sierpień 2025 – Strona 200

Rekolekcjonista modlący się przed krucyfiksem w tradycyjnym kościele, symbolicznie ukazujący duchową opiekę i nadzieję w trudnych czasach.

Głód, propaganda i milczenie o Bogu: naturalistyczna ślepota wokół Strefy Gazy

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka relacjonuje wpis z serwisu wp.pl: Marek Magierowski opisuje reakcje izraelskich władz na oskarżenia o wywołanie głodu w Strefie Gazy, w tym wypowiedzi Benjamina Netanjahu, który mówi: „To bezczelne łgarstwo” w odpowiedzi na zarzuty, że Izrael głodzi palestyńskie dzieci. Autor przytacza sygnały ONZ, Caritas i Pomocy Kościołowi w Potrzebie o katastrofie humanitarnej, cytuje skrajnie nieludzkie słowa rabina Ronena Szaulowa: „Każde dziecko w Strefie Gazy powinno umrzeć z głodu”, oraz wskazuje na niepokojące nastawienie części izraelskiej opinii publicznej. Całość utrzymana jest w tonie polityczno-medialnej debaty o antysemityzmie, „narracjach” i PR, przy niemal całkowitym przemilczeniu porządku nadprzyrodzonego, prawa Bożego i sądu Bożego nad zbrodniami.

Duchowe skupienie kapłana w modlitwie w górskim kościele, symbol wiary i pokory

Posoborowie

Kult jednostki i nagroda dla „Stolicy Apostolskiej”: symptom bankructwa doktrynalnego

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Cytowany artykuł relacjonuje uroczystości w górskiej wiosce San Pietro della Ienca, gdzie po raz 24. przyznano Międzynarodową Nagrodę „La Stele della Ienca”, w tym roku „Stolicy Apostolskiej”, rzekomo „za wyjątkową rolę w promowaniu pokoju i duchowego wsparcia”. Wydarzenie zostało połączone z „Eucharystią” w sanktuarium św. Jana Pawła II, przewodniczoną przez kard. Stanisława Dziwisza, oraz z czcią dla lokalnych animatorów kultu pamięci Karola Wojtyły. Lista wcześniejszych laureatów obejmuje dziennikarzy, instytucje świeckie, posoborowe organizacje i watykańskie struktury.
Pod fasadą „pokoju” i „duchowości” mamy klasyczną liturgię nowego humanitaryzmu: nagradzanie instytucji, która przez dekady promuje wolność religijną, ekumenizm bez nawrócenia i kult człowieka — to apoteoza modernistycznej apostazji.

Rewersyjny obraz dzwonu kościelnego w japońskiej katedrze, symbolizujący pokój i przebaczenie, w realistycznym, pełnym szacunku stylu.

Posoborowie

Nagasaki: dzwon, który ma uciszyć prawdę o Królu, wojnie i karze

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Vatican News (05 sierpnia 2025) relacjonuje inicjatywę: nowy dzwon w katedrze Urakami w Nagasaki – ufundowany przez amerykańskich katolików – zabrzmi dokładnie o 11:04, godzinie wybuchu bomby atomowej 9 sierpnia 1945 r. Arcybiskup Peter Michiaki Nakamura ogłasza ten gest „znakiem przebaczenia, pojednania i nadziei”, włączając go w „rok nadziei” oraz w narrację o globalnym partnerstwie diecezji (Nagasaki–Hiroszima z Seattle–Santa Fe) na rzecz „świata wolnego od broni nuklearnej”. Arcybiskup wskazuje na konieczność edukacji antywojennej, krytykuje militaryzację, zachęca do „miłości i przebaczenia” jako strategii pokoju i chwali rolę „papieży” w promowaniu pokoju. Zakonkludował, że Kościół ma „głosić pokój” i „budować więzi”, aby wojna nie mogła się rozpocząć. To wszystko brzmi wzruszająco – ale jest to naturalistyczne przemówienie bez odniesienia do Chrystusa Króla, grzechu, łaski, sądu i królewskiego Prawa Bożego: redukcja nadprzyrodzonej religii do świeckiego pacyfizmu.

Fotografia realistyczna pielgrzymów katolickich w tradycyjnych strojach, idących w skupieniu na drodze do Jasnej Góry, symbolizująca duchową podróż i wiarę.

Kurialiści

Pielgrzymka jako „challenge”? Naturalistyczna degradacja kultu w drodze na Jasną Górę

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o wyruszeniu 45. Warszawskiej Akademickiej Pielgrzymki Metropolitalnej na Jasną Górę pod hasłem „Napełnieni Duchem Świętym”. „Słowo” wygłosił abp Adrian Galbas, który zaapelował, by pielgrzymka nie była „wakacyjną przygodą” ani „życiowym challenge’em”, lecz rekolekcjami; wskazał na Słowo Boże jako fundament „pojednania i scalenia” oraz wezwał do „odnowienia relacji z Matką Bożą”. Wydźwięk tekstu to pastoralny naturalizm: nacisk na psychologiczną „integrację”, ogólny teizm, subiektywistyczne „pojednanie” i sentymentalny kult, bez odniesienia do obiektywnego porządku łaski, sakramentaliów w jedności z prawdziwym Kościołem i do królewskiej władzy Chrystusa nad życiem publicznym; ten brak jest oskarżeniem najcięższym.

Realia pielgrzymów katolickich modlących się przy krzyżu w Medjugorie, zachód słońca, atmosfera pokory i wiary

Posoborowie

Medjugorie i Mladfest: symptom posoborowego odlotu od wiary katolickiej

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o inauguracji 36. „Festiwalu Młodych” w Medziugoriu, z udziałem dziesiątków tysięcy młodych z 71 krajów. Odczytano przesłanie „papieża” Leona XIV, Mszy przewodniczył nuncjusz Francis Assisi Chullikatt, współkoncelebrowali „arcybiskup” Aldo Cavalli oraz liczni „kapłani”; akcentowano motyw „pielgrzymowania do domu Pańskiego”, „język wiary silniejszy niż bariery” oraz zachęcano do powołań i bycia „kamieniami Kościoła”. Po liturgii odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu. Całość wpisano w retorykę Jubileuszu 2025 i „pielgrzymów nadziei”. Jednym słowem: spektakl religijnej emocjonalności nadbudowany na posoborowej promocji Medziugoria, od dekad naznaczonego wątpliwymi „objawieniami”. To nie apostolat, lecz normalizacja prywatnych inspiracji o niezweryfikowanym pochodzeniu i rozmywanie dogmatu łaski w sentymentalnym humanitaryzmie.

Rekreacja tradycyjnego katolickiego duchownego w świątyni, wyrażającego głęboki szacunek i wierność naukom Kościoła, na tle klasycznych elementów sakralnych, bez symboli modernizmu czy surrealizmu.

Posoborowie

Detroit: seminaryjny cenzor modernizmu. Zwolnienia jako narzędzie kneblowania katolickiej doktryny

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o zwolnieniu trzech wykładowców z seminarium w Detroit: Ralpha Martina (związanego z ruchem charyzmatycznym), Eduardo Echeverrii (promotora „dialogu ekumenicznego”) i Edwarda Petersa (kanonisty). Artykuł przytacza ich wypowiedzi krytyczne wobec „papieża” Franciszka, m.in. dotyczące: mętności nauczania, sugestii o „pustym piekle”, zmian w katechizmie nt. kary śmierci oraz „podejścia duszpasterskiego” w Amoris laetitia. Dodaje, że decyzję podjął nowy „arcybiskup” Detroit Edward Weisenburger, który wcześniej zakazał w 13 kościołach rytu rzymskiego przedsoborowego. Artykuł kończy informacja, że kuria nie komentuje szczegółów, a Martin mówi o „szoku”. Teza: to nie spór o szczegóły, ale kolejny akt systemowej pacyfikacji resztek katolickiego rozumu przez aparat posoborowej rewolucji.

Realistyczne zdjęcie sceny Narodzenia Pańskiego w tradycyjnym katolickim kościele, z naciskiem na wiarę i pokorę, oświetlone delikatnym światłem świec, ukazujące duchową głębię i oddanie.

Kurialiści

Jubileuszowa szopkomania: estetyka bez Wcielenia, kultura bez wiary

Zostaw komentarz / Kurialiści / Defensor Fidei

Vatican News informuje o naborze do VIII edycji wystawy „100 szopek w Watykanie”, organizowanej przez Dykasterię ds. Ewangelizacji pod kolumnadą Berniniego, w ramach cyklu „Jubileusz to kultura” związanego z Rokiem Świętym 2025. Zgłoszenia odbywają się online, udział jest bezpłatny i otwarty dla wszystkich; komisja dykasterii dokona wyboru eksponatów. Celem wydarzenia ma być, jak podano, „ewangelizacja poprzez symbol szopki” oraz nawiązanie do listu „Admirabile Signum”. Wskazano, że w edycji 2024 zaprezentowano 125 szopek z 21 krajów, w tym z Radomia, Wadowic i Sierpca, a część prac nawiązywała do hasła „Pielgrzymi nadziei”. Zasadniczym przesłaniem jest „nadzieja i pokój” – bez odwołania do Ofiary, Krzyża, nawrócenia czy królewskiej władzy Chrystusa nad narodami; jest to kolejna odsłona naturalistycznej, muzealnej „religii kultury”, która zastępuje Wcielenie estetyką i sentymentalizmem.

Wnętrze kościoła katolickiego z kapłanem trzymającym krucyfiks i wiernymi w modlitwie, ukazujące wiarę i pobożność w tradycyjnym stylu.

Świat

Granice bez Króla: migracyjny chaos jako owoc odrzucenia porządku chrześcijańskiego

Zostaw komentarz / Świat / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o skokowym wzroście nielegalnej migracji do Zjednoczonego Królestwa przez kanał La Manche (ponad 25 tys. osób od stycznia do lipca, wzrost o 50% r/r) oraz o reakcji władz: dodatkowe 100 mln funtów, 300 etatów w Narodowej Agencji do Walki z Przestępczością, technologie i sprzęt do zwalczania gangów przemytniczych. Cytowane są oceny premiera Keira Starmera, który zapowiada „wykorzystanie każdego narzędzia, aby zabezpieczyć granice”, oraz krytyczne komentarze opozycji i Nigela Farage’a, podważające skuteczność rzucania pieniędzy w problem. Artykuł przywołuje też kontekst zamieszek na tle etnicznym i politycznej instrumentalizacji tożsamości religijnej sprawcy morderstw, a także wskazuje na przeciążenie brytyjskiego systemu więziennictwa.
Tekst zamyka się w naturalistycznym horyzoncie: państwo, budżet, policja, służby, granice—bez słowa o nadprzyrodzonym porządku, o grzechu, o potrzebie panowania Chrystusa Króla, o realnych przyczynach cywilizacyjnej dezintegracji.

Rekolekcja młodzieży katolickiej podczas pielgrzymki, modlących się przed ołtarzem z krzyżem i świecami, wyrazami głębokiej wiary i nadziei

Posoborowie

„Pielgrzymi nadziei” bez łaski: Jubileusz młodzieży jako kuźnia naturalizmu

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Cytowany artykuł relacjonuje wystąpienie Kevina Josepha Farrella, prefekta Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia, który dziękuje „papieżowi” Leonowi XIV za ogłoszenie daty Światowych Dni Młodzieży w Seulu (3–8 sierpnia 2027), odwołując się do hasła: „Odwagi! Ja zwyciężyłem świat” (J 16,33). Farrell wzywa, by temat ŚDM „prowadził” biskupów, „kapłanów” i duszpasterstwa, aby młodzi stali się „pielgrzymami nadziei”, „opatrywali rany samotności i ubóstwa” oraz „świadczyli o pokoju” w świecie podziałów. Wspomina też doroczne orędzie „papieża” na obchody diecezjalne w uroczystość Chrystusa Króla.
Pod religijną frazeologią ukryto program czysto naturalistyczny: bez grzechu, bez łaski, bez ofiary Mszy, bez Królowania Chrystusa nad społeczeństwami – jedynie sentymentalny humanitaryzm i propaganda posłuszeństwa wobec posoborowych struktur.

Święty Jan Maria Vianney modli się w skromnym kościele, promieniując pokorą i oddaniem, w tradycyjnych szatach katolickich, z delikatnym światłem padającym na ołtarz.

Posoborowie

Jan Maria Vianney jako lustro dla upadku posoborowego „duchowieństwa”

Zostaw komentarz / Posoborowie / Defensor Fidei

Portal Opoka informuje o życiorysie św. Jana Marii Vianneya: o jego skromnych zdolnościach akademickich, kłopotach z łaciną, dwukrotnym usunięciu z seminarium, ostatecznych święceniach w 1815 roku w Grenoble oraz o przeniesieniu do zaniedbanej parafii w Ars, która z czasem stała się miejscem nieprzerwanych pielgrzymek do konfesjonału i na Mszę, a „proboszcz z Ars” – patronem proboszczów. Publicystyka podkreśla, że początkowo „na Mszę Świętą niedzielną przychodziło kilka osób”, by następnie – dzięki gorliwości kapłana – Ars rozkwitło. Końcowy ton jest laurkowy i powierzchowny, a zasadnicze elementy nadprzyrodzonej misji kapłana – ofiara Mszy i nawrócenie z grzechów ciężkich przez sakramentalną pokutę – ulegają banalizacji w stylistyce reporterskiej. Oto symptom kuriozalny: hagiografia bez teologii łaski.