Portal „Więź.pl” (5 września 2025) relacjonuje żenujące wypowiedzi polskich polityków dotyczące podstawowych zagadnień biologicznych, wykorzystując ten fakt do promocji tzw. edukacji zdrowotnej w szkołach jako remedium na „wojny kulturowe” i „ignorancję dorosłych”. Autor tekstu, Damian Jankowski, ubolewa nad brakiem „praktycznej wiedzy o relacjach międzypłciowych” i wzywa do przyjęcia przedmiotu szkolnego, który miałby być „nieobowiązkowy”, lecz jednocześnie „niezbędny”. W całym wywodzie brakuje jednak fundamentalnego odniesienia do katolickiej koncepcji człowieka i moralności, co stanowi symptomatyczny przejaw modernistycznej rewolucji obyczajowej.
Naturalistyczna redukcja człowieka do poziomu biologii
„Czym różni się okres od owulacji?” – pytanie zadane w programie TVP Info odsłania prawdziwy cel całej dyskusji: sprowadzenie ludzkiej płciowości do czysto fizjologicznego zjawiska, pozbawionego nadprzyrodzonego wymiaru i moralnych konsekwencji. Jak zauważa św. Augustyn: „Nie uczynił nas Pan dla cielesnego zadowolenia, ale dla zjednoczenia z Nim w wieczności” (De Sancta Virginitate). Tymczasem proponowany model edukacji całkowicie pomija:
„obowiązek zachowania czystości przedmałżeńskiej,
sakralny charakter małżeństwa jako nierozerwalnego związku,
grzeszność współżycia pozamałżeńskiego i antykoncepcji”
Kompletne milczenie na temat encykliki Casti Connubii Piusa XI, która stanowi nieodwołalny wykład katolickiej nauki o małżeństwie, dowodzi, że mamy do czynienia z celową strategią wypierania łaski z przestrzeni publicznej.
Ideologiczny charakter „edukacji zdrowotnej”
Przytaczany w artykule postulat „spisania protokołu różnic” w kwestii programu nauczania jest klasycznym chwytem modernistycznym. Jak nauczał św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici Gregis: „Moderniści głoszą konieczność adaptacji dogmatów do zmieniających się czasów, co w istocie jest zdradą depozytu wiary” (pkt 26). Proponowana „edukacja zdrowotna”:
- Narusza naturalne prawo rodziców do wychowania dzieci (Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917, kan. 1113)
- Promuje relatywizm moralny poprzez „nieobowiązkowy” charakter zajęć – co w praktyce oznacza presję psychiczną na uczniów
- Ignoruje naukę Piusa XI z Divini Illius Magistri o pierwszeństwie rodziny w wychowaniu
Warto odnotować, że wspomniany w tekście „episkopat” (w rzeczywistości struktura posoborowej konferencji pseudo-biskupów) występuje jedynie w roli strażnika świeckich kompromisów, nie zaś nauczyciela prawd objawionych.
Teologiczne konsekwencje przemilczeń
Najcięższym zarzutem wobec całej dyskusji jest całkowity brak odniesienia do:
- Stanu łaski uświęcającej jako warunku prawdziwego rozwoju osobowego
- Grzechu nieczystości i jego wiecznych konsekwencji (Mt 5:28)
- Obowiązku wychowania młodzieży w cnocie czystości (1 Tes 4:3-5)
Jak przypomina Pius XI w Quas Primas: „Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata i w żadnym wypadku nie może być podporządkowane świeckim ideologiom”. Promowanie edukacji oderwanej od nadprzyrodzonego celu człowieka stanowi więc akt apostazji społecznej.
Duchowa odpowiedzialność rodziców
Tekst zawiera subtelne przekonanie, że „edukacji bardziej niż dzieci potrzebują dziś w Polsce dorośli”. To stwierdzenie należy odczytać jako wezwanie do:
- Demontażu autorytetu rodzicielskiego
- Przekazania państwu kompetencji w dziedzinie moralności
- Przygotowania gruntu pod indoktrynację genderową
Tymczasem Sobór Trydencki w dekrecie o sakramencie małżeństwa wyraźnie stwierdza: „Rodzice są pierwszymi i głównymi wychowawcami swych dzieci w rzeczach dotyczących wiary i moralności” (sesja XXIV). Każda próba zawłaszczenia tej roli przez instytucje państwowe jest herezją potępioną już w Syllabusie Piusa IX (pkt 47).
Apel o powrót do katolickiego porządku
Przedstawiona w artykule wizja edukacji stanowi klasyczny przykład modernistycznej infiltracji polegającej na:
- Zastąpieniu objawionej prawdy „naukowym” naturalizmem
- Relatywizacji grzechu poprzez „dialog” i „protokół różnic”
- Budowaniu społeczeństwa bez Boga pod płaszczykiem „zdrowia publicznego”
Jak ostrzegał św. Pius X: „Modernizm to śmietnik wszystkich herezji” (Pascendi Dominici Gregis, pkt 39). Jedyną odpowiedzią na obecny kryzys może być:
- Przywrocenie obowiązkowej katechezy opartej na niezmienionym Katechizmie Rzymskim
- Uznanie społecznego panowania Chrystusa Króla we wszystkich dziedzinach życia
- Całkowite odrzucenie edukacji seksualnej jako narzędzia deprawacji
Dopóki wychowanie młodzieży nie powróci pod skrzydła prawdziwego Kościoła Katolickiego i odpowiedzialnych rodziców, każda dyskusja o „edukacji zdrowotnej” pozostanie jedynie przykrywką dla rewolucji obyczajowej.
Za artykułem:
Dorośli mniej dojrzali od dzieci? Edukacja zdrowotna i początek roku szkolnego (wiez.pl)
Data artykułu:
