Uczestnictwo „papieża” Leon XIV w bluźnierczej pielgrzymce środowisk LGBTQ+ demaskuje apostazję posoborowia
Portal LifeSiteNews (29 sierpnia 2025) informuje o oficjalnym wpisie pielgrzymki pro-LGBTQ+ grupy „La Tenda di Gionata” na stronie Jubileuszu 2025 sekty posoborowej. Wydarzenie obejmuje prezentację „tęczowego krzyża”, Mszę pod przewodnictwem „biskupa” Francesco Savino oraz spotkanie z „papieżem” Leonem XIV podczas Anioł Pański. Jednocześnie usunięto wzmiankę o pielgrzymce Bractwa Świętego Piusa X (SSPX). Wsparcia organizacyjnego udzielają jezuici oraz Włoska Konferencja „Biskupów”. Rino Fisichella z Dykasterii Ewangelizacji stwierdził: „Włączamy wszystkich, którzy proszą o przeżywanie wiary… Dlatego nie widzę powodu, by kogokolwiek wykluczać”. Struktury okupujące Watykan otwarcie promują herezje, podczas gdy wierni doktrynie katolickiej są marginalizowani.
Rewolucja antykatolicka w praktyce: „Dialog” jako narzędzie apostazji
„Słuchaj doświadczeń katolików LGBTQ”
– głosi tytuł międzynarodowego spotkania zaplanowanego na 5 września 2025 r. Ten jawnie gnostycki postulat, sprzeczny z lex credendi (prawem wiary) Kościoła, ujawnia całkowite zerwanie z zasadą extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia). Św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis (1907) demaskował modernizm jako „syntezę wszystkich herezji”, w której „doświadczenie religijne” zastępuje Objawienie. Tymczasem posoborowie czyni z subiektywnych odczuć grzeszników nową ewangelię.
Tęczowa profanacja symboli wiary
„Tęczowy krzyż” zostanie przedstawiony podczas czuwania modlitewnego na placu Gesù w Rzymie przez „grupę pielgrzymów LGBT + i ich rodziców”.
To nie jest zwykłe świętokradztwo, lecz bałwochwalcze zawłaszczenie Najświętszego Znaku. Katechizm Rzymski (1566) naucza, że krzyż jest „drzewem życia”, na którym „Zbawiciel nasz, jak nowy Adam, otworzył wszystkim bramy raju”. Tęcza zaś w Piśmie Świętym (Rdz 9:13) jest znakiem przymierza Boga z Noem, które zakazuje rozlewu krwi i nieczystości (Kpł 18:22). Przemienienie krzyża w symbol sodomii to realizacja słów św. Pawła: „Przeklęci, którzy krzyż Chrystusowy czynią środkiem rozkoszy” (por. Flp 3:18-19).
Msza antykatolicka w kościele Il Gesù
Fakt, że bluźniercze obrzędy odbędą się w kościele Najświętszego Imienia Jezus – mateczniku jezuitów – ma wymiar symboliczny. Towarzystwo Jezusowe, niegdyś elita kontrreformacji, dziś stało się awangardą rewolucji antykościelnej. Już w 1937 r. Pius XI w Divini Redemptoris potępiał „fałszywy mistycyzm”, który „przypisuje się Jezusowi Chrystusowi, ale Chrystusowi nie uznającemu Kościoła”. „Msza” sprawowana przez „biskupa” Savino będzie aktem sacrilegii (świętokradztwa), gdyż – jak uczy Sobór Trydencki (sesja XXII) – kapłan musi „zachować wiernie tradycję” i „mieć intencję czynienia tego, co czyni Kościół”.
Systemowa zdrada Magisterium
Wykluczenie pielgrzymki SSPX przy jednoczesnym promowaniu środowisk LGBTQ+ dowodzi, że posoborowie realizuje program ecclesia diaboli (Kościoła diabła). Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice (II, 30) wyjaśniał: „Papież, który jawnie staje się heretykiem, ipso facto przestaje być papieżem”. Leon XIII w Satis Cognitum (1896) podkreślał, że „zbawienie dusz wymaga nie tylko dobrego życia, lecz także nienagannej wiary”. Tymczasem „papież” Leon XIV poprzez udział w Anioł Pański z heretykami łamie kanon 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., zabraniający communicatio in sacris (wspólnoty w świętych czynnościach) z apostatami.
Hermeneutyka zniszczenia: od Soboru do Sodomy
Ta skandaliczna sytuacja nie jest „nadużyciem”, ale koniecznym owocem Vaticanum II. Dekret Dignitatis Humanae o religijnej wolności oraz konstytucja Gaudium et Spes o „znakach czasu” otworzyły furtkę dla bałwochwalczego kultu człowieka. Pius IX w Quanta Cura (1864) potępił jako „szaleństwo” twierdzenie, że „wolność sumienia i kultów jest prawem każdego człowieka”. Tymczasem Fisichella powtarza modernistyczne kłamstwo: „nie widzę powodu, by kogokolwiek wykluczać”. To ewidentne odrzucenie słów Chrystusa: „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie” (Mt 12:30).
Duchowa pustka po Soborze
Najcięższym oskarżeniem jest całkowite milczenie o grzechu, łasce i sądzie. Pielgrzymka katolicka – jak przypomina św. Augustyn – to „wędrówka do Niebieskiej Ojczyzny poprzez pokutę i umartwienie”. Tymczasem pseudo-pielgrzymka „La Tenda di Gionata” jest contrafactum (fałszywym odpowiednikiem), gdzie „doświadczenie” zastępuje łaskę, a „integracja” – nawrócenie. Kanon 1257 KPK 1917 stanowił: „Nikt nie może być dopuszczony do sakramentów, kto trwa w jawnym grzechu ciężkim”. Dziś zaś – jak prorokował Pius XII – „grzech stał się normą, a cnota śmiesznością”.
Za artykułem:
Vatican recognizes pilgrimage by LGBT group but not SSPX on Jubilee website (lifesitenews.com)
Data artykułu: 29.08.2025
