Portal LifeSiteNews (27 sierpnia 2025) informuje o decyzji sędziego Lance’a Walkera z sądu federalnego w Maine, podtrzymującej prawo administracji Donalda Trumpa do pozbawienia finansowania Medicaid organizacji Maine Family Planning, zajmującej się m.in. aborcją. Artykuł chwali tzw. ustawę „One Big Beautiful Bill Act” (BBB), wprowadzającą roczny zakaz federalnego finansowania podmiotów dokonujących aborcji – z wyjątkiem przypadków gwałtu, kazirodztwa lub rzekomego zagrożenia życia matki – oraz wymienia inne działania rządu ograniczające środki dla przemysłu aborcyjnego. Całość przedstawiona jest jako „pro-life’owy” sukces, ignorując teologiczną herezję kompromisu ze złem oraz świecką redukcję moralności do poziomu biurokratycznych rozgrywek.
Naturalistyczna manipulacja pojęciem „obrony życia”
Analizowany tekst bezkrytycznie powiela modernistyczną narrację, jakoby ograniczenie finansowania aborterów – przy jednoczesnym zachowaniu wyjątków legalizujących dzieciobójstwo – stanowiło wartość moralną. Tymczasem katolicka doktryna, wyrażona m.in. w encyklice Casti Connubii Piusa XI (1930), stanowi nieodwołalnie: „Nikt nie może mieć powodu, choćby najpoważniejszego, który by mu pozwalał bezpośrednio niszczyć niewinne życie człowieka”. Jak podkreślał św. Alfons Maria de Liguori: „Żaden ludzki prawodawca nie ma władzy legalizowania zabójstwa niewinnych” (Theologia Moralis).
„President Donald Trump signed into law his controversial 'One Big Beautiful Bill Act’ (BBB), a wide-ranging policy package that includes a one-year ban on federal tax dollars going through Medicaid to any entity that commits abortions for reasons other than rape, incest, or supposed threats to the mother’s life”
Przytoczony fragment demaskuje zdradę absolutnych zasad moralnych. Kompromis ze złem w postaci dopuszczenia aborcji w jakichkolwiek sytuacjach pozostaje formalnym współudziałem w morderstwie, sprzecznym z kanonem 2350 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., który nakłada ekskomunikę latae sententiae na wszystkich uczestników aborcji. Jak nauczał Pius XII: „Żadna władza ziemska nie ma prawa legalizować zabójstwa niewinnego” (Allocutio ad Unionem Catholicam Italicam obstetricum, 29 października 1951).
Fałszywa dychotomia między polityką a moralnością
Autorzy relacjonują działania administracji Trumpa w kategoriach utylitarnych („straci do 1,9 miliona dolarów”, „zamrożenie grantów”), całkowicie pomijając obowiązek państwa do publicznego wyznawania wiary katolickiej i podporządkowania prawa Bożemu porządkowi. Jak przypomina encyklika Immortale Dei Leona XIII (1885): „Państwo, podobnie jak każdy człowiek, winno składać hołd publiczny i cześć Bogu, i to w taki sposób, w jaki On sam chce być czczony”. Tymczasem analizowany tekst akceptuje:
- Przemilczenie absolutnego zakazu aborcji bez wyjątków jako normy cywilizacyjnej,
- Redukcję Kościoła do roli lobbysty w świeckim systemie prawnym,
- Zastąpienie teologicznego pojęcia sprawiedliwości przez technokratyczne zarządzanie finansami.
Jak wskazywał papież Pius XI w Quas Primas (1925): „Pokój Chrystusowy może zapanować tylko w Królestwie Chrystusowym”. Brak jakiegokolwiek odniesienia do obowiązku podporządkowania narodów władzy Chrystusa Króla demaskuje świecką mentalność zarówno autorów, jak i opisywanych polityków.
Zatrute źródła „działań pro-life”
Tekst bezkrytycznie gloryfikuje administrację Trumpa za „zamrożenie dotacji” czy „wstrzymanie grantów”, ignorując fakt, że sam prezydent:
- Wprowadza wyjątki sankcjonujące aborcję, co czyni go materialnym współwinowajcą dzieciobójstwa,
- Nie podejmuje żadnych działań na rzecz całkowitego zakazu aborcji jako zbrodni przeciwko ludzkości,
- Operuje w ramach masońskiej konstytucji USA, która odrzuca panowanie Chrystusa nad społeczeństwem.
Jak ostrzegał papież Grzegorz XVI w Mirari Vos (1832): „Ta bezbożna i śmiertelna wolność sumienia jest pestką, od której zaczyna się nieszczęście”. Każda akceptacja „wyjątków” aborcyjnych stanowi akt apostazji od lex divina, wobec której świeckie prawa są ipso facto nieważne.
Kryzys wiary jako źródło politycznego kompromisu
Przedstawiona relacja stanowi symptom głębszego problemu: zaniku katolickiej mentalności wśród tych, którzy pretendują do bronienia życia. Brak tu:
- Wezwania do pokuty za legalizację aborcji,
- Odniesienia do konieczności przywrócenia publicznego kultu Chrystusa Króla,
- Wskazania na stan łaski uświęcającej jako fundament walki ze złem.
„Sukcesy” administracji Trumpa, ograniczone do biurokratycznych posunięć, są w rzeczywistości strategią diabła mającą uśpić sumienia katolików. Jak pisał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis (1907): „Moderniści starają się wprowadzić do Kościoła postęp, polegający na pogodzeniu wiary z nauką”. Tu mamy do czynienia z pogodzeniem wiary z politycznym pragmatyzmem.
Podsumowując: analizowany artykuł, podobnie jak opisywana polityka Trumpa, reprezentuje naturalistyczną herezję, która – odrzucając nadprzyrodzony porządek – skazuje społeczeństwa na dalsze trwanie w cywilizacji śmierci. Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 1949 r.: „Katolicy nie mogą popierać jakiejkolwiek formy współpracy z systemami zaprzeczającymi królowaniu Chrystusa”.
Za artykułem:
Trump can defund Maine’s largest abortion business, federal judge rules (lifesitenews.com)
Data artykułu: 27.08.2025
