacji portalu. Ton i dobór słów odsłaniają czysto świecką, materialistyczną mentalność autorów, całkowicie ignorującą katolicką naukę o śmierci jako momencie sądu szczegółowego i przejścia do wieczności. Ecclesia semper docuit (Kościół zawsze nauczał), że każda śmierć wymaga modlitwy za dusze, które mogą przebywać w czyśćcu, zgodnie z dogmatem potwierdzonym na Soborze Trydenckim (Denzinger 983).

Milczenie o obowiązku modlitwy za zmarłych stanowi zdradę podstawowych zasad wiary katolickiej. Św. Augustyn w Wyznaniach (IX, 12) pisał: „Niechaj nikt się nie wzbrania okazywać miłosierdzia wobec zmarłych. Choćby grzechy ich były czerwone jak szkarłat, niech będą obmyte modlitwami żywych”. Tymczasem portal powołujący się na fałszywe autorytety „posoborowe” przemilcza ten obowiązek, promując praktyczny ateizm.

Demaskacja języka biurokratycznej obojętności

Retoryka tekstu ujawnia symptomy gnostyckiej obojętności wobec rzeczy ostatecznych. Sformułowania typu „przewiezione do Berna”, „dokonana identyfikacja” czy „śledztwo miejscowe” redukują osobę ludzką do przedmiotu proceduralnego. Tymczasem Codex Iuris Canonici z 1917 r. (kan. 1240 §1) nakazywał kapłanom natychmiastową modlitwę przy zwłokach, zaś rytuał rzymski zawierał specjalne egzorcyzmy nad ciałem zmarłego.

Odejście od tej praktyki w posoborowej „reformie” pogrzebów (1969) – jak zauważa ks. Anthony Cekada w pracy The Problems with the Prayers of the Modern Mass – stanowiło celowe usunięcie elementów ekspiacyjnych, zastępując je antropocentryczną „celebracją życia”. Portal Opoka, jako głos neo-kościoła, kontynuuje tę heretycką tradycję milczenia o rzeczach ostatecznych.

Teologiczne konsekwencje pominięć

Całkowity brak wezwania do modlitwy za zmarłych narusza nie tylko kanony katolickie, ale wręcz podstawy chrześcijańskiej nadziei. Papież Benedykt XIV w encyklice Certiores effecti (1742) podkreślał: „Nauka o czyśćcu jest dogmatem wiary (…), zaniedbanie modlitw za zmarłych stanowi ciężki grzech zaniedbania”. Tymczasem analizowana relacja:

1. Pomija obowiązek duchowego miłosierdzia wobec dusz czyśćcowych
2. Nie wspomina o konieczności Mszy Świętej w intencji zmarłych
3. Ignoruje katolicką naukę o sądzie Bożym po śmierci
4. Przedstawia śmierć jako czysto biologiczny fakt

Takie stanowisko jest logiczną konsekwencją modernistycznej konstytucji Gaudium et Spes (1965), która w punkcie 14 zrównała śmierć człowieka ze „śmiercią zwierząt”, odrzucając tradycyjną eschatologię. Portal Opoka – jako tuba neo-kościoła – aktywnie realizuje tę antykatolicką agendę.

Duchowy bankructwo „posoborowego dziennikarstwa”

Brak jakiejkolwiek wzmianki o sakramentach (zwłaszcza ostatniego namaszczenia), stanie łaski czy potrzebie pokuty demaskuje ateistyczne podłoże całej publikacji. Gdy św. Alfons Liguori w Przygotowaniu do śmierci pisał: „Najważniejszą rzeczą w życiu jest dobra śmierć w łasce Bożej”, autorzy portalu redukują tragedię do policyjnej notatki.

To milczenie jest szczególnie wymowne w kontekście obowiązku katolickiego dziennikarstwa, które – według instrukcji Miranda Prorsus Piusa XII (1957) – powinno „zawsze kierować umysły ku wiecznym prawdom”. Tymczasem neo-kościół konsekwentnie niszczy tę misję, czego dowodzi analizowany tekst.

Konkluzja: śmierć bez Krzyża jako ikona apostazji

Relacja o śmierci alpinistów bez odniesienia do Chrystusa Ukrzyżowanego i nadziei zmartwychwstania stanowi dokładne wypełnienie proroctwa Piusa X z encykliki Pascendi (1907), gdzie ostrzegał: „Moderniści usiłują usunąć wszelki nadprzyrodzony element z życia człowieka”. Portal Opoka – jako organ neo-kościoła – realizuje ten program z chirurgiczną precyzją, przekształcając śmierć w czysty akt administracyjny.

Wierni katolicy powinni odpowiedzieć na tę tragedię zgodnie z niezmienną tradycją: zamówieniem Mszy Świętej za zmarłych, modlitwą różańcową i jałmużną w ich intencji – odrzucając jednocześnie bezbożną narrację struktury okupującej Watykan.


Za artykułem:
Ciała dwóch Polaków znalezione w szwajcarskich Alpach – poinformowało MSZ
  (opoka.org.pl)
Data artykułu: 27.08.2025

Więcej polemik ze źródłem: opoka.org.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

X (Twitter)
Visit Us
Follow Me
Śledź przez Email
RSS
Kopiuj link
URL has been copied successfully!
Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.