Alaska zakazuje „zmiany płci” nieletnich, lecz głuche milczenie o prawie Bożym głośniej krzyczy
Portal LifeSiteNews (29 sierpnia 2025) informuje o jednogłośnej decyzji Alaskińskiej Państwowej Rady Medycznej, która uznała za „nienależyte postępowanie zawodowe” stosowanie procedur „zmiany płci” u nieletnich oraz wezwała legislaturę do zakazu późnych aborcji. Postanowienie dotyczące „transseksualizmu” obejmuje zakaz podawania blokerów dojrzewania, hormonów kros-seksualnych oraz chirurgicznych modyfikacji ciała u osób poniżej 18. roku życia. W sprawie aborcji Rada potępiła stanowe prawo dopuszczające zabijanie dzieci aż do momentu urodzenia jako „nieetyczną praktykę medyczną”, sprzeczną z „wartościami mieszkańców Alaski”. Decyzja Rady wpisuje się w ogólnoświatową reakcję na ideologię gender i aborcyjne ludobójstwo, lecz całkowicie pomija nadprzyrodzony wymiar tych zbrodni.
Naturalistyczny humanitaryzm jako substytut katolickiego porządku
„Alaska jest jednym z zaledwie garstki stanów, które praktycznie nie nakładają żadnych ograniczeń na aborcję” – stwierdza Live Action.
Relacja portalu ogranicza się do utylitarnej argumentacji, całkowicie pomijając lex naturalis (prawo naturalne) oraz lex divina (prawo Boże). Brakuje jakiejkolwiek wzmianki o quod Deus est auctor vitae et mortis (że Bóg jest Panem życia i śmierci), choć Pius XI w encyklice Casti Connubii jednoznacznie potępił aborcję jako „zbrodnię podlegającą ekskomunice”. Rada Medyczna odwołuje się wyłącznie do „wartości mieszkańców Alaski”, co stanowi klasyczny przykład demokratyzacji praw moralnych potępionej przez Piusa IX w Syllabus Errorum (1864).
Ograniczony zakaz aborcji: półśrodek legalizujący zbrodnię
„Zachęcamy mieszkańców Alaski, aby współpracowali ze swoimi przedstawicielami i opowiadali się za nowym ustawodawstwem, które dostosuje prawo stanowe do wartości społeczności w tej kwestii” – głosi oświadczenie Rady. Ta retoryka ujawnia herezję wolności religijnej potępioną przez Piusa IX (Quanta Cura, 1864) oraz Piusa XI (Quas Primas, 1925). Error democraticus (błąd demokratyczny) polega na uznaniu, że moralność może być kształtowana przez „wartości społeczności”, zamiast przez niezmienne Boże Przykazania.
„Zmiana płci” jako bałwochwalczy bunt przeciw Stwórcy
„Ponad 80% dzieci cierpiących na dysforię płciową z tego wyrasta w okresie późnej adolescencji” – podkreśla LifeSiteNews.
Choć portal słusznie wskazuje na szkodliwość procedur „zmiany płci”, ogranicza się do argumentów medycznych i psychologicznych. Brakuje tu argumentum ex auctoritate Dei (argumentu z autorytetu Boga): „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich” (Rdz 1, 27). Św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologiae (I-II, q. 94) dowodzi, że prawo naturalne jest udziałem człowieka w wiecznym prawie Bożym. Mutilacja zdrowych organów w imię ideologii gender stanowi więc świętokradztwo przeciw naturze ludzkiej stworzonej na obraz i podobieństwo Boże.
Zakłamana retoryka „praw człowieka” zamiast Prawa Bożego
„Prawa człowieka” przywoływane w kontekście aborcji i ideologii gender to modernistyczny substytut Dekalogu. Pius XII w przemówieniu z 6 września 1955 r. potępił ideę praw człowieka oderwanych od Boga jako „błąd indywidualizmu”. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 2350 §1) nakładał ekskomunikę latae sententiae na wszystkich dokonujących aborcji. Tymczasem współczesne prawodawstwo, nawet gdy ogranicza zbrodnie, czyni to w imię utylitaryzmu, nie zaś w obronie nienaruszalnego prawa życia nadanego przez Stwórcę.
Duchowy bankructwo walki bez Krzyża
Działania Alaskińskiej Rady Medycznej, choć pozornie słuszne, pozostają jałowe duchowo z powodu milczenia o:
- Status animarum (stanie dusz) osób uczestniczących w aborcji i transseksualnych okaleczeniach
- Obowiązku publicznego wyznawania wiary i podporządkowania prawa cywilnego prawu Bożemu
- Sądzie Ostatecznym i wiecznym przeznaczeniu tych, którzy odrzucają naturalny porządek
Św. Augustyn w De Civitate Dei (XIX, 15) nauczał, że „Remota itaque iustitia quid sunt regna nisi magna latrocinia?” (Gdy zabraknie sprawiedliwości, czymże są królestwa, jeśli nie wielkimi bandami rozbójników?). Sprawiedliwość zaś „non est aliud nisi Dei in nobis” (nie jest niczym innym jak Bogiem w nas) – jak pisał św. Albert Wielki.
Neo kościół jako współsprawca ideologicznego chaosu
Brak reakcji „biskupów” z sekty posoborowej na alaskańskie decyzje dowodzi ich współudziału w demolowaniu porządku nadprzyrodzonego. Podczas gdy Pius XI w Divini Redemptoris (1937) potępiał „bezbożny komunizm”, „papież” Franciszek w 2023 r. pochwalił „wysiłki na rzecz integracji osób LGBTQ+”. Ten kontrast demaskuje całkowite zerwanie neo kościoła z Magisterium. Kanon 1399 Kodeksu z 1917 r. zabraniał katolikom współpracy z czasopismami propagującymi błędy przeciw wierze – tymczasem wielu „katolików” wspiera media promujące genderową herezję.
Jedyna droga naprawy: Chrystus Król
Jak przypomina Pius XI w Quas Primas (1925): „Non est enim Salus in alio” (Nie ma zbawienia w nikim innym). Alaskańskie regulacje pozostaną bezsilne, dopóki władze cywilne nie uznają Regnum Christi (Królestwa Chrystusa) nad narodami. „Pax Christi in regno Christi” (Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusa) – głosi maksyma katolickiej państwowości. Wszelkie próby budowy ładu społecznego z pominięciem Najświętszego Serca Jezusowego to jedynie budowanie na piasku modernistycznych złudzeń.
Za artykułem:
Alaska Medical Board condemns late-term abortion, votes to punish doctors who ‘transition’ children (lifesitenews.com)
Data artykułu: 29.08.2025
