Automatyczna rekrutacja na zajęcia promujące rozwiązłość: państwowa pułapka na sumienia rodziców
Portal eKAI (1 września 2025) informuje o wprowadzeniu do szkół przedmiotu „edukacja zdrowotna”, który zastąpił dotychczasowe „wychowanie do życia w rodzinie”. Zbigniew Kaliszuk z Fundacji Grupa Proelio wskazuje, że nowa podstawa programowa usuwa treści o małżeństwie, rodzinie, szacunku dla życia od poczęcia czy tożsamości płciowej. Ministerstwo Edukacji stosuje mechanizm domyślnej zgody – rodzice mają czas na wypisanie dziecka z zajęć tylko do 25 września. Przygotowanie programu powierzono prof. Zbigniewowi Izdebskiemu, co – zdaniem Kaliszuka – wskazuje na radykalny charakter zmian.
Naturalistyczna redukcja człowieka do sfery biologicznej
„Całkowita rezygnacja z treści umiejscawiających seksualność w kontekście małżeństwa i rodziny” – to nie jest zwykłe zaniedbanie, ale celowy akt ideologicznej agresji przeciwko prawu naturalnemu i nadprzyrodzonemu powołaniu człowieka. Pominięcie instytucji małżeństwa jako nierozerwalnego związku kobiety i mężczyzny (kan. 1012-1013 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.) oraz milczenie na temat celowości prokreacyjnej aktu małżeńskiego (Pius XI, Casti Connubii) stanowi jawną apostazję od podstaw antropologii katolickiej.
„Zdrowie seksualne nie ma być jednym z wielu równorzędnych tematów zajęć, ale priorytetowym”
To zdanie demaskuje prawdziwy cel reformy: wyrugowanie z przestrzeni publicznej pojęcia grzechu nieczystości i zastąpienie go świecką pseudoreligią „zdrowia reprodukcyjnego”. Jak nauczał Pius XI w encyklice Divini Illius Magistri: „Edukacja seksualna, oderwana od moralnych i religijnych zasad, staje się narzędziem deprawacji”. Tymczasem program ministra Nowackiej realizuje dokładnie tę modernistyczną dyrektywę.
Demokratyczne zniewolenie rodzin pod płaszczykiem „domyślnej zgody”
Mechanizm automatycznego zapisu na zajęcia przy jednoczesnym utrudnianiu rezygnacji to perfidne zastosowanie zasady silentium praesumitur pro consensu (milczenie uznaje się za zgodę). Państwo uzurpuje sobie władzę należną rodzicom – pierwotnym i niezbywalnym wychowawcom dzieci (Pius XI, Casti Connubii). Już Leon XIII w encyklice Rerum Novarum przestrzegał: „Władza państwa nie sięga tak daleko, by mogła zastąpić ojca w wychowaniu dziecka”.
Termin do 25 września na złożenie pisemnej rezygnacji to klasyczny przykład biurokratycznego zniewolenia, obliczonego na wyeliminowanie rodziców podejrzanych o „klerykalizm” czy „fundamentalizm”. Brak możliwości stałego wycofania dziecka z tych zajęć dowodzi, że mamy do czynienia z przymusem państwowym w służbie ideologii.
„Edukatorzy” jako kapłani kultu rozwiązłości
Kaliszuk słusznie wskazuje na niebezpieczeństwo zatrudniania nauczycieli promujących permisywizm: „Nauczyciele o mądrym podejściu nie będą wspierani i promowani”. To logiczna konsekwencja przyjęcia zasady non serviam (nie będę służył) jako fundamentu systemu edukacji.
Wybór prof. Izdebskiego – głównego ideologa rewolucji obyczajowej w Polsce – odpowiada starannie zaplanowanej strategii: „Minister Nowacka” realizuje plan ONZ-owskiej agendy genderowej, forsującej edukację seksualną typu C (comprehensive sexuality education) od najmłodszych lat. Jak stwierdza dokument watykański z 1930 roku (Sessio XXIV): „Wszelkie nauki prowadzące do rozbudzenia pożądliwości przed wiekiem małżeńskim są śmiertelnym niebezpieczeństwem dla dusz”.
Totalne milczenie o nadprzyrodzonym powołaniu człowieka
Najcięższym zarzutem wobec podstawy programowej jest całkowite pominięcie perspektywy łaski, grzechu i zbawienia. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Katolickiej nauce o czystości przedmałżeńskiej (6 i 9 przykazanie)
- Grzechu sodomii i masturbacji (Katechizm Rzymski, rozdział VI)
- Nierozerwalności małżeństwa (kan. 1118 KPK 1917)
- Obowiązku wychowania dzieci w wierze katolickiej (kan. 1113)
Ta edukacyjna reforma stanowi materialną współpracę z grzechem poprzez promocję:
- Antykoncepcji (potępionej przez Piusa XI w Casti Connubii)
- Cudzołóstwa młodzieńczego („współżycie w nastoletnim wieku jest w porządku”)
- Relatywizacji płciowości („brak zapisów o identyfikacji z własną płcią”)
Systemowa apostazja jako źródło zła
Wprowadzenie „edukacji zdrowotnej” nie byłoby możliwe bez wcześniejszego zniszczenia autorytetu Kościoła przez neo kościół posoborowy. Gdyby w Polsce istniała prawowita hierarchia katolicka (a nie „biskupi” podlegający antypapieżowi), wystosowałaby ona dekret ekskomuniki latae sententiae wobec wszystkich twórców i realizatorów programu (kan. 2314 KPK 1917).
Niestety, struktury okupujące Kurię Warszawską od dziesięcioleci kolaborują z marksistowską rewolucją kulturową, czego dowodem jest choćby milczenie „abp” Stanisława Gądeckiego w tej sprawie. Tym samym wypełnia się proroctwo Piusa X z encykliki Pascendi Dominici Gregis: „Moderniści dążą do zniszczenia całego dzieła Chrystusowego pod pozorem miłości bliźniego i rzekomego postępu”.
Dekalog jako jedyny ratunek dla rodziców
Jedyną moralnie dopuszczalną reakcją katolików jest:
- Natychmiastowe wypisanie dzieci z zajęć „edukacji zdrowotnej”
- Odrzucenie jakiejkolwiek współpracy z tym programem (kan. 1258 KPK)
- Organizowanie równoległej edukacji opartej na Katechizmie Piusa X
- Publiczne napiętnowanie twórców reformy jako corruptores iuventutis (deprawatorów młodzieży)
Jak nauczał św. Jan Chryzostom: „Lepiej jest dla dzieci umrzeć w głodzie, niż być wykarmionym trucizną błędów”. W dobie totalnej apostazji państwowej, rodzice katoliccy muszą stać się ostatnimi bastionami prawdziwej wiary, gotowymi na prześladowania za obronę czystości swoich dzieci.
Za artykułem:
Zbigniew Kaliszuk: „Edukacja zdrowotna” rezygnuje z przygotowania do małżeństwa i rodziny (ekai.pl)
Data artykułu: 01.09.2025
