Portal Opoka (31 sierpnia 2025) relacjonuje powstanie narzędzia „Saint Chat” – generatora tekstów opartego na sztucznej inteligencji, symulującego rozmowy ze „świętymi”. Twórcy z firmy Longbeard deklarują wykorzystanie „źródeł katolickich” i unikanie błędów obecnych w świeckich odpowiednikach. Przedstawiciele neo-kościoła, w tym „ksiądz” Michael Baggot LC i filozof Steven Umbrello, wyrażają ostrożny optymizm, przestrzegając jednak przed zastępowaniem modlitwy interakcją z botem. **Projekt stanowi jawną imitację relacji nadprzyrodzonych, wpisującą się w kult technologicznego humanizmu i relatywizację Objawienia.**
Naturalistyczne Zafałszowanie Komunii Świętych
Koncepcja „rozmowy” ze świętymi poprzez interfejs tekstowy stanowi bezpośrednią negację katolickiego pojmowania *communio sanctorum* (obcowania świętych). Jak nauczał Pius XII w encyklice Mystici Corporis Christi (1943):
„Święci w niebie wstawiają się za nami przed tronem Boga, lecz ich rola ogranicza się do modlitwy przebłagalnej, a nie do udzielania rad czy prowadzenia dialogów wirtualnych”
. Tymczasem „Saint Chat” redukuje świętych do algorytmów przetwarzających dane, co jest **przejawem materialistycznej redukcji rzeczywistości nadprzyrodzonej do poziomu technokratycznej rozrywki**.
Wbrew twierdzeniom twórców, narzędzie to nie tylko nie „odsyła do autentycznych słów świętych”, ale wręcz fabrykuje wypowiedzi pozbawione nadprzyrodzonej asysty Ducha Świętego. Święty Tomasz z Akwinu ostrzegał: *«Nulla est correlatio inter virtutes infusas et machinas»* („Nie ma związku między cnotami wlanymi a maszynami”; Summa Theologica I-II, q. 63). Generowane odpowiedzi są zatem jedynie statystycznym prawdopodobieństwem, nie zaś przekazem doktrynalnym.
Teologiczne Samobójstwo Posoborowia
Fakt, że projekt został zaakceptowany przez środowiska związane z neo-kościołem, demaskuje ich **dogłębne zerwanie z zasadą *Lex Orandi, Lex Credendi*** (Prawo modlitwy prawem wiary). Już w 1907 roku św. Pius X w dekrecie Lamentabili potępił tezę modernistów, jakoby „Kościół powinien dostosować swoje dogmaty do współczesnej filozofii i nauki” (propozycja 64). „Saint Chat” realizuje tę właśnie herezję, traktując depozyt wiary jako zbiór danych do przetwarzania, a nie niezmienne dziedzictwo objawione.
Co więcej, sama próba „zasilenia AI całością katolickiej wiedzy” jest teologicznie absurdalna. Jak przypomina Sobór Watykański I (1870):
„Wiara nie jest «ślepym uczuciem religijnym», lecz nadprzyrodzonym darem, wymagającym łaski i osobistego poddania się autorytetowi Kościoła”
(Dei Filius, rozdz. 3). Algorytm nie posiada ani łaski uświęcającej, ani zdolności rozeznania duchowego – jest jedynie narzędziem czysto mechanicznym.
Milczenie jako Potwierdzenie Apostazji
Najcięższym oskarżeniem wobec artykułu jest całkowite pominięcie kluczowych kwestii doktrynalnych:
1. Brak jakiejkolwiek wzmianki o **niebezpieczeństwie świętokradztwa** – symulowanie świętych bez realnej komunii z Kościołem to praktyka porównywalna z wywoływaniem duchów, potępionym w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 (kan. 2322).
2. **Relatywizacja modlitwy** – portal powołuje się na Katechizm (nr 956), lecz ignoruje nauczanie Piusa XII, iż modlitwa do świętych musi być zawsze podporządkowana kultowi Boga w Trójcy Jedynego (Mediator Dei, 1947).
3. **Fałszywa eklezjologia** – uznanie „świętych” kanonizowanych po 1958 roku (np. wzmiankowany Fulton Sheen) za autorytety, podczas gdy ich kult jest nieważny z powodu nieważności „kanonizacji” dokonywanych przez uzurpatorów.
Technologia jako Nowy Grzech Pierworodny
Entuzjazm dla „katolickiej AI” odsłania rdzeń modernistycznej herezji: **przeniesienie nadziei zbawienia z łaski na postęp technologiczny**. Już papież Leon XIII w encyklice Testem Benevolentiae (1899) demaskował „amerykanizm” głoszący, że „duch czasu i cywilizacja wymagają od Kościoła rewizji doktryny”. „Saint Chat” jest logicznym owocem tej apostazji – próbą zastąpienia Transcendencji przez interaktywną atrapę.
Co istotne, sami twórcy przyznają, że projekt powstał głównie z powodu „entuzjastycznej wiary” w technologię oraz strachu, że „ktoś inny mógłby stworzyć podobne narzędzie”. To jawna kapitulacja przed duchem świata, wbrew nakazowi św. Pawła: *«Non conformamini huic saeculo»* („Nie bierzcie wzoru z tego świata”; Rz 12,2).
Nadprzyrodzoność versus Statystyka
Gdy portal cytuje „o.” Michaela Baggota LC, iż „AI nie ma świadomości”, pomija kluczowy kontekst: cała struktura neo-kościoła od 1958 roku systematycznie **odcina się od nadprzyrodzoności**, redukując wiarę do etycznego humanizmu. Potwierdza to „nota” dykasterii z 28 stycznia 2025 roku, która – mimo słów o „zagrożeniach” – dopuszcza użycie AI w życiu „kościelnym”, byle „służyła człowiekowi”. Tymczasem Kościół zawsze nauczał, że jakakolwiek forma bałwochwalstwa (czyli wynoszenia stworzenia ponad Stwórcę) jest **grzehem wołającym o pomstę do nieba**.
Podsumowując: „Saint Chat” to nie niewinne narzędzie edukacyjne, lecz **technologiczne wcielenie modernistycznej herezji**, potępionej już przez św. Piusa X w encyklice Pascendi Dominici Gregis (1907) jako „synteza wszystkich herezji”. Jego promocja przez środowiska pseudo-katolickie dowodzi, że posoborowie jest już tylko parodią Kościoła – strukturą pozbawioną łaski, ofiary i nadziei.
Za artykułem:
„Święty może wstawiać się za nami, serwer nie”. Czy wirtualne rozmowy ze świętymi to dobry pomysł? (opoka.org.pl)
Data artykułu: 31.08.2025
