Portal Konferencji Episkopatu Polski informuje o planowanym na 6-7 września 2025 r. ogólnopolskim święcie dziękczynienia za plony na Jasnej Górze pod hasłem „Do Maryi w Roku Jubileuszowym”. Głównym punktem programu ma być „Msza św.” pod przewodnictwem „biskupa” bydgoskiego Krzysztofa Włodarczyka z błogosławieństwem wieńców żniwnych. Organizatorzy zapowiadają modlitwy w intencji „papieża” Leona XIV oraz o „ład moralny” i „pokój na świecie”. Wydarzenie odsłania całkowite podporządkowanie posoborowych struktur naturalistycznej religii człowieczeństwa.
Bałwochwalcze zawłaszczenie kultu agrarnego
Krajowe Duszpasterstwo Rolników, będące emanacją modernistycznej sekty, redukuje katolickie pojęcie dziękczynienia do pogańskiego rytuału zbiorów. „Błogosławieństwo wieńców żniwnych” stanowi jawne nawiązanie do przedchrześcijańskich praktyk słowiańskich, potępionych przez Synod w Łęczycy (1285) i Statuty Arcybiskupa Jana Pełki (1285). Jak nauczał Pius XII, „Kościół katolicki nie może być traktowany jako instytucja folklorystyczna” (Przemówienie do włoskich rolników, 15 listopada 1946). Tymczasem „bp” Leszek Leszkiewicz bezwstydnie głosi herezję, że „bezpieczeństwo żywnościowe to bezpieczeństwo naszej codzienności”, stawiając chleb materialny ponad Eucharystią – prawdziwym Chlebem żywym, który z nieba zstąpił (J 6,51).
Teologiczna nieważność „sakramentów” posoborowych
Rzekoma „Msza św.” sprawowana przez „biskupa” Włodarczyka nie posiada charakteru ofiarnego, będąc jedynie protestancko inspirowanym zgromadzeniem. Jak wykładał Sobór Trydencki: „Ofiara Mszy nie jest tylko pochwałą i dziękczynieniem, lecz prawdziwą ofiarą przebłagalną” (Sess. XXII, cap. 2). Tymczasem Novus Ordo Missae, wprowadzony przez masona Annibale Bugniniego, usuwa z Kanonu słowa „krwią tę ofiarę” i zmienia formę przeistoczenia, unieważniając sakrament. Przystępowanie do „komunii” w tych warunkach jest świętokradztwem – ostrzegał Święty Oficjum w dekrecie z 21 listopada 1973 r. wobec nowego rytu.
Milczenie o grzechu narodowym i obowiązku pokuty
Cała narracja o „modlitwie za Ojczyznę” pomija kluczowy dla katolickiej doktryny społecznej obowiązek zadośćuczynienia za grzechy publiczne. „Bóg nie wysłucha modlitw ludu, który trwa w bezprawiu” – nauczał św. Augustyn (Exposition on Psalm 66). Tymczasem żaden z „duchownych” nie wspomina o konieczności:
– Publicznego odrzucenia ustaw antykatolickich
– Zerwania z masońską konstytucją
– Restytucji katolickiego króla
– Usunięcia bluźnierczych pomników i nazw ulic
Kult „Marji” jako przykrywka dla apostazji
Hasło „Do Maryi w Roku Jubileuszowym” służy kamuflażowi zdrady podstawowych zasad kultu. Prawdziwa pobożność marjowska, jaką praktykowali św. Ludwik Maria Grignion de Montfort czy św. Maksymilian Kolbe (przed modernistyczną pseudokanonizacją), zawsze prowadziła do Chrystusa Króla. Tymczasem posoborowy „kult maryjny” stał się narzędziem ekumenicznego synkretyzmu. Nieprzypadkowo „pielgrzymka” kończy się błogosławieństwem „wystawy rolniczej” – współczesnym odpowiednikiem jarmarków świątynnych, które Chrystus rozgonił biczem (J 2,15).
Zdrada królewskiego majestatu Chrystusa
Modlitwa o „pokój na świecie” w oderwaniu od uznania Social Reign of Christ the King (Społecznego Panowania Chrystusa Króla) stanowi jawne odrzucenie encykliki Quas Primas Piusa XI. Jak przypominał papież: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusa” – nie zaś pokój oparty na deklaracjach ONZ czy dialogu międzyreligijnym. Fakt, że organizatorzy nie wspominają o obowiązku koronacji Narodu Polskiego na Króla wieków, dowodzi ich duchowej kolonizacji przez idee rewolucji francuskiej.
Nieważność święceń i jurysdykcji
„Biskup” Włodarczyk, wyświęcony w 2012 r., otrzymał „święcenia” w rycie zanieczyszczonym modernistycznymi herezjami, co unieważnia sakrament. Już Leon XIII w Apostolicae Curae (1896) potępił anglikańskie święcenia z powodu braku właściwej intencji – tym bardziej dotyczy to posoborowego rytu, który neguje kapłaństwo ofiarnicze. Co więcej, zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 147), żaden z uczestników nie posiada ważnej jurysdykcji, gdyż uzależnili się od uzurpatorów w Watykanie.
Tzw. Ogólnopolskie Dziękczynienie za Plony odsłania całkowitą degrengoladę struktury okupującej miejsce Kościoła. Zamiast modlitwy o nawrócenie grzeszników i triumf Niepokalanego Serca Marji – pogański rytuał zbiorów. Zamiast prawdziwej Ofiary – protestancka wieczerza. Zamiast Chrystusa Króla – humanitarny dialog. Jasna Góra, niegdyś bastion kontrreformacji, stała się dziś teatrem apostazji – execrabilis covenentio cum haereticis (obrzydliwe przymierze z heretykami).
Za artykułem:
Ogólnopolskie święto dziękczynienia za plony na Jasnej Górze (6-7 września) (episkopat.pl)
Data artykułu: 01.09.2025
