Portal Opoka (2 września 2025) donosi o podpisaniu kontrowersyjnej umowy handlowej pomiędzy Unią Europejską a południowoamerykańskim blokiem Mercosur. Porozumienie forsowane przez Komisję Europejską i Niemcy pozwala na import żywności produkowanej poza unijnymi standardami środowiskowymi i jakościowymi. Polski premier Donald Tusk przyznał, że „nie ma partnerów, którzy mogliby ją zablokować”, ujawniając bezsilność narodów wobec struktur globalistycznych.
Gospodarczy kolonializm w majestacie prawa
Mechanizm umowy stanowi jawną sprzeczność z katolicką nauką społeczną. Jak ostrzegał Leon XIII w Rerum Novarum: „Państwo winno czuwać nad dobrem wspólnym wszystkich warstw społecznych”. Tymczasem KE świadomie poświęca interesy rodzin rolniczych na ołtarzu korporacyjnych zysków. Prognozy Komisji Europejskiej dowodzą, że 94% korzyści trafi do niemieckich koncernów motoryzacyjnych (BMW, Volkswagen) i chemicznych (Bayer).
„Umowa zakłada sprowadzanie do Europy żywności wytwarzanej bez zachowania reguł, których muszą przestrzegać unijni rolnicy”
Ten dwustopniowy system norm jest pogwałceniem zasady aequitas (sprawiedliwości umownej), która od czasów scholastyków stanowi fundament katolickiej etyki gospodarczej. Św. Tomasz z Akwinu w Summa Theologiae (II-II, q. 77) jednoznacznie potępia praktyki „gdy ktoś osiąga zysk ze szkodą drugiego”.
Milczenie o nadprzyrodzonym wymiarze pracy
Artykuł pomija kluczowy aspekt: rolnictwo nie jest jedynie działalnością gospodarczą, lecz powołaniem wpisanym w odwieczny porządek Stworzenia. Papież Pius XII w przemówieniu z 15 listopada 1946 roku nauczał: „Rolnik współpracuje bezpośrednio z Stwórcą w dziele utrzymania życia”. Redukcja pracy na roli do kalkulacji zysków stanowi przejaw materialistycznej herezji potępionej w Syllabusie Piusa IX (punkty 56-60).
Demontarz suwerenności narodowych
Procedura ratyfikacyjna (większość kwalifikowana zamiast jednomyślności) odbiera państwom prawo weta w kluczowych kwestiach egzystencjalnych. To realizacja modernistycznej utopii „państwa światowego”, przeciwko której przestrzegał Pius XI w Quas Primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…), zburzone zostały fundamenty władzy”. Brukselska biurokracja – współczesna wieża Babel – występuje tu przeciwko principium subsidiaritatis (zasadzie pomocniczości), której katolickie korzenie sięgają encykliki Quadragesimo Anno (1931).
Ekologiczne kłamstwo
Promowanie „zielonych” ideologii przy jednoczesnym wspieraniu masowego importu żywności z terenów wylesianych (Amazonia) odsłania hipokryzję unijnych elit. Jak trafnie diagnozował Pius X w Lamentabili Sane: „Postęp nauk wymaga przekształcenia pojęć chrześcijańskich w pewien chrystianizm bezdogmatyczny”. Ekologizm staje się tu religią zastępczą, gdzie „zbawienie” osiąga się przez biurokratyczne regulacje, nie zaś przez Chrystusowy Krzyż.
Zdrada chrześcijańskich korzeni Europy
Milczenie struktur posoborowych (tzw. Konferencji Episkopatów) wobec tego skandalu dowodzi ich całkowitego podporządkowania duchowi świata. Tymczasem Leon XIII w Immortale Dei przypominał: „Państwa nie mogą bez grzechu uchylać się od obowiązku publicznego czci wobec Boga”. Brak reakcji „duchownych” na niszczenie lokalnych rolnictw – podstawy zdrowych wspólnot – to zdrada pasterskiego obowiązku obrony bonum commune (dobra wspólnego).
Umowa UE-Mercosur stanowi kolejny krok ku cywilizacji śmierci, gdzie prawa korporacji przeważają nad prawami rodzin, a zysk materialny nad duszą narodów. Jak prorokował Pius XI: „Nie będzie pokoju, dopóki narody nie uznają panowania Naszego Pana Jezusa Chrystusa”.
Za artykułem:
Umowa Unii Europejskiej z Mercosur podpisana (opoka.org.pl)
Data artykułu: 03.09.2025
