Dyktatura i relatywizm: Pekin jako stolica apostazji od Królestwa Chrystusowego
Portal Opoka relacjonuje spotkanie Władimira Putina i Kim Dzong Una w Pekinie podczas chińskich obchodów 80. rocznicy zakończenia II wojny światowej. Przywódcy Rosji i Korei Północnej zawarli pakt o „braterskiej współpracy”, podczas gdy Donald Trump ironicznie pozdrawiał „spiskowców” w mediach społecznościowych. Całość stanowi groteskowy spektakl odrzucenia Regnum Christi (Królestwa Chrystusowego).
Sojusz tyranów jako wyraz odrzucenia lex divina
„Kim Dzong Un zapewnił, że jest gotów wypełnić «bohaterski obowiązek», jakim jest dalsze wspieranie Rosji”
Słowa północnokoreańskiego dyktatora odsłaniają bałwochwalczy kult państwa, potępiony przez Piusa IX w Syllabusie (1864): „Państwo, jako będące źródłem i początkiem wszelkich praw, posiada pewne prawa niczym nie ograniczone” (błąd 39). Przywódcy Rosji i Korei Północnej realizują programowo bezbożny absolutyzm władzy, gdzie „bohaterski obowiązek” oznacza posłuszeństwo wobec władzy świeckiej z pominięciem prawa Bożego.
Wojna jako narzędzie superbia diaboli
Przypomnienie przez Putina „odwagi i bohaterstwa” północnokoreańskich żołnierzy walczących na Ukrainie demaskuje naturalistyczną koncepcję wojny, oderwaną od katolickiej nauki o bellum iustum (wojnie sprawiedliwej). Jak nauczał Leon XIII w Immortale Dei (1885): „Żadna władza nie jest dopuszczalna, jeśli nie pochodzi od Boga, ani żadna nie może rozkazywać sumieniu”. Tymczasem agresja Rosji na Ukrainę i zaangażowanie Korei Północnej stanowią realizację błędu 55. z Syllabusa: „Kosciół powinien być oddzielony od Państwa, a Państwo od Kościoła”.
„Pozdrowienia” Trumpa: relatywizm jako norma polityki
„Proszę przekazać moje najgorętsze pozdrowienia Władimirowi Putinowi i Kim Dzong Unowi, podczas gdy spiskujecie przeciwko Stanom Zjednoczonym Ameryki”
Sarkastyczny ton prezydenta USA ujawnia relatywistyczne podejście do moralności międzynarodowej, potępione w błędzie 64. Syllabusa: „Naruszenie jakiejkolwiek uroczystej przysięgi, jak również każda niegodziwa i haniebna czynność sprzeczna z wiecznym prawem, nie tylko nie jest naganna, ale jest całkowicie godna pochwały, gdy dokonywana jest z miłości do ojczyzny”. Trump, prezentując postawę „rozczarowania” Putinem przy jednoczesnym żartobliwym tonie, realizuje praktyczny agnostycyzm – co Pius X w Lamentabili (1907) określił jako: „Wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw” (błąd 25).
Pseudobeatyfikacja jako narzędzie rewolucji
W kontekście wzmianki o planowanej beatyfikacji Márii Magdolny Bódi należy podkreślić, że posoborowe procesy kanonizacyjne pozbawione są wiarygodności doktrynalnej. Śmierć Węgierki, choć heroiczna, nie spełnia teologicznych kryteriów męczeństwa za wiarę (martyrium ex fide), wymagających odium fidei (nienawiści do wiary) ze strony prześladowców. Jak przypomina Codex Iuris Canonici (1917): „Męczennikiem jest ten, kto dobrowolnie przyjmuje śmierć za wiarę katolicką lub za cnotę związaną z wiarą” (kan. 2015 §2). „Beatyfikacja” Bódi służy propagandowemu wzmocnieniu antyrosyjskiej narracji, a nie czci prawdziwych świadków Chrystusa.
Pekin 2025: agora współczesnego Babel
Spotkanie przywódców Rosji, Chin i Korei Północnej na placu Tiananmen – miejscu masakry studentów w 1989 r. – stanowi symboliczne dopełnienie programowej apostazji narodów od Chrystusa Króla. Pius XI w Quas Primas (1925) ostrzegał: „Usuńcie królewską godność Chrystusa, a rozluźnią się więzy wzajemnej miłości, zniknie sprawiedliwość, a wraz z nią pokój”. Tymczasem układ państw totalitarnych buduje ład oparty na erroribus modernis (błędach nowoczesnych):
- Absolutyzm państwowy (Syllabus, błąd 39)
- Religijny indyferentyzm (Syllabus, błąd 15)
- Fałszywy kult bohaterstwa świeckiego (Syllabus, błąd 64)
Katastrofa teologiczna: milczenie o Regno Sociali Christi
Najcięższym zarzutem wobec relacji portalu Opoka jest całkowite pominięcie nadprzyrodzonej perspektywy. W tekście nie znajdziemy ani jednego odniesienia do:
- Obowiązku głoszenia Ewangelii narodom pogańskim (Mt 28:19)
- Grzesznego charakteru reżimów prześladujących Kościół
- Potrzeby publicznego uznania władzy Chrystusa nad narodami
Tym samym dziennikarz realizuje błąd 55. Syllabusa, milcząco akceptując rozdział Kościoła od państwa. Jak nauczał Pius IX: „Cały rodzaj ludzki jest rzeczywiście poddany władzy Jezusa Chrystusa” (encyklika Quanta cura).
Conclusio: Jedyna droga wyjścia
Opisany układ sił politycznych stanowi naturalną konsekwencję odrzucenia społecznego panowania Chrystusa. Jak przypominał św. Augustyn: „Państwa pozbawione sprawiedliwości są tylko wielkimi bandami rozbójników” (De Civitate Dei, IV, 4). Jedynym lekarstwem jest:
- Publiczne poświęcenie Rosji, Chin i Korei Północnej Niepokalanemu Sercu Marji (zgodnie z prawowitym obrzędem przed 1958 r.)
- Uznanie przez narody iura regalia Christi (praw królewskich Chrystusa)
- Odrzucenie modernistycznej herezji wolności religijnej (Dekret Św. Oficjum Contra errores modernos, 1953)
Bez powrotu do lex divina (prawa Bożego) świat skazany jest na kolejne „sojusze” dyktatorów, dla których człowiek jest tylko trybikiem w maszynie państwa – co Pius XI nazwał „potworną herezją naszych czasów” (Divini Redemptoris, 1937).
Za artykułem:
Trump pozdrawia spiskowców. Putin i Kim spotkali się w Pekinie (opoka.org.pl)
Data artykułu: 03.09.2025
