sierpień 2025

Szczegółowe zdjęcie katolickiego biskupa w tradycyjnym stroju, modlącego się w starej katedrze z witrażami, wyrażające wiarę i duchową powagę.
Kurialiści

Demaskacja naturalistycznej apologii państwa: MSZ, „biskupi” i groteska posoborowa

Cytowany artykuł Br. Damiana Wojciechowskiego TJ na portalu Opoka opisuje polemicznie tzw. „démarche” polskiego MSZ do Watykanu, rzekomo w sprawie „krzywdzących i wprowadzających w błąd” wypowiedzi „biskupów” Antoniego Długosza i Wiesława Meringa. Autor drwi z jakości pisma dyplomatycznego, broni prawa „biskupów” do zabierania głosu w kwestiach politycznych, powołując się na Konstytucję RP, Kodeks Prawa Kanonicznego (posoborowego) i konkordat; sugeruje, że nacjonalizm nie jest przestępstwem, a MSZ nie rozumie podstaw państwowości, dyplomacji i kompetencji kościelnych. Retorykę MSZ uznaje za histeryczną i ingerencyjną, a cały spór – za „z igły widły”. Ostatecznie broni seniorów-„biskupów” jako obywateli, którzy mogą publicznie popierać inicjatywy polityczne i narodowe, wyśmiewając zarazem „mowę nienawiści” jako narzędzie kneblowania debaty. Tekst ten jednak tonie w naturalizmie, ignorując sprawy nadprzyrodzone, sakramentalne i doktrynę Kościoła sprzed 1958 roku – i to jest jego śmiertelny defekt.

Szczera scena katolicka w kościele, kapłan z krucyfiksem, wierni w modlitwie, skupienie na duchowości i tradycji katolickiej
Posoborowie

Kult sondaży zamiast wiary: apologetyka „papieża” Leona XIV w świeckiej retoryce

Portal Opoka informuje o sondażu francuskiego instytutu Odoxa (dla Le Figaro), według którego 86% Francuzów pozytywnie ocenia pierwsze 100 dni pontyfikatu Leona XIV; 98% praktykujących katolików, 76% niewierzących i 74% wyznawców innych religii ocenia go dobrze. 73% badanych wskazuje, że najważniejszą misją „papieża” ma być pokój na świecie, a jedynie 13% oczekuje promowania katolicyzmu. Podkreślana jest „dyskrecja” nowego „papieża” oraz brak nieprzewidywalnych gestów. Zawarte w tekście tezy sprowadzają Kościół do akceptowalnej społecznie instytucji dialogu i neutralnego „orędownictwa pokoju”, przy czym misja nadprzyrodzona zostaje zrelatywizowana przez demokratyczny plebiscyt gustów religijnych. To nie tylko błąd – to manifest modernistycznego wyjałowienia.

Rewerentny katolicki obrzęd chrztu w kościele, z rodzicami i chrzestnymi ubranymi w eleganckie, skromne stroje, oświetlony naturalnym światłem, oddający duchową powagę i piękno sakramentu.
Posoborowie

Estetyka zamiast łaski: chrzciny sprowadzone do poradnika mody

Portal Opoka publikuje poradnik dotyczący „stylizacji z klasą” na chrzest, skupiający się na kolorach, krojach, butach i dodatkach, z marginalnym odniesieniem do „szacunku dla miejsca”. Tekst wylicza, co wypada założyć mamie, ojcu, chrzestnym i gościom, promując pastelowe barwy, eleganckie garnitury, „smart casual”, loafersy oraz linkując ofertę sklepu z odzieżą. Milczy jednak o rzeczywistości sakramentalnej, łasce uświęcającej, obowiązkach rodziców chrzestnych i o grzechu świętokradztwa. To nie poradnik katolicki, lecz instrukcja świeckiej autoprezentacji podpięta pod święty obrzęd.

Katolicka matka klęcząca w modlitwie przed krucyfiksem w tradycyjnym kościele, wyraz wiary i nadziei podczas żałoby.
Polska

Zasiłek po poronieniu bez ustalania płci: humanitaryzm bez Boga i bezprawie wobec nienarodzonych

Portal Opoka informuje o zapowiedzianych przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej ułatwieniach dla rodziców po stracie dziecka: skrócony urlop oraz zasiłek macierzyński za ten okres, a także zasiłek pogrzebowy niezależnie od czasu trwania ciąży i bez konieczności ustalania płci. Dokumentowanie straty ma się odbywać na podstawie zaświadczenia o martwym urodzeniu (lekarz/położna) albo karty zgonu, bez wymogu badań genetycznych. Minister Agnieszka Dziemianowicz-Bąk uzasadnia zmiany koniecznością „odbiurokratyzowania” procedur i „empatii” wobec „osób po stracie”. Artykuł odnotowuje także, że dotąd bez ustalonej płci nie przysługiwały uprawnienia urlopowe i zasiłek pogrzebowy. Całość utrzymana jest w tonie biurokratyczno-humanitarnym, pozbawionym odniesienia do prawa Bożego, natury sakramentalnej małżeństwa i obiektywnego statusu moralnego dziecka od poczęcia.

To programowy naturalizm: państwo rozdaje zasiłki i słowa o „empatii”, ale dalej milczy o podstawowym prawie — prawie nienarodzonego do życia oraz o publicznym panowaniu Chrystusa nad ustawodawstwem.

Reverentny ksiądz katolicki z krucyfiksem w eleganckiej świątyni, oświetlony światłem z witraży, ukazujący duchową głębię i tradycyjną pobożność.
Posoborowie

Prawo Krzyża zredukowane do amnestii: modernistyczna mistyka bez nawrócenia

Cytowany artykuł ks. Nikosa Skurasa na portalu Opoka (05.08.2025) to quasi-homiletyczna impresja wokół Przemienienia Pańskiego, zbudowana na opozycji „Prawa Mojżesza” i „Prawa Krzyża”. Autor zaczyna od osobistej anegdoty z Rzymu i „Mszy z Papieżem Leonem”, przechodzi do eschatologicznego „Sądu” i „otwartych ksiąg”, aby ostatecznie zrelatywizować sprawiedliwość poprzez tezę o „sprawiedliwości Krzyża”, która miałaby przewyższać wszelką winę bez realnego wymogu zadośćuczynienia, pokuty i nawrócenia. Konkluzja to wezwanie do powiedzenia „Amen” na miłość Chrystusa, bez wyraźnej mowy o sakramentalnych warunkach pojednania, o stanie łaski i o ofierze przebłagalnej. Tekst jest emocjonalnym esejem, w którym sprawiedliwość Boża zostaje praktycznie rozpuszczona w psychologizującej retoryce „miłości większej od wszystkich grzechów”, a Prawo zostaje przeciwstawione Łasce w duchu protestanckiej antynomii.

Rewersywny obraz tradycyjnego katolickiego wnętrza kościoła z kapłanem przed ołtarzem, trzymającym krucyfiks, wywołujący uczucia wiary i pokory.
Posoborowie

„Odwaga” bez łaski: naturalistyczna katecheza strachu i psychologii wolności

Portal Opoka publikuje komentarz ks. Michała Kwitlińskiego do perykopy o Chrystusie kroczącym po wodzie i Piotrze tonącym. Tekst rozwija motyw „odwagi” i „żywej wolności”, interpretuje słowa „Ja jestem” jako teofanię, buduje psychologiczno- motywacyjne ujęcie ufności i ryzyka, a następnie włącza wątek „Matki Bożej Śnieżnej”, akcentując „przygodę wolności” oraz rzekomą odpowiedź „papieża Leona” na pytanie młodej Włoszki podczas czuwania na Tor Vergata. Konkluzja sugeruje, że istotą życia chrześcijańskiego jest odwaga wyboru, przezwyciężająca wątpliwości samym aktem wiary i psychologicznego zawierzenia. Ten komentarz, podszyty humanitarną retoryką i emocjonalną sugestią, w praktyce redukuje łaskę do afektywnej pewności siebie, sakramenty do tła, a panowanie Chrystusa do intymnego przeżycia.

Szczegółowe zdjęcie tradycyjnej katolickiej Mszy w kościele z kapłanem, wiernymi modlącymi się, ukazujące głęboką pobożność i wiarę w duchu katolickim.
Posoborowie

Jubileusz Młodzieży w Rzymie: spektakl emocji zamiast wiary katolickiej

Portal Opoka informuje o masowej imprezie młodzieżowej w Rzymie w ramach Roku Świętego 2025, gdzie – według relacji uczestników – „doświadczenie wspólnoty wiary, wspólnej modlitwy i adoracji”, obecność „papieża” oraz atmosfera wielonarodowego zjazdu miały „przemieniać serca”. Cytowane są wrażenia młodych: „wracam jako zupełnie inny człowiek”, „papież był na wyciągnięcie ręki”, „zobaczenie miliona młodych, którzy dobrze się bawią oraz adorują Jezusa, to niesamowite doświadczenie”. Podkreślany jest charakter zbiorowego uniesienia, liczby uczestników (ponad milion), oraz „adoracji” i Mszy na Tor Vergata. Artykuł nie podaje żadnego wyznania wiary, żadnej doktrynalnej treści, nie mówi o grzechu, nawróceniu, sakramentach w sensie katolickim, ani o konieczności trwania w łasce uświęcającej – dominuje emocjonalny, socjologiczny opis „spotkania”. To nie jest przekaz katolicki, lecz propagandowy humanitaryzm oparty na psychologii tłumu, w którym sacrum zastępuje „doświadczenie zbiorowe”.

Fotografia tradycyjnego katolickiego wnętrza kościoła z kapłanem modlącym się przy ołtarzu, ukazująca duchową powagę i wiarę.
Posoborowie

Kult popularności zamiast Królestwa Chrystusa: francuski sondaż jako katechizm apostazji

Cytowany artykuł informuje, że we Francji 86% społeczeństwa pozytywnie ocenia pierwsze trzy miesiące pontyfikatu Leona XIV, „prawie wszyscy” praktykujący katolicy, większość niewierzących i wyznawców innych religii, a 73% respondentów chce, by jego „najważniejszą misją” był pokój na świecie; jedynie 13% oczekuje promowania katolicyzmu i tyle samo – przypominania społecznej nauki Kościoła. Podkreślono też „dyskrecję” i brak spontanicznych gestów jako zaletę stylu urzędującego „papieża”. Konkluzja jest oczywista: zamiast głoszenia królowania Chrystusa, promuje się medialnie akceptowalny humanitaryzm, który mierzy „misję” następcy Piotra sondażem opinii publicznej, a nie nakazem Chrystusa: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody. To nie raport o Kościele – to sprawozdanie z triumfu naturalizmu.

Pobożny kapłan modlący się w tradycyjnej świątyni katolickiej przy ołtarzu, symbol wiary i duchowej wytrwałości
Polska

Konstytucja bez Boga, naród bez Króla: polityczny naturalizm jako droga donikąd

Portal Opoka relacjonuje wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego z Opola (04.08.2025), w których polityk PiS wzywa do zmiany konstytucji „na taką, której nie da się wywrócić”, piętnuje „kurs na zaostrzenie” obecnego rządu, uznaje zwycięstwo Karola Nawrockiego za kluczowe dla suwerenności oraz ostrzega, że masowa migracja grozi „zagładą cywilizacji”. Pojawia się też teza o „opcji niemieckiej” realizowanej przez władzę. Całość utrzymana jest w paradygmacie czysto świeckim: suwerenność, prawo, państwo, naród – bez odniesienia do regnum Christi (królestwa Chrystusa), łaski, grzechu i celu nadprzyrodzonego. Oto polityczny naturalizm bez Boga i bez Kościoła – niewystarczający, by ocalić cokolwiek.

Kapłan modlący się przed krzyżem w skromnej, katolickiej świątyni, w pełni powagi i religijnej czci
Świat

Humanitarny szantaż i milczenie o sprawiedliwości: Gaza bez Boga, a nie bez korytarzy

Cytowany artykuł relacjonuje: Hamas zapowiada warunkową zgodę na dopuszczenie Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża do izraelskich zakładników w Strefie Gazy, jeśli Izrael „na stałe” otworzy korytarze humanitarne i wstrzyma naloty podczas dystrybucji pomocy. Wskazano, że według źródeł izraelskich pozostaje około 50 zakładników (z czego przy życiu ma być 20), przy czym Hamas dotąd blokował dostęp organizacji humanitarnych. Artykuł przytacza także informację o zamknięciu przejść granicznych 2 marca, mówi o kryzysie humanitarnym (braki żywności, wody, leków, energii) i o raporcie ONZ, który szacuje ponad 60 tys. ofiar cywilnych od początku operacji. Notuje komunikację Benjamina Netanjahu z przedstawicielem MKCK i oburzenie międzynarodowe po publikacji nagrania wychudzonego zakładnika. Zaznacza, że Rada Bezpieczeństwa ONZ zwoła sesję ws. zakładników. Całość wieńczy deklaracja Hamasu o kontynuacji walk. Tekst wpisuje się w naturalistyczną narrację „praw człowieka”, konsekwentnie przemilczając Boskie prawo, sprawiedliwość i moralne kryteria wojny – i tu tkwi jego trzonowy błąd.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.