Portal Opoka relacjonuje działania ojców pozywających sprawców aborcji w Teksasie, przedstawiając je jako „nowy sposób walki o życie nienarodzonych”. Artykuł koncentruje się na aspektach prawnych, pomijając całkowicie nadprzyrodzony wymiar zbrodni dzieciobójstwa i zdradzając typowo posoborową redukcję problemu do poziomu świeckiego aktywizmu.
Prawo cywilne jako namiastka Bożego porządku
Tekst entuzjastycznie opisuje pozwy ojców domagających się odszkodowań za utratę dzieci, przedstawiając ludzkie legislacje jako wystarczającą odpowiedź na masowy mord. Tymczasem Pius IX w Syllabusie potępił błąd stawiający prawa cywilne ponad prawami Kościoła (Error 42: „In the case of conflicting laws enacted by the two powers, the civil law prevails”). Koncentracja na roszczeniach finansowych i proceduralnych to klasyczny przykład naturalizmu potępionego w punkcie I.1 Syllabusu, gdzie „wszystkie rzeczy są Bogiem”, redukując świętość życia do kategorii szkody majątkowej.
Rodriguez domaga się ponad miliona dolarów odszkodowania i wnioskuje do sędziego o zakazanie lekarzowi wysyłania kolejnych tabletek poronnych.
Ta retoryka zdradza materialistyczne pojmowanie wartości życia, całkowicie sprzeczne z nauczaniem Leona XIII, który w Rerum novarum podkreślał, że „życie ludzkie jest rzeczą tak świętą, że nikomu nie wolno je odbierać nawet własnemu dziecku”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o konieczności pokuty, ekspiacji czy interwencji kościelnej w tych sprawach dowodzi, że mamy do czynienia z humanitarną karykaturą prawdziwego pro-life.
Milczenie o źródłach zła: współudział posoborowej pseudo-hierarchii
Artykuł całkowicie pomija fakt, że aborcjonistyczne lobby kwitnie dzięki milczącej aprobacie neo-kościoła. Podczas gdy Pius XI w Casti connubii nauczał, że „grzech aborcji pociąga za sobą karę ekskomuniki”, współczesne struktury posoborowe nie tylko nie egzekwują tej kary, ale przez dekady tolerowały polityków głoszących „prawo wyboru”. Error 17 Syllabusu został tu zrealizowany w praktyce: „Good hope at least is to be entertained of the eternal salvation of all those who are not at all in the true Church of Christ”.
Organizacje wymienione w tekście – Students for Life of America czy Texas Right to Life – działają w paradygmacie kompromisu z modernistycznym establishmentem. Brak w ich działaniach żądań pełnej penalizacji aborcji jako zbrodni, akceptując jedynie ograniczenia proceduralne. To dokładnie ten sam relatywizm, który potępił św. Pius X w Lamentabili (propozycja 65: „Współczesnego katolicyzmu nie da się pogodzić z prawdziwą wiedzą bez przekształcenia go w pewien chrystianizm bezdogmatyczny”).
Teologiczne bankructwo „praw ojcostwa” bez sakramentalnego małżeństwa
Analizowane przypadki dotyczą nieformalnych związków, co autorzy skrzętnie ukrywają pod neutralnymi określeniami „partnerka” czy „dziewczyna”. Tymczasem Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 (kan. 1134) jasno stwierdza, że „dzieci poczęte lub urodzone z nieprawego łoża nie podlegają władzy ojcowskiej”. Legalistyczne roszczenia takich „ojców” to farsa wobec prawa Bożego – jak przypomina Syllabus (Error 56): „Moral laws do not stand in need of the divine sanction”.
Strategia prawnika Jonathana Mitchella, twórcy Texas Heartbeat Act, opiera się na tym samym błędzie co modernistyczne pojmowanie małżeństwa potępione w Syllabusie (Error 73). Próba budowania „praw rodzicielskich” na fundamencie niezobowiązujących związków to jedynie świecka parodia katolickiej koncepcji rodziny.
Symptom szerszej apostazji: redukcja walki o życie do mechanizmów świeckich
Cały artykuł emanuje duchem potępionym w Lamentabili (propozycja 26): „Dogmaty wiary należy pojmować według ich funkcji praktycznej, tzn. jako obowiązujące w działaniu, nie zaś jako zasady wierzenia”. Brak tu jakiejkolwiek wzmianki o:
1. Modlitwie wynagradzającej
2. Pokucie za grzech aborcji
3. Roli kapłanów w głoszeniu niezmiennej prawdy
4. Sankcjach kanonicznych
5. Grozie wiecznego potępienia dla sprawców dzieciobójstwa
To jawna realizacja błędu 3 Syllabusu: „Human reason […] is the sole arbiter of truth and falsehood, and of good and evil”. Portal Opoka, powołując się na „Wall Street Journal”, bezkrytycznie przejmuje świecką narrację, gdzie życie ludzkie jest przedmiotem negocjacji prawnych, a nie nienaruszalnym darem Boga.
Największym potępieniem dla opisanych działań niech będzie milczenie o Najświętszej Ofierze Kalwarii jako jedynym prawdziwym zadośćuczynieniu za grzech aborcji. Gdy L’Osservatore Romano z czasów Piusa XII pisało o obronie życia, zawsze łączyło to z wezwaniem do modlitwy i pokuty – czego w posoborowym dyskursie próżno szukać.
Za artykułem:
USA. Ojcowie nienarodzonych dzieci pozywają sprawców aborcji (opoka.org.pl)
Data artykułu: 02.09.2025
