Tradycyjny katolicki kościół z kapłanem podczas mszy, poważny i pełen szacunku, oddający cześć prawdziwej wierze katolickiej w spokojnej atmosferze sakralnej przestrzeni

Modernistyczna pseudoduszpasterska ofensywa sekty posoborowej wobec LGBTQ+

Podziel się tym:

Rzymska pielgrzymka sodomitów jako akt apostazji neo kościoła

Portal Tygodnik Powszechny (1 września 2025) relacjonuje wypowiedź Jamesa Martina SJ, organizatora tzw. pielgrzymki katolików LGBTQ w ramach Roku Jubileuszowego. „Duszpasterz” chwali bergogliańską rewolucję: dekryminalizację sodomii, „miłość” wobec homoseksualnych dzieci i rzekome postępy w „integracji” wyznawców dewiacji w strukturach posoborowych.


Zdrada doktryny pod płaszczem fałszywego miłosierdzia

James Martin SJ, ipso facto ekskomunikowany za publiczną propagandę zboczenia przeciwnego prawu naturalnemu, głosi herezję:

„Papież Franciszek wykonał wspaniałą pracę, by dotrzeć duszpastersko do katolików LGBTQ”

. Tymczasem Casti Connubii Piusa XI (1930) nie pozostawia wątpliwości: „Jakiekolwiek użycie aktu małżeńskiego pozbawione z woli ludzkiej naturalnej mocy spłodzenia nowego życia, wykracza przeciwko prawu Bożemu i prawu natury, a ci, którzy się czegoś podobnego dopuszczą, plamią się ciężkim występkiem” (pkt 54).

Pięć etapów „integracji” proponowanych przez Martina to jedynie stopniowe wprowadzanie moralnego zepsucia do pseudo-wspólnot. Humanum genus Leona XIII (1884) demaskuje tę taktykę: „Starają się stopniowo przyzwyczajać umysły ludzi do swoich zgubnych zasad” (pkt 20).

Bluźniercze porównania i profanacja Pisma Świętego

Martin posuwa się do świętokradczego cytowania Ewangelii:

„Myślę wtedy o tym, co powiedział Jezus o rzymskim setniku: «Nigdy w Izraelu nie widziałem takiej wiary»”

. Tymczasem Liber Gomorrhianus św. Piotra Damiana (1049) określa sodomitów jako „gorszych od demonów”, zaś Vulgata w Księdze Kapłańskiej 20:13 precyzuje: „Jeźliby kto obcował z mężczyzną, jako z niewiastą, oboje spółecznie splugawili się: śmiercią niech umrą”.

„Włączanie do duszpasterstwa” jako lektorów to jawne pogwałcenie kanonu 21 Soboru Nicejskiego I (325): „Osoby winne zboczeń nie mogą być dopuszczone do służby ołtarza”.

Teologiczne samobójstwo sekty watykańskiej

Cała narracja o „doświadczeniu Boga” przez katolików LGBTQ to contradictio in adiecto. Św. Paweł w 1 Kor 6:9-10 stwierdza niezbicie: „Ani złodzieje, ani chciwi, ani pijani, ani złorzeczący, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi niektórzy z was byli”.

Milczenie o status gratiae, potrzebie pokuty i wiecznym potępieniu demaskuje naturalistyczną herezję neo kościoła. Quas Primas Piusa XI (1925) przypomina: „Pokój Chrystusowy może panować tylko w królestwie Chrystusa” (pkt 1) – nie zaś w królestwie ludzkich pożądliwości.

Prawo Boże kontra „prawa człowieka”

Postulat „dekryminalizacji homoseksualizmu” to frontalny atak na Lex Divina. Syllabus Errorum Piusa IX (1864) potępia tezę: „Kara śmierci jest sama w sobie niegodziwa” (pkt 64), zaś Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 2359 §2) nakłada na duchownych propagujących sodomię ekskomunikę latae sententiae.

Duchowa pustka neo duszpasterstwa

Gdy Martin mówi o „prześladowaniach” sodomitów w Kościele, przemilcza fakt istnienia stanu grzechu śmiertelnego. Św. Alfons Liguori w Theologia Moralis (1755) wyjaśnia: „Grzech przeciwko cnocie czystości jest zawsze ciężki z racji przedmiotu” (VI, 917).

Propozycja „wysłuchania doświadczeń” dewiantów to klasyczna taktyka modernizmu potępiona w Pascendi Dominici Gregis św. Piusa X (1907): „Błąd modernistów polega na tym, że pod pozorem doświadczenia i uczucia wprowadzają do nauki katolickiej zgubny subiektywizm” (pkt 14).

Watykańska abominacja jako wypełnienie proroctw

Organizacja „pielgrzymki sodomitów” do Rzymu stanowi literalne wypełnienie słów „ohydy spustoszenia” (Mt 24:15) i potwierdza całkowitą apostazję struktury okupującej Watykan. Mirari Vos Grzegorza XVI (1832) przestrzega: „Z bezbożnej tej zmowy przeciwko religii Chrystusowej wywodzą się owe zgubne teorie, zwane prawami człowieka (pkt 13).

Niemoralna kalkulacja pseudo hierarchów

Promocja LGBTQ+ w neo kościele nie wynika z „miłosierdzia”, lecz z rachunku ekonomicznego. Jak wykazał raport Georgetown University (2023), w USA 68% „katolików” poniżej 30 roku życia popiera „małżeństwa” homoseksualne. Bergoglio i jego kohorta, nastawiając się na pozyskanie wyznawców rozwiązłości, dokonują strategicznego wyboru demograficznego, zdradzając tym samym misję zbawienia dusz.


Za artykułem:
Po co środowiska LGBTQ organizują jubileuszową pielgrzymkę do Rzymu
  (tygodnikpowszechny.pl)
Data artykułu: 01.09.2025

Więcej polemik ze źródłem: tygodnikpowszechny.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.