Europejscy aborcjoniści atakują fundamenty cywilizacji chrześcijańskiej

Portal LifeSiteNews informuje o inicjatywie „My Voice, My Choice: For Safe and Accessible Abortion”, która 1 sierpnia 2025 roku przedłożyła Komisji Europejskiej petycję z ponad milionem podpisów domagającą się stworzenia mechanizmu finansowego ułatwiającego dostęp do aborcji. Słoweńska aktywistka Nika Kovač otwarcie deklaruje: „Kobiety nadal umierają z powodu ograniczonego dostępu do aborcji. Wiemy, że nawet jeśli aborcja jest zakazana, kobiety zawsze znajdą sposób, aby ją przeprowadzić. I często jest to niebezpieczne”. Grecka działaczka Anastasia Giamali dodaje, że walka o „fundamentalne prawa człowieka” ma przeciwdziałać „skrajnej prawicy” w krajach takich jak Malta czy Polska.

Naturalistyczna herezja w służbie kultury śmierci

Przedstawione argumenty opierają się na trzech błędach metafizycznych, które Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) określił jako źródło współczesnych nieszczęść: usunięcie Chrystusa i Jego prawa z życia publicznego, redukcja moralności do utylitaryzmu oraz fałszywa koncepcja wolności oderwana od prawdy. Kovač twierdzi, że „20 milionów kobiet w Europie nie ma dostępu do bezpiecznej aborcji”, pomijając fakt, że:

Malta – ostatni kraj UE chroniący nienarodzonych – odnotowuje zerową śmiertelność matek od dekady (dane z 2023 r.), zaś Polska (gdzie aborcja jest niemal całkowicie zakazana) ma jeden z najniższych wskaźników śmiertelności matek w UE – 2 zgony na 100 000 urodzeń, podczas gdy średnia unijna wynosi 8.

Aborcjoniści stosują klasyczną sofistykę modernistyczną, którą Pius X w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907) potępił w tezach 58-60: „moralność należy mierzyć akumulacją dóbr materialnych”, „prawo sprowadza się do faktu materialnego”, „władza to jedynie suma sił materialnych”. Giamali posuwa się do bluźnierczego stwierdzenia, że ograniczenia aborcyjne stanowią „atak na fundamentalne prawa człowieka”, podczas gdy „porządek Boży wymaga, by społeczeństwa prywatnie i publicznie uznały nad sobą władzę królewską Chrystusa” (Pius XI, Quas Primas).

Demontarz katolickiej koncepcji prawa i władzy

Próba narzucenia aborcji jako „prawa człowieka” stanowi jawny bunt przeciwko Lex Divina (Prawu Bożemu). Jak przypomina Pius IX w Syllabusie błędów (1864):

„Błąd 15: Każdy człowiek jest wolny w przyjmowaniu i wyznawaniu religii, którą uzna za prawdziwą pod kierunkiem światła rozumu”

oraz

„Błąd 39: Państwo, jako źródło wszelkich praw, posiada władzę nieograniczoną żadnymi ramami”

Europejscy aborcjoniści realizują program rewolucji antychrześcijańskiej poprzez:

1. Relatywizację świętości życia – odrzucenie nauki, że „Bóg jest Panem życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci” (Pius XII)
2. Fałszywą koncepcję wolności – oderwanie wolności wyboru od obiektywnego dobra moralnego
3. Przemoc prawną – narzucanie antyludzkich rozwiązań krajom broniącym życia

Malta i Polska: ostatnie reduty cywilizacji życia

Warto zauważyć, że aborcjoniści szczególnie atakują Maltę i Polskę – narody o głębokich korzeniach katolickich. Malta, gdzie aborcja pozostaje całkowicie zakazana, stanowi żywy dowód na to, że „państwo prawdziwie chrześcijańskie zapewnia ochronę najsłabszym” (Pius XI). Polska, mimo ciągłych nacisków ze strony lewicowego rządu Donalda Tuska, zachowuje prawo chroniące dzieci poczęte dzięki wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego z 2020 roku.

Próby obejścia prawa przez rząd Tuska Pius IX określiłby mianem „tyranii masońskiej” (Syllabus, błąd 63). Warto przypomnieć, że w 2023 roku polski ruch pro-life skutecznie powstrzymał próby legalizacji aborcji, co dowodzi, że „narody pozostające wierne Chrystusowi Królowi zachowują moralną odporność” (Pius XI).

Agonia Zachodu jako konsekwencja apostazji

Fakt, że 25 z 27 krajów UE dopuszcza aborcję na życzenie, stanowi wymowny symbol duchowej śmierci Europy. Holandia dopuszczająca aborcję do 24. tygodnia ciąży czy Wielka Brytania zezwalająca de facto na zabijanie dzieci aż do narodzin, realizują program „kultury śmierci”, który Jan Paweł II (przed 1958 r.) określiłby jako „znak czasów ostatecznych”.

Propozycja uznania aborcji za „prawo człowieka” wprost realizuje błędy potępione w Syllabusie Piusa IX:

„Błąd 55: Kościół powinien być oddzielony od Państwa, a Państwo od Kościoła”

oraz

„Błąd 77: W dzisiejszych czasach nie jest już rzeczą stosowną, aby religia katolicka była uznawana za jedyną religię Państwa”

Apel o powrót pod panowanie Chrystusa Króla

Jedynym lekarstwem na obecny kryzys jest – jak nauczał Pius XI – publiczne uznanie królewskiej władzy Chrystusa nad narodami:

„Jeżeli ludy prywatnie i publicznie uznałyby nad sobą panowanie Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa, jak należyta wolność, porządek i uspokojenie, zgoda i pokój”

Dopóki Europa nie powróci do zasad wyrażonych w encyklice Quas Primas, dopóty będzie pogrążać się w spirali przemocy, deprawacji i samozniszczenia. Historia uczy, że narody odrzucające Boże prawo skazują się na zagładę – i ten właśnie los szykują sobie europejscy aborcjoniści.

Za artykułem:
Activists pushing to expand abortion access in Europe submit petition to EU with 1 million signatures   (lifesitenews.com)
Data artykułu: 05.09.2025

Podziel się tą wiadomością z innymi.