Ksiądz w kościele czyta dokument finansowy, symbolizując krytykę technokratycznego wpływu na moralność i wartości katolickie

Technokratyczne złudzenia Akademii NBP wobec katolickiej nauki społecznej

Podziel się tym:

Portal ekai.pl (3 września 2025) informuje o kolejnej edycji kursu „Finanse i polityka pieniężna” organizowanego przez Narodowy Bank Polski we współpracy z Związkiem Banków Polskich. Program skierowany do kadry zarządzającej sektora finansowego obejmuje ponad 70 godzin zajęć z zakresu transformacji systemu finansowego, stabilności rynków czy zarządzania ryzykiem. Uczestnicy chwalą „światowej klasy wykładowców” i „ciekawą wymianę zdań”, co zdaniem organizatorów służy podnoszeniu kwalifikacji specjalistów i upowszechnianiu wiedzy ekonomicznej.


Naturalistyczna redukcja ekonomii do technokracji

Przedstawiony program edukacyjny stanowi klasyczny przykład wykluczenia nadprzyrodzonej perspektywy z życia społecznego. Koncentracja na czysto utylitarnych aspektach polityki pieniężnej, przy całkowitym pominięciu katolickich zasad sprawiedliwości społecznej, zdradza przyjęcie założenia, że ekonomia funkcjonuje w moralnej próżni. Tymczasem Pius XI w „Quadragesimo anno” przypominał: „Żadne bowiem państwo nie może się obyć bez najwyższego i powszechnego dozoru ze strony rządzących, który by rozciągał się na te dziedziny życia społecznego, gdzie prywatna inicjatywa jednostek jest niedostateczna lub zgoła niemożliwa”.

„Światowej klasy wykładowcy prowadzili zajęcia w formie dyskusji z uczestnikami”

Ten entuzjastyczny opis uczestnika kursu demaskuje fałszywą neutralność współczesnej ekonomii. W rzeczywistości współpraca NBP z bankami komercyjnymi w kształceniu kadr stanowi przykład konkordatu między technokratami a finansjerą, gdzie zysk materialny zastępuje kategorię dobra wspólnego. Jak przestrzegał Leon XIII w „Rerum novarum”: „Ktokolwiek otrzymał od Opatrzności większy dostatek, czy to w postaci dóbr zewnętrznych i ciała, czy też dóbr duszy, ten je otrzymał po to, aby je zużył dla własnego udoskonalenia, a równocześnie jako szafarz Opatrzności Bożej dla pomocy drugim”.

Milczenie o lichwie i sprawiedliwości społecznej

Wymowne jest całkowite pominięcie w programie kursu takich tematów jak:

  • Moralne ograniczenia działalności bankowej (zwłaszcza kwestii lichwy potępianej w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r., kanon 1543)
  • Katolicka nauka o własności prywatnej jako narzędziu realizacji dobra wspólnego
  • Etyczne konsekwencje kreacji pieniądza poprzez system rezerwy cząstkowej

Ten brak stanowi de facto przyjęcie liberalnego dogmatu o autonomii sfery ekonomicznej wobec prawa moralnego. Tymczasem Pius XI w „Divini Redemptoris” nauczał: „Porządek gospodarczy pozostawiony sam sobie i własnym zasadom, zaostrzył niesprawiedliwość w podziale dóbr i nadał wartościom ziemskim znaczenie, przynależne wyłącznie wartościom wyższym, duchowym”.

Kult postępu technokratycznego

Retoryka „transformacji systemu finansowego” i „globalnej niestabilności” służy przemyceniu rewolucyjnej narracji o konieczności ciągłych zmian, co stoi w jaskrawej sprzeczności z katolicką zasadą subsidiaritatis (pomocniczości). Propagowany model edukacji ekonomicznej całkowicie ignoruje ostrzeżenie Piusa X z encykliki „Pascendi” o modernistach, którzy „wszystkiemu, co jest w Kościele, zarówno doktrynie, jak i organizacji, przepowiadają i przygotowują zupełną i radykalną przemianę”.

Organizatorzy kursu – NBP i ZBP – jako instytucje z natury służące utrwalaniu obecnego systemu finansowego, nie mogą być rzetelnymi nauczycielami katolickiej nauki społecznej. Jak przypominał Św. Tomasz z Akwinu w „Summa Theologiae”: „Sprawiedliwość bez miłosierdzia jest okrucieństwem, a miłosierdzie bez sprawiedliwości – matką rozkładu” (II-II, q. 30, a. 4).

Technokracja jako narzędzie neopogaństwa

Cała inicjatywa Akademii NBP wpisuje się w globalny projekt budowy społeczeństwa całkowicie zeświecczonego, gdzie ekonomia zastępuje religię, a bankierzy – kapłanów. Brak jakiegokolwiek odniesienia do encyklik społecznych czy katolickich autorytetów w dziedzinie ekonomii (jak Heinrich Pesch czy Oswald von Nell-Breuning) świadczy o przyjęciu założenia, że „królestwo Chrystusa nie jest z tego świata” (por. „Quas Primas” Piusa XI).

To milczenie o obowiązku podporządkowania gospodarki prawu Bożemu stanowi najcięższe oskarżenie wobec całego przedsięwzięcia. Jak przestrzegał Pius XI w „Quas Primas”: „Nie będzie trwałego pokoju między narodami, dopóki jednostki i państwa odmawiać będą uznania panowania Zbawiciela naszego”.


Za artykułem:
Akademia NBP zaprasza na kurs „Finanse i polityka pieniężna”
  (opoka.org.pl)
Data artykułu: 03.09.2025

Więcej polemik ze źródłem: opoka.org.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.